fbpx

Steelrising serveert een ijzersterke Franse Revolutie

Steelrising review 1

Ontwikkelaar Spiders heeft al een lange weg afgelegd. Hoewel we hun eerste games – Bound by Flame en The Technomancer –  uit ons geheugen hebben verbannen, groeit de Parijse studio met elke release. Het BioWare-geïnspireerde Greedfall was een leuke middenmoottitel en met hun nieuwste worp leveren de Fransozen een verrassend sterke Soulsborne game af.

Vive la France!

Steelrising speelt zich af in een steampunkversie van Parijs tijdens de hoogdagen van de Franse Revolutie. Het volk is de streken van de adel en koning grondig beu en komt in opstand. Als antwoord laat regerende vorst Lodewijk XVI een leger automatons (lees: mechanische robotten) los om de revolutie in Parijs bloedig de kop in te drukken.


Jij kruipt in het raderwerk van Aegis, een automat-lijfwacht van koning Marie-Antionette die haar eigen wil behouden heeft. Als enige non-anarchistische robot moet jij je soortgenoten een halt toeroepen. En uitvissen waarom jij wel nog een eigen wil hebt.

Het verhaal is misschien wat voorspelbaar, maar heeft ook enkele verrassende en coole elementen. Bovendien heeft Spiders zijn best gedaan om zijn eigen narratief naadloos te verweven met historische gebeurtenissen. Het levert alvast een coole steampunk versie van de Franse Revolutie af, waar wij ons mee vermaakt hebben.

steelrising review 2

La ville de la mort

In de Franse hoofdstad passeer je talrijke iconische locaties. Denk maar de buitenwijken van Les Invalides, maar ook de Tuileries en zelfs Île de la Cité, de vestigingsplaats van de Notre Dame. Dankzij de mooie graphics en een vaak verrassende belichting ziet alles er sfeerrijk uit. Verwacht echter geen romantische versie van Parijs: de straten zijn bezaaid met lijken, barricades verhinderen vrije doorgang en automats houden streng een oogje in ’t zeil.

Die moordlustige automats passen perfect in het kader van de bloedige revolutie. Vooral omdat hun geslaagde design afgestemd is op de artistieke stromingen uit de periode. Het vijandelijke leger bestaat uit metalen wolven, robuuste ridders en massieve golems, allemaal versierd met classicistische graveringen en onderdelen. Een van de robots lijkt zelfs sterk op Medusa. Niet verrassend aangezien het classicisme teruggreep naar de kunstinvloeden van de klassieke oudheid. Bijzonder knap dat Spiders zelfs daar oog voor heeft.

De baasgevechten scherpen het uitstekende design verder aan. Wat dacht je van een bisschop die zijn bijbel gebruikt als grijphaak door Aegis tussen de bladzijden te smakken? Of een schatbewaker die zichzelf ontgrendelt met een gigantische sleutel om een vernietigende aanval te lanceren? Stuk voor stuk geweldige designs die je niet snel vergeet. Hoewel de bazen vaak imposant lijken, zijn ze snel uitgestreden. De route ernaartoe is steeds uitdagender dan de boss battle zelf.

steelrising 1

Combat équilibré

Hoewel Steelrising de mosterd haalt bij Dark Souls en andere titels van From Software, is de game lang niet zo onvergeeflijk bruut. Oké, neuspeuterend een confrontatie aangaan eindigt ook hier in een snelle dood, maar Steelrising is een pak toegankelijker. In tegenstelling tot eerdere games van Spiders, staat de combat deze keer op punt. Geen problemen met collision detection, onrechtvaardige hits en ander gedoe, want de gevechten voelen altijd eerlijk en vloeiend aan.

Aegis heeft een hoop wapentuig in haar arsenaal om de tegenstand in te blikken. Van musket en vlijmscherpe metalen waaiers tot zelfs hellebaarden. Ook hier felicitaties voor het design- en animatieteam, want het ziet er allemaal best fantastisch uit.

Aegis’ behendigheid met wapens hangt af van het aantal Anima Essence (lees: souls) dat ze geïnvesteerd heeft in haar vaardigheden. Zo wordt de zwaard en dolk combo gedreven door haar Agility, terwijl hellebaarden dan weer profiteren van hogere Power. En dat merk je, want hoe hoger je gevechtsaffiniteit met een wapenklasse, des te vlotter kan Aegis ermee overweg.

steelrising review 9

 Le pouvoir de l’alchimie

Steelrising is echter geen Dark Souls-kopie met robotten, maar doet zijn eigen ding. En het rapid cooling-systeem is daar het voorbeeld bij uitstek van. Dat mechanisme laat je toe om je staminabalk deels of volledig te herstellen, door koelvloeistof rechtstreeks in Aegis interne componenten te injecteren. Een beetje vergelijkbaar met de active reload uit Gears of War. Een geslaagd systeem, want het maakt gevechten zoveel dynamischer en agressiever, aangezien je vaak verder kan pushen voor een finisher.

Toch kan je rapid cooling niet ononderbroken activeren, want dan bevriest je interne raderwerk en kan je tijdelijk niet bewegen. En daarmee komen we bij de kracht van de elementaire effecten (lees: alchemie) die je in de strijd kan gooien. Meer Critical hits nodig? Dan is een bliksemgranaat je beste vriend. Of liever een Automat in lichterlaaie zetten, zodat de vlammen langzaam zijn levenspunten wegvreten? De elementaire powers zorgen voor nog extra afwisseling in een al meer dan oerdegelijk combat systeem.

steelrising boss

Defauts de beauté

Heeft Steelrising dan helemaal geen minpunten? Best wel, al vinden we het eerder kleinere schoonheidsfoutjes. Zoals we zeiden zijn de boss battles cool, maar vaak iets te gemakkelijk. Wat van Steelrising wel een goed instappunt maakt voor spelers die aan de slag willen met het Soulsborne genre, maar Elden Ring te intimiderend vinden.

Nog zo’n kleine ergernis: de Franse ontwikkelaar geeft opvallend weinig duiding en context bij de historische personages en de gebeurtenissen. De speler wordt geacht te weten hoe de Franse Revolutie zich voltrok en wie bijvoorbeeld Maximilien de Robespierre en Marquis de Lafayette waren. Zonde, want een beetje voorkennis van de gebeurtenissen, zorgt voor een veel leukere verhaalervaring.

Terwijl de gevechtsanimaties van veel detail zijn voorzien, zijn de gezichtsexpressies tijdens cutscenes dan weer best beperkt en durft de audio hier en daar eens wegvallen tijdens dialogen. Terwijl dat laatste perfect met een patch gefixt kan worden, blijf je zitten met vaak houterige gezichtsanimaties.

Tot slot was ietwat meer afwerking zeker welkom geweest. Sommige vijanden staan na een stealth kill gewoon terug op alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Om wezenloos voor zich uit te staren. Nog even de polish borstel erdoorheen, Spiders, want deze revolutie verdient het.

8.2
  • geweldige designs
  • geslaagde combat
  • Parijs zoals je het nog nooit zag
  • rapid cooling systeem
  • schoonheidsfoutjes
  • meer historische context was welkom
  • boss battles te gemakkelijk

BESLUIT

Steelrising heeft een paar kleine tekortkomingen, maar over het algemeen levert Spiders een geslaagde Soulsborne af. Een Elden Ring is het niet, maar Steelrising is wel de perfecte instapper voor spelers die het Soulsborne genre eens willen tackelen.

Een reactie achterlaten