Een vers geslacht lammetje start, na zijn reïncarnatie, zijn eigen sekte op, en pleegt daarmee zoete wraak op de religieuze leiders die het een kopje kleiner hadden gemaakt. Welkom in Cult of the Lamb, een uitstekende game die tegelijkertijd een cute Diablo en een duivelse Animal Crossing is, en een paar dingen probeert te vertellen over religie. Volg dat schaap!

Wollige roguelite

Van veraf bekeken lijkt Cult of the Lamb weinig nieuws onder de zon. Het is een tweedimensionale actiegame vol aandoenlijke, handgetekende wezentjes, waarin je jezelf een weg doorheen procedureel gegenereerde levels hakt. Ondertussen probeer je jouw personage zodanig op te lappen zodat de gevaarlijke omgeving steeds minder een bedreiging voor vormt.

Cult of the Lamb is met andere woorden een roguelite, maar zonder de verschroeiende moeilijkheidsgraad die de meeste games in het bredere roguelike-genre typeert en ervoor zorgt dat je keer op keer sterft.

Recycleerbaar decor

Dat laatste doé je wel in Cult of the Lamb, maar de kost die dat met zich meebrengt is gering: je verliest alleen alles wat je hebt vergaard tijdens je huidige tocht door een van de vier kerkers waar de game je doorheen jaagt, en die passage is altijd kort genoeg om niet té ver achteruit te worden gegooid in je progressie.

Per definitie ga je erg vroeg al een eerste keer dood: je hoofdpersonage is een lammetje dat net werd geofferd ter meerdere eer en glorie van de Oude Goden, maar wordt in het hiernamaals opgeschept door Hij Die Wacht, een duivels opperwezen dat het arme beest terug tot leven wekt, maar dan op voorwaarde dat het een eigen religieuze sekte sticht.

Daar komt dus al dat knokken in het spel. In prettige combatsequenties, waarbij je al hakkend en rollend door de 2D-levels stuitert, versla je vijanden en verhakkel je de omgeving zodat je grondstoffen als steen, gras, hout en beenderen verzamelt, net als voedsel.

Met al die hulpbronnen bouw je vervolgens, in een afgesloten level, je eigen religieuze nederzetting, compleet met tempels en schrijnen. Je kunt ook verslagen tegenstanders bekeren tot je godsdienst om je negorij te bevolken, en naarmate er meer volk verschijnt ontpopt Cult of the Lamb zich zoetjesaan tot een duistere citybuilder, waarin je op vaak vreemde manieren zowel je discipelen als de hogere goddelijke macht tevreden moet houden.

Bekende godsdienst

Cult of the Lamb is het soort game waarvan je de meeste finesses al beet hebt tijdens het eerste uur, en waarin je vervolgens een twintigtal uren daarna constant hetzelfde moet blijven doen. Maar toch zijn het altijd betekenisvolle interacties: het metaspel bovenop de centrale gameplay wordt dieper en dieper, waardoor dit een van de weinige games is waarin het grootste deel van het verhaal wordt verteld in de achterliggende systemen.

Je gaat je volgelingen doctrines opleggen in die gedeelde illusie die je hebt gecreëerd naar Jouw Beeld En Gelijkenis, en een morele macht uitoefenen die stilaan compleet onbehoorlijk wordt. Hoe dieper je doordringt tot de tandwielen van hoe je volksmennerij werkt, ga je meer en meer beseffen dat je gemeenschap, die aanvankelijk eerder een satanische sekte was, wel érg grote gelijkenissen begint te vertonen met een bestaande godsdienst die vandaag nog door 57,1 procent van de Belgen wordt gepraktiseerd. Topervaring!