Hoewel Valkyrie Profile altijd een trouwe fanbase heeft gehad, heeft Square Enix de reeks stiefmoederlijk behandeld. De laatste grote release, Valkyrie Profile 2: Silmeria, dateert al van 2007. En nu, 15 jaar later, krijgt de reeks opnieuw een kans. Enter Valkyrie Elysium, een actiegame van ontwikkelaar Soleil die de Valkyrie reeks opnieuw op de kaart moet zetten.

Ragnarok

Gezien jongere spelers door de lange afwezigheid de reeks allicht niet kennen, even een broodnodig woordje uitleg. De Valkyrie-games behoorden vroeger tot de top van het RPG-genre, dankzij hun unieke spelmechanismen. Als speler kroop je in de huid van een Valkyrie die de zielen van gevallen krijgers (lees: Einherjar) verzamelt om te strijden voor Odin tijdens Ragnarok. Elk hoofdstuk maakte je kennis met nieuwe personages, maar moest je ook enkele getrainde zielen naar Valhalla sturen. Als gevolg had je een voortdurend wisselende party aan bondgenoten, wat de boel fris hield.

In deze Valkyrie Elysium is Midgard (het rijk der mensen) grotendeels om zeep door de Asgardian War, een gigantisch conflict tussen Alvader Odin en de groteske wolf Fenrir. Om te redden wat er nog rest, roept Odin opnieuw een Valkyrie in het leven. Tijdens je queeste mag je op zoek naar sterke Einherjar, maar ook naar krachtige wapens die bekend staan als The Gifts.

Het verhaal van Valkyrie Elysium is best cool, alleen spijtig dat het gros van de narratieve elementen pas uit zijn voegen barst tijdens het letterlijke laatste level. Alles komt bijzonder traag op gang en het handvol personages wordt enkel uitgediept via audio-herinneringen. Iets wat in schril contrast staat met vorige delen in de reeks, die een kleurrijke waaier een persoonlijkheden serveerden.

Erfzonde, want eenmaal je de veelvuldige eindes bereikt, merk je pas dat de game een degelijk verhaal in huis heeft, dat past binnen de overkoepelende franchise. Het niveau van de vorige titels haalt ontwikkelaar Soleil dus niet, maar het valt wel op dat de studio een eerbetoon wil brengen aan die games door ze rijkelijk te benutten als inspiratiebron.

Eenvoud ten top

Alles in Valkyrie Elysium verraadt dat Soleil zich heeft moeten behelpen met een bescheiden budget. Al maakt de studio er wel het beste van. Grafisch is de game geen hoogvlieger, maar de visuele stijl heeft iets intrigerends en soms zelfs iets verrassend moois. De titel combineert realistische graphics met een lichte cel-shaded stijl, waardoor alle 3D-modellen afgebakend worden met een zachte zwarte lijn. Tel daarbij het aparte en weelderige design voor zowel monsters als personages en de graphics zijn zeker geslaagd.

Qua diversiteit mogen de verschillende locaties er zeker zijn. Zo verken je een gigantische burcht in besneeuwde bergen, een klassieke stad gebaseerd op Venetië en zelfs de imposante marmeren hallen van Valhalla. Alleen spijtig dat de omgevingen veelal leeg aanvoelen en vaak gerecycleerd worden tijdens side quests. Een ander minpunt is hier en daar het level design. Valkyrie Elysium is een actiegame, al had een van de levels veel nauwe doorgangen. Iets waar de camera soms wat moeite mee had tijdens gevechten.

Over de soundtrack valt dan weer niet te klagen. De game gebruikt hetzelfde systeem als Final Fantasy VII Remake. Zo transformeren kalme, sombere achtergronddeuntjes naadloos in een dynamische melodie als er een gevecht losbarst. In Valhalla weerklinkt dan weer een heerlijk episch en bombastisch orgelspel, ideaal voor het gigantische paleis van de goden.

Vechten als Viking

Wat betreft de combat, breekt Valkyrie Elysium volledig met voorgaande titels. Waar Valkyrie Profile altijd turn-based gevechten voorschotelde, kiest deze nieuwe telg voor dynamische actie. Uitstekende keuze, want de combat is geslaagd. Zo kan Valkyrie haar vijanden te lijf gaan met een uitgebreid arsenaal aan wapens en magische spreuken, wat resulteert in een daverende offensieve diversiteit.

Wanneer je dan Einherjar oproept tijdens battles, is het helemaal feest. Vaak een strategische keuze zelfs, want elke vechtersbaas heeft zijn/haar eigen natuurelement (vuur, ijs, bliksem en licht), dat overeenkomt met zwaktes van monsters. Terwijl de Einherjar hun ding doen, kan jij als Valkyrie vijanden ook nog eens bestoken met vlammende projectielen, een regen van vlijmscherpe hagel of een eruptie van heilig licht. Liever een epische finisher? Dan kan je kiezen voor de iconische Nibelung Valesti aanval van de reeks.

Met al dat geweld zou je denken dat het slagveld één grote chaos wordt. Klopt ook, maar het wordt zelden onoverzichtelijk als je de lock-on niet te vaak gebruikt. Ook helpt Soul Chain bij het bewaren van het overzicht. Dat is een magische grijphaak waarmee Valkyrie zich naar vijanden toe kan trekken. Ondanks de energieke gevechten, hadden wij trouwens geen last van framerate drops. Soleil heeft van de combat-ervaring dus echt een prioriteit gemaakt.

Nieuwe franchise?

Valkyrie Elysium is geen slechte game, al heeft Soleil nog veel ruimte voor verbetering. Zo konden de Einherjar wat meer diepgang gebruiken en mocht het overkoepelende verhaal veel genuanceerder. Ook hadden we graag wat meer achtergrond bij de verschillende naties van Midgard en iets minder recyclage van omgeving. De combat is zeer geslaagd, maar tegelijkertijd heb je er genoeg van na een speelduur van 20 uur.

Al bij al is is Valkyrie Elysium dus een degelijke titel, maar het is geen invaller voor Valkyrie Profile. Onze hoop is dat Square Enix beide titels naast elkaar laat bestaan. Want eerlijk? We zijn best benieuwd naar de toekomstige evolutie van Valkyrie Elysium. Maar tegelijkertijd houden we nog steeds onze vingers gekruist voor die langverwachte Valkyrie Profile 3.