Jagen op metalen monsters in een weelderige post-apocalyptische toekomst? Naast ontzettend ambitieus bleek de Nederlandse ontwikkelaar Guerrilla met Horizon ook een dikke hit te pakken. Ondertussen heeft de roodharige krijgster Aloy haar tweede game klaarstaan en wederom zijn de verwachtingen torenhoog. Of Horizon Forbidden West die kan inlossen? Reken maar…

Forbidden West is een rechtstreeks vervolg op Zero Dawn. De post-apocalyptische, met metalen monsters gevulde wereld lijkt af te stevenen op een nieuwe Apocalyps. Een allesverterende plaag dreigt mens, dier en natuur langzaam uit te roeien. Aan Aloy om het gevaarlijke Verboden Westen te trotseren en er letterlijk een hightech wapenstokje voor te steken.

Bakje kwijl

Eerder verschenen trailers liegen er niet om: Horizon Forbidden West wil de mooiste zijn van de klas en slaagt daar wonderwel in. Ontwikkelaar Guerrilla Games levert zo maar eventjes de mooiste PS5-game af die wij ooit op onze 4K-tv hebben gezien. Of je nu de 4K Quality Mode kiest of de Performance Mode met een vloeiende 60 fps: in beide gevallen valt je bek gegarandeerd open. Het Verboden Westen ziet er weergaloos uit op PS5. Even kleurrijk als levendig en tjokvol details.

De dorpjes en steden die je op pad tegenkomt bruisen van drukte. Zonnestralen snijden door de dichtbegroeide flora van de jungle. Zengende woestijnvlaktes bieden een geweldig uitzicht op de imposante Horus Titans uit de oude oorlog. Dat Guerrilla die grafische grandeur ook nog eens in slechts luttele seconden geladen krijgt – dit terwijl de map meer dan dubbel zo groot is als die van het origineel – maakt het geheel nog indrukwekkender.

De studio heeft zichzelf op technisch vlak overtroffen. Personages zien er haast fotorealistisch uit. Je kan de poriën op Aloys gezicht tellen, haar outfits zijn minutieus afgewerkt en zelfs wapendesigns zijn ontzettend gedetailleerd. Bijzonder cool is ook de grafische interactie met de omgeving. Wandel je over een besneeuwd bergpad? Dan blijven de vlokken aan Aloys laarzen kleven. Slide je daarna in cover? Dan hangt haar hele broek vol sneeuw. Het zijn die vele, kleine details die de grafische lat alweer een stukje hoger leggen.

Wilde Westen

De blikvangers van Forbidden West zijn de vele mechanische monsters, die er stuk voor stuk machtig uitzien. Geloof ons: na elke confrontatie wil je het glimmende metaal gegarandeerd van dichtbij inspecteren om alle details in je op te nemen. Elke machine is zo ontworpen dat hij in theorie functioneel kan zijn. Zo laadt de Sunwing energie op via zonnepanelen op zijn vleugels, terwijl de Slitherfang over het land glijdt dankzij roterende segmenten. Stuk voor stuk ingenieuze designs die een award op zich verdienen.

Je eerste ontmoeting met een nieuwe machine zal je trouwens enige tijd bijblijven. Vooral als je tegenover zo’n imposante Shellsnapper of dodelijke Slaughterspine komt te staan. De machines bijten driftig van zich af, waardoor Aloy vaak al na enkele klappen in het stof bijt. Tel daarbij ook vernietigende aanvallen, zoals ijs-, zuur- en plasmaprojectielen, en het is duidelijk dat de ontwijkende schouderrol je beste vriend wordt. De camera durft tijdens zo’n chaotische battle wel eens tegen te werken, al krijg je doorgaans genoeg ruimte om het slagveld te navigeren. Pro tip: zet tijdens een gevecht met meerdere vijanden je headset op. Dankzij de uitstekende 3D-audio kan je horen vanwaar de volgende aanval komt.

Meer dan pijl en boog

De gevechten met de machines zijn best pittig en vereisen strategie. En de juiste wapens. In tegenstelling tot Zero Dawn, heeft bijna elk wapen een inherent natuurelement. Heb je geen bliksembommen op zak? Dan zal die Clawstrider veel trager neergaan. Je houdt daarom best wat extra knaltuigen bij de hand, zodat je elke confrontatie de baas kan. Uiteraard zijn je pijl en boog altijd een alternatief, maar voor een efficiënte strategie is zwaktes van je tegenstander uitbuiten mét de juiste wapens cruciaal.

Hetzelfde geldt voor de bescherming van Aloy. Elke outfit heeft verschillende sterktes, zwaktes en perks. Cool is dat die verschillen voelbaar zijn tijdens de gameplay. Met een pure stealth outfit word je minder snel gespot dan met een tenue die je mêleekracht verhoogt. Meer bescherming nodig? Dan kan je nog altijd je kledij upgraden. Het enige wat je daarvoor nodig hebt, is een werkbank en de specifieke componenten. Enkel jammer dat die upgrades hier grafisch niet zichtbaar zijn.

Diverse communities

Tijdens je reis zal je nieuwe volkeren ontmoeten en pas dan wordt de ziel van Forbidden West blootgelegd. Guerrilla is erg bedreven in het bedenken van exotische culturen en het is geweldig om de levenswijze van elke clan te ervaren. De vredige Utaru leven van hun uitgestrekte akkers en aanbidden de machines die de velden voor hen cultiveren. De stoutmoedige Tenakth worden dan weer gedreven door innerlijke kracht en zien elk gevaar als een potentiële uitdaging. Dankzij tal van zijmissies worden de stammen en hun wereldvisie verder uitgediept en krijg je inzicht in hun cultuur, wat de wereld van Horizon nog een stuk overtuigender maakt.

Zoals in Zero Dawn, wordt het gros van het hoofdverhaal verteld via talloze mysteries in de ruïnes van The Old Ones. Om spoilers te vermijden, willen we enkel kwijt dat Forbidden West op verhaalvlak een waardige sequel is. Eentje die best wat kennis van zijn voorganger veronderstelt. En hoewel dit vervolg de epische revelatie over het Zero Dawn project niet helemaal weet te evenaren, heeft de titel voldoende badass momenten om even memorabel te zijn. De wisselwerking tussen heden en verleden zorgt bovendien voor een uitstekende narratieve vorm.

Borrelen en bordspellen

Met het hoofdverhaal ben je ongeveer zo’n 30 uur zoet. Al zorgt Guerrilla ook hier voor een open wereld tjokvol extra activiteiten. Zo maken de Hunting Grounds, waar je vechttechnieken leert, een comeback. De nieuwe mêlee skill tree mag je perfectioneren via duels in de fighting pits. Mag het wat uitdagender? Dan kan je metalen gevaartes te lijf gaan in de arena. Tussendoor kan je zelfs een take-away maaltijd bestellen bij de lokale chef. Een beetje rust nodig? Dan staan bondgenoten altijd klaar om een praatje te maken in jouw uitvalsbasis. Of de strategische mini-game Machine Strike te spelen.

Mocht het nog niet duidelijk zijn: Horizon Forbidden West is een topavontuur. Maar niet perfect. Zo vinden we dat de integratie van de DualSense features beter mochten worden uitgewerkt. Dankzij de adaptieve triggers kan je voelen hoe de wapens opspannen, maar helaas voelt dat voor elke schiettuig hetzelfde. Ook bij het loswrikken van deuren treden ze in werking, maar daarbuiten blijven de adaptieve triggers grotendeels onbenut.

Voor de haptische feedback geldt hetzelfde. Sliden door zand of over bergpaden voelt identiek aan. Toegegeven, het hoefgetrappel tijdens een ritje op een Charger is best cool, maar over het algemeen mocht het in deze PlayStation exclusive meer zijn. Maar goed, zelfs met die kleine puntjes van kritiek blijft Horizon Forbidden West een absolute topgame.