Getest op: Xbox Series
Ook beschikbaar op: PS4/PS5/Xbox One/PC

Je zou Wo Long: Fallen Dynasty kunnen omschrijven als een cocktail van Sekiro, Nioh, Dark Souls en Ninja Gaiden, met een scheut Dynasty Warriors. Daar valt iets voor te zeggen, maar wij vinden dat een al te makkelijke kijk op een Soulslike dat genoeg eigenheid heeft om uit zichzelf te schitteren. Alleen: je hebt voor deze nieuwe van Team Ninja verdomd veel doorzettingsvermogen nodig.

Welkom terug …

Wo Long: Fallen Dynasty speelt zich af in een setting die menig actie-rollenspelveteraan vertrouwd zal overkomen: feodaal ‘Three Kingdoms’ China met een stevige dosis donkere fantasy, losjes geïnspireerd door lokale mythes. Inclusief Aziatische personages die met een very British accent overacteren. De westerse speler die zijn Zhuque niet van zijn Qilin kan onderscheiden hoeft zich echter geen zorgen te maken. Al heel snel vernauwt de focus voor jou en je legendarische maar allesbehalve onverslaanbare krijger tot toewerken naar elke volgende bossfight.

Er is een reden waarom deze game in zijn moeilijkheidsgraden geen story-setting aanbiedt. Daarvoor is er enerzijds simpelweg te weinig story en anderzijds volgt Wo Long: Fallen Dynasty overduidelijk de filosofie die zegt “hoe taaier het gevecht, hoe zoeter de overwinning”. Een aanpak waarmee Demon’s Souls destijds als eerste tegen de stroom op zwom, maar die we intussen dankzij oerklepper Elden Ring nagenoeg mainstream mogen noemen. Al moeten we toegeven: qua world building kunnen de jongens van Team Ninja nog heel wat leren van FromSoftware.

Met vloeken en opstaan

De formule is standaard Soulslike, maar zoals gezegd scoort Wo Long: Fallen Dynasty genoeg variatie om niet als kloon weggezet te worden. Bij de creatie van je personage moet je al meteen een paar keuzes maken die je vechtstijl, wapens en dus  gameplaystijl stevig beïnvloeden … en je in sommige gevallen na een paar uur doen twijfelen of je niet van voren af aan zou herbeginnen. Hou – in de mate van het mogelijke vol – want eenmaal je naar een bepaald dorpje kan fast travellen kan je er bij ene Zuo Ci een en ander respec-en.

Al moeten we je waarschuwen: dat overschakelen naar een andere vechtstijl betekent het inhalen van een heleboel levensnoodzakelijk vingerspiergeheugen. De Japanse masochisten van Team Ninja stellen hier het mentale incasseringsvermogen en tandglazuur van de meest doorwinterde genreliefhebber op de proef.

We hadden het daarstraks ietwat misleidend over moeilijkheidsgraden, want deze game heeft er namelijk slechts één: verdomd hard. De enige manier om je ploetertocht er niet nog extra zwaar op te maken is de optie af te vinken die andere spelers toelaat jouw sessie binnen te vallen.

Voorbij de score

Op hier en daar wat recyclage na, scoort Wo Long: Fallen Dynasty ruim voldoende afwisseling en afwerking in omgeving, vijanden en moves. Die variatie wordt ook de volle 40+ uur van dit best rechtlijnige avontuur volgehouden. Hoeveel spelers het zullen volhouden is een andere kwestie. Deze game legt de vaardigheidslat bijzonder hoog en sommige mechanismen zoals ‘moral’ en ‘resolve’ lijken gemaakt om enkel de meer getalenteerde spelers te belonen en de rest te frustreren en tot een grind te dwingen.

We hopen dan ook meer dan ooit dat je niet louter op de scores afgaat die wij aan deze game geven. Wo Long: Fallen Dynasty is een ambitieuze en geslaagd uitgewerkte hardcore actie-rpg met een sneller combatsysteem waarbij deflecten een cruciale rol speelt. Zoiets verdient onze 8. Maar het is tegelijk ook een van de minst vergevingsgezinde, minst toegankelijke en omwille van die ‘geen difficulty-setting politiek’ ook een lichtelijk elitair niche-game.

Een harde les in nederigheid die vooral voor fans van het genre is. Want door die hoge moeilijkheidsgraad zal de overgrote meerderheid van het spelerspubliek keer op keer tegen een onoverkomelijke barrière stuklopen. En doorzetten omdat je er 60 euro aan gespendeerd hebt, mag nooit de enige motivatie zijn om verder te spelen.