Victorie aan de indiegames! Na de Franse RPG-klepper Clair Obscur: Expedition 33 doet binnenkort een andere indiegame een gooi naar de titel van Game of The Year. Hell is Us is opnieuw het bewijs dat je geen groot team of miljoenenbudgetten nodig hebt om origineel te zijn. Wij gingen alvast in Parijs met de onverbiddelijke scifi survivalgame mee aan de slag.

Uitschieter

Uitgever Nacon brengt doorgaans vooral ondermaatse tot middelmatige titels op de markt. Zoals Bee Simulator, TieBreak en Ambulance Life. Met af en toe een uitschieter. Zoals RoboCop: Rogue City. Maar met deze Hell is Us lijkt het alsof Nacon eindelijk een hit te pakken heeft. Door zijn coole artistiek design en Death Stranding-vibes staat de game al even op onze radar. En onze trip naar Parijs bevestigt: hier zit veel meer onder het oppervlak dan we in een middagje kunnen ontrafelen.

Na een speelsessie van zo’n 3 uur blijkt Hell is Us zo gelaagd als een ajuin. Aan de oppervlakte is het een actiegame met op soulslike geënte combat. Die ook nog eens zeer verhaalgedreven blijkt en een aangrijpend verhaal rond een gruwelijke burgeroorlog en aliens vertelt. Waarbij de speler ook nog eens zelf zijn weg moet zien te vinden zonder veel hulp.

Eén grote flashback

Hell is Us heeft qua narratief een flashbackstructuur. Jij – gearresteerd en vastgebonden aan je stoel – hangt vast aan een leugendetector en krijgt waarheidsserum ingespoten. Naam? ‘Rémi’. Hoe ben je jouw land ontvlucht? ‘Mijn moeder hielp me als 5-jarige vluchten.’ Waarom ben je in godsnaam na al die jaren teruggekeerd? ‘Om mijn ouders op te sporen en een oude kwestie op te helderen’. Al liep die zoektocht van de gemartelde Rémi niet van een leien dakje.

Hell is Us speelt zich namelijk af in Hadea, een land geïnspireerd door Noord-Korea: compleet afgesloten voor de buitenwereld en haast onmogelijk om er binnen te geraken. Of buiten. Tot er een burgeroorlog uitbreekt en het zo de spuigaten uitloopt dat de VN beslist orde op zaken te stellen. “Het verhaal is deels geïnspireerd op het Bosnisch-Servisch conflict,” vertelt creative director Jonathan Jacques-Belletête van Rogue Factory. “Wat als je op een dag opstaat en beslist dat je jouw buren koud wil maken? Dat is het basisthema van ons verhaal. Dat we ook nog eens van een flinke portie scifi-horror voorzien.”

Oorlogsgruwel en aliens, het is een aparte combinatie. Zo zien we hoe Rémi meeglipt met een VN-colonne, zijn blauwe helm en kogelvrije vest afwerpt en alleen op pad door zijn verwoeste moederland trekt. Tot hij een zwaargewonde VN-soldaat vindt, afdaalt in een tot gevangenis omgevormde mijn en plots tegenover een witte buitenaards entiteit zonder tronie staat.

Voor we ‘aw hell no’ kan roepen valt het monster met hol, hypnotiserend gelaat aan. Het onding wordt echter achteruit gedwongen door een gemaskerde heldin. Opgelucht krabbel je overeind, maar tijd om haar te bedanken is er niet. Haar middenrif wordt enkele momenten later voor je ogen geperforeerd door het monster met vlijmscherpe ledematen. Waarna je haar hightech poncho, schouderdrone en scifi-zwaard jat om zo je eigen overlevingskansen te verhogen. In tijden van oorlog…

De één zijn dood

Even later bevinden we ons in modderige, ogenschijnlijk verlaten loopgraven waar we kennis maken met het vechtsysteem. Aanvallen met je scifi-zwaard, ontwijken en vooral pareren: de combat lijkt standaard, maar kunnen we op zijn minst pittig noemen. Zo loopt je staminameter snel leeg (waarna je traag beweegt en erg vatbaar bent voor damage) en zijn de aanvalspatronen van de witte aliens lastig te voorspellen.

De Hollow Walkers bewegen onvoorspelbaar, gooien teleportatiemoves in de strijd en veranderen voortdurend de timing van hun aanvallen. Wat het pareren er niet gemakkelijk op maakt. Even later staan we tegenover sterkere exemplaren die een entiteit in hun lichaamsholte verbergen. Zo moet je eerst die paranormale host aan flarden hakken eer je het witte glibberige monster kan vernietigen.

Gelukkig sta je er niet alleen voor. Naast verschillende van magische runes voorziene hak- en steekwapens, beschik je ook over een drone. Die licht je omgeving op, scant en vertaalt de hiërogliefen op muren, maar kan ook ingezet worden als wapen. Sta je tegenover meerdere vijanden kan je de drone er eentje laten afleiden, zodat jij je aandacht niet moet verdelen. Net als je wapens en powerattacks kan je je drone ook doorheen de game upgraden met nieuwe abilities.

“Hell is Us is geen soulslike, maar leent wel enkele tropes die FromSoftware introduceerde,” benadrukt Jean Jacques-Belletête. En dat beamen we. Qua combat heeft deze Hell is Us meer weg van een God of War, met een bijzonder vloeiend vechtsysteem, veel verschillende moves, powers en customizingopties. Ook leuk gevonden: na elke rake slag verliest je vijand energiedeeltjes die jij kan absorberen door snel op R1 te drukken. Kleine details die het vechtsysteem er enkel dieper op maken.

Zonder kompas

“Hell of Us is 50% combat en 50% exploratie,” vertelt Jean Jacques-Belletête. “Al proberen wij bij Rogue Factory het anders aan te pakken. We noemen het ‘player plattering’: weg met maps, quest markers en magische kompassen die alles in je omgeving verraden en games veel te gemakkelijk maken.” JJB haat de betutteling van gamers en daarom moet je hier zelf de teugels in handen nemen. Door middel van gesprekken, aanwijzingen en info uit verzamelde documenten of tapes, moet jij zien uit te dokteren waar je heen moet. En dat is wennen.

Jean Jacques-Belletête dropt ons in de moeraslanden rond het kapotgeschoten dorpje Jova, waar je ouders woonden. Na enkele pittige battles met natte voeten, verkennen we het dorp dat niet gespaard bleef door de oorlogsgruwel. We klimmen eerst over een massagraf met onder andere kinderlijkjes en zien vervolgens hoe een pastoor bij wijze van publieke executie is vastgebonden op het dorpsplein. Met strop rond de nek, wachtend tot zijn benen het begeven en hij zichzelf ophangt. Best gruwelijke taferelen.

In het dorp kan (en moet) je met elke soldaat en andere NPC een gesprek aangaan om aanwijzingen te verzamelen en te ontdekken waar je ouders zich bevinden. En zonder map of leidraad voelt dat best overweldigend aan. Alle NPC’s en verzamelde hints worden gevisualiseerd in een lo-fi jaren ’80 menu. Wanneer je niet aan het vechten bent, heeft Hell is Us een old school RPG-vibe. Het tempo dropt aanzienlijk, je moet vooral praten, verzamelen en Resident Evil-achtige puzzels oplossen. Waarbij ook inventory-mangement een grote rol speelt. Een mishmash van allerlei invloeden die lijkt te werken.

Geen open wereld

Zelf je weg zoeken zonder kompas of hulpmiddelen? Klinkt onmogelijk. Maar gelukkig is Hell is Us geen openwereldgame zoals Assassin’s Creed. “Hell is Us wisselt kleinere, rechtlijnige levels af met grote semi-openwereldlevels. O ja, en dungeons. Veel dungeons.” Waarna we in het derde en laatste deel van onze demo worden gedropt.

Het kleurrijke bloemenveld met waterpartij blijkt – nadat we erin slagen het waterpeil tientallen meters te doen zakken – de ingang van een dungeon te herbergen. Die kerker blijkt een enorm ondergronds labyrint te zijn, vol waterpuzzels en groepen vijanden die achter elke hoek loeren. Naast stevige combat moet je allerlei objecten verzamelen en puzzels oplossen om nieuwe doorgangen te openen. De sfeer is donker, claustrofobisch en altijd mysterieus.

Rémi is ondertussen wel flink geüpgraded: hij beschikt niet alleen over dubbele zwaarden, maar ook over een meterslange strijdbijl. Elk wapen heeft een drietal magische aanvallen, elk met actieve en passieve krachten. Je drone is ook flink uitgebouwd en laat je nu toe om allerlei krachtige aanvallen uit te voeren. Zoals een dash attack en een vernietigende cirkelaanval. Het speelt wonderwel en de dungeon-demo is meteen ook ons favoriete gedeelte van de demo.

Kojima achterna

Jean Jacques-Belletête was in een vorig leven art director van Deus Ex. En dat merk je. Er is ontzettend veel aandacht besteed aan het design van de vijanden, de omgevingen en de sfeer. Dat vaak doet denken aan de oliegevechten uit Kojima’s Death Stranding met wat Bloodborne horror. Bijgestaan door een Stranger Things-synth soundtrackdie die er perfect bij past. Hell is Us combineert heel wat verschillende invloeden tot een origineel en vooral intrigerend geheel.

Deze demo was een goede kennismaker, maar we zijn bijzonder benieuwd naar het eindresultaat. Hell is Us is erg ambitieus en het kleine team van Rogue Ractory probeert heel wat balletjes hoog te houden. Zo willen ze niet alleen een gelaagd verhaal vertellen, maar ook bijzonder pittige combat, veel old school puzzels en hardcore exploratie combineren. Of de Canadezen bij deze evenwichtsoefening ook een steek zullen vallen of die ambities helemaal kunnen waarmaken, ontdekken we eind deze zomer.

Hell is Us verschijnt 4 september voor PS5, Xbox Series en pc.