Met de vernieuwde interesse in artificiële intelligentie, is het tijd om de mensheid te herinneren aan de gevaren van losgeslagen computerprogramma’s. En hoe kan dat beter dan met een remake van System Shock? Ontwikkelaar Nightdive Studios heeft de cultklassieker in een modern jasje gestoken en doet dat met net voldoende upgrades om de magie van het origineel te behouden.

Rogue AI

In System Shock ben jij een naamloze hacker, die na een mislukte cyberaanval opgepakt wordt door de TriOptimum Corporation. De CEO van het bedrijf ziet potentieel in je vaardigheden: hij belooft je een militaire neural implant als je de ethische restricties van Shodan, de A.I. van het ruimtestation kan verwijderen. Een uitstekende beloning voor een eenvoudige klus, dus duik je meteen het systeem in.

Een slechte inschatting blijkt snel, want wanneer je ontwaakt, zwaait Shodan de plak in de Citadel. Alle werknemers zijn dood of getransformeerd tot bloeddorstige mutanten en trigger-happy cyborgs. Shodan verkondigt dat de volledige de mensheid hetzelfde lot te wachten staat, tenzij jij er een stokje voor steekt. En dus ga je op pad door Citadel Station om het virtuele wezen te verdelgen.

Grimmig sfeertje

Ondanks zijn leeftijd – deze voorloper van BioShock is net 30 geworden – blijft de sfeer en world-building sterk overeind. Shodan is een krankzinnige antagonist, die even geniaal als huiveringwekkend is. Haar labiele audioboodschappen zijn doorspekt met een diepe haat voor de mensheid en een misplaatst godcomplex, wat haar een oprecht akelige entiteit maakt. Ze beschouwt je als een parasiet die ze wil vernietigen en wordt helemaal hysterisch als dat niet lukt.

De sterke slechterik is niet het enige element dat bijdraagt tot de beklijvende sfeer van System Shock, want de oldschool leveldesign met een wirwar aan duistere ruimtes en nauwe gangen zorgt voor memorabele gameplaymomenten.

Nightdive Studios nam het originele vloerplan over en toont aan dat het leveldesign van toen zoveel inventiever is. De game weigert je ook bij de hand te nemen: geen duidelijk lineair pad en geen hints. Jij bent aangewezen op je zin voor exploratie en da’s een verademing in het modern gamelandschap. Bovendien wordt Citadel Station gestalkt door gruwelijke onderdanen van Shodan, wat je permanent opzadelt met een gespannen en claustrofobisch gevoel.

Search & Destroy

Hoewel levels een evident begin- en eindpunt hebben, kan je exploratie aanpakken zoals jij dat wil. Zoals in de spirituele opvolger BioShock vind je hier en daar codes via data pads, al weet je nooit exact wanneer je die nodig zal hebben. Een notitieboekje bij de hand houden is geen overbodige luxe. Vooral omdat je vaak moet backtracken omdat je mogelijke Key Cards nog niet gevonden hebt.

Ook cool is de Cyborg Conversion Chamber in elk level. Daarin respawn je na een vroegtijdige dood, maar enkel als je het Cyborg Conversion Proces op voorhand hebt uitgeschakeld. Zo niet word je omgebouwd tot een onderdaan van Shodan en krijg je onverbiddelijk het Game Over scherm te zien. Klinkt als een genadeloze ervaring, al valt dat goed mee.

een 10 voor sfeer

De zwakste schakel van System Shock is helaas de combat. Het cybergespuis is intelligenter dan in het origineel, maar confrontaties voelen sloom aan en vooral vuurwapens hebben weinig impact. Gezien de trawanten van Shodan vaak respawnen, mocht de besturing een pak vlotter en intuïtiever. De hacker herlaadt bijvoorbeeld niet automatisch als het magazijn van zijn pistool leeg is. En met een horde vijanden op je hielen, is dat niet evident.

System Shock scoort wel punten met zijn visuele stijl. Nightdive heeft zijn best gedaan om de klassieke esthetiek te bewaren en te moderniseren. Het resultaat zijn moderne texturen met een vervaagde, gepixelleerde look. En die houdt de charme van de locaties en de vieze cyberpunk gruwel van de mutanten en robomonsters op positieve wijze in stand. Nightdive heeft echt een uitstekende balans gevonden tussen de moderne look van de remaster en de authentieke visuals van het origineel.

Ook cool is het behoud van de Cyberspace minigame. Zo moet je af en toe een mainframe hacken om toegang te krijgen tot geheime kamers en paswoorden. Daarvoor kom je terecht in een 3D shoot ‘em up game. Die zijn niet simpel, al bieden de kleurrijke neon-levels en dito vijanden een leuke afwisseling op de intense exploratie van Citadel Station.