Nog maar net heeft het mensdom noodgedwongen een nieuw onderkomen gevonden in het heelal, nadat we Moeder Aarde finaal naar de knoppen hadden geholpen, en ’t is alweer opnieuw miserie: dertig jaar na de landing woedt er al een verwoestende oorlog tussen de kolonisten op de planeet Enoch. Dat idee geeft in Outriders uit op een een veelbelovende co-op-shooter, afgaande op de zeer geslaagde demo tenminste. Nu nog hopen dat ze dit élan aanhouden voor de rest van de game.

Road movie

We hebben de afgelopen dagen de gratis demo van Outriders doorgespeeld, en kunnen eigenlijk bijzonder kort gaan: speel hem! Het is een genereuze demo, waarin je jde eerste drie uur van de game mag testen, je hoofdpersonage al flink kunt upgraden, iedere van de vier personageklassen kunt kiezen, en meteen al loos kunt gaan in driespeler-co-op. Weet dat je, als je op 1 april de volledige game koopt, je progressie uit de demo alvast gewoon meeneemt, dus je zit die eerste uren niet dubbel te spelen. Maar weet tegelijkertijd ook dat de demo nog maar het begin is.

“Onze game is in essentie een roadmovie”, zegt Bartosz Kmita, volgens zijn LinkedIn ‘Creative Director w firmie People Can Fly’. “De demo doet je in een bepaalde omgeving belanden, maar verderop in de game zul je meer verschillende decors, meer verschillende kleurenpaletten tegenkomen. Het leek ons in ieder geval interessant om een game te maken waarin de mensheid niet één, maar twee keer zijn planeet naar de knoppen heeft geholpen. Komt het de tweede keer door buitenaardse invloeden, of is de mensheid gewoon gedoemd om zichzelf te vernietigen? Dat vonden we een interessant uitgangspunt voor ons verhaal.”

Goed zoeken

De hamvraag is nu of ze er bij People Can Fly, de Poolse studio die eerder al tekende voor cultklassiekers Bulletstorm en Painkiller, de pret erin kunnen houden voordat je het einde van dat verhaal hebt bereikt. Tussen het puin van Enoch is het namelijk niet alleen zoeken naar sprankeltjes hoop en menselijkheid, maar ook naar een origineel game-idee. Outriders speelt gretig leentjebuur bij eerdere games als Gears of War, Destiny en Doom, en qua sf-invloeden zie je duidelijk een zweem van The Terminator en Aliens. Om maar te zeggen: er lijkt weinig nieuws onder de goeddeels achter buitenaardse anomalieën verborgen zon van het sterrenstelsel waarin Enoch ligt.

“Spelers zullen onder meer de grote vrijheid in speelstijlen appreciëren: we zeggen nooit dat je de game op een bepaalde manier moét spelen”, zegt Kmita. Aanvankelijk kun je uit vier personageklassen kiezen zodat spelers een richting uitgaan, maar die hoeft niet definitief te zijn: je kunt dat verderop in de rit nog veranderen. Bij momenten zal Outriders meer als een RPG aanvoelen dan als een shooter. Onze zijmissies zijn ook zijverhalen: geen ‘boodschappenlijstje’ afwerken, maar een volwaardige subplot. En je krachten heb je misschien ook al eerder gezien in andere games, maar het unieke eraan zit hem eerder in het systeem dan in hun fysische gedrag.”

Co-op wordt sterk aangeraden

Eigenlijk heb je alles in Outriders al eens eerder gezien. Inclusief de third person-schietactie met coversysteem (maar af en toe ook eens deftige run-and-gun-sequenties). Maar toch blijf je erin: het – ook al niet bijster originele – verhaal en de personages die het bevolken hebben pit. En voor een game die in hoofdzaak in co-op moet worden gespeeld heeft het zelfs een prima verhaal.

En hoewel je deze eerste drie uur van het hoofdverhaal ook op je eentje kan spelen, is co-op écht een meerwaarde. Niet alleen stijgt de spektakelwaarde drastisch telkens je een nieuwe kracht vrijspeelt. In co-op vliegen de teleportatie-/vuur-/energie-aanvallen je werkelijk rond de oren en moet je jouw poweraanvallen ook tactisch gaan inzetten om de steeds moeilijkere bosses de baas te kunnen.

“We vatten het project aan met het idee van een verhaal dat drie spelers met elkaar delen alsof ze naar de bioscoop gaan”, zegt Kmita. “Zo worden films namelijk ook tot op zekere hoogte geconsumeerd, in pre- en post-coronatijden tenminste: film is niet noodzakelijk een individueel medium. Een deel van het plezier is dat commentaar kunt delen met elkaar over wat er gaande is. We vonden in ieder geval dat we absoluut een verhaal nodig hadden. Het is een klassieke looter shooter, een schietgame met role playing game-aspecten erin, en zeker dat soort games hebben context nodig. Je gaat als speler geen uren aan een stuk spullen verzamelen als je niet weet waarom je dat doet.”