MLB The Show is mijn comfortgame. Sinds 2007 spendeer ik elk jaar opnieuw uren en uren op de grasgroene honkbalvelden. Het is de enige reeks waarvan we ik nooit een jaar hebben overgeslagen. Als ik keuzestress krijg van mijn belachelijk grote gamebibliotheek, dan val ik altijd terug op MLB The Show. Om maar te zeggen dat ik het heel belangrijk vind dat Sony’s San Diego Studio jaar na jaar zijn torenhoge niveau blijft halen. Zoniet ben ik mijn favoriete digitale compagnon kwijt.

Problemen met de curve

Misschien is het omdat we er dit jaar heel vroeg bij waren – ongeveer een week voor de officiële release – dat we enkele heel vervelende bugs moesten slikken. Eentje ervan was de haperende fielding meter, waardoor je alleen nog maar wild pitches kon werpen. Met een snelle patch is dat probleem ondertussen verholpen. De hapering die ons wel recht in de ziel treft, is een haperende Road to the Show, telkens we het seizoen willen aanvatten met onze verbeterde versie van Mike Trout. Je moet weten dat we ondertussen al vijf jaar lang, sinds de introductie van de year-to-year-saves, elke wedstrijd spelen met onze RTTS-man. Vijf jaar progressie gaat daardoor voorlopig in rook op. Deze reeks is in vergelijking met veel andere sportgames bij de release doorgaans behoorlijk insectenvrij. Dit jaar is de probleemcurve net iets te veel gestegen. Sinds de coronacrisis weten we allemaal dat dit geen goed teken is.

Van Road to the Show gesproken: vorig jaar waaide er een nieuwe wind door die modus dankzij de introductie van RPG-achtige perks, die je verdient op basis van hoe je omgaat met jouw teamgenoten. Bovendien verbeterden jouw vaardigheden op basis van wat je tijdens de wedstrijd presteerde, in plaats van die op te bouwen met een bepaalde hoeveelheid vaardigheidspunten. Sla je achter elke bal die beweegt, dan zakt je plate discipline zienderogen, dat principe. Dit jaar komt San Diego Studio met een verfijning van die systemen. De relatie met jouw teamgenoten beïnvloedt nu ook die ploegmaats zelf. En hoe je acties jouw vaardigheden bepalen, zie je dit jaar direct. Je moet niet langer wachten tot na de match. Het zijn kleine, doch fijne evoluties.

Virus dat we moeten uitroeien

In navolging van de geldmachines die Ultimate Team heten en die de slappe sportgames van EA draaiende houden, wil San Diego Studio de geldkraan opendraaien met Diamond Dynasty. Ze pushen die feature op een positieve manier, met enkele nieuwe spelopties. Onze favoriet is de Showdown. Daarin draft je los van je Diamond Dynasty-team een nieuwe ploeg, in tien ronden. Je speelt er enkele korte, losstaande situaties mee. Zo moet je bijvoorbeeld op gelijk welke manier een honk bereiken in de eerste inning. Of je moet in vijftien outs een 2-0 achterstand ophalen, zonder innings en zonder pitching.

Als je het er goed vanaf brengt, krijg je enkele nieuwe draft picks, waardoor je team dus getalenteerder wordt en beter uitgerust is voor de volgende uitdaging. En zo verdien je uiteindelijk ook beloningen voor je gewone team. Enig minpunt – daar is die geldkraan –  is dat je voor sommige showdowns een entreeprijs moet betalen in de vorm van stubs. Die kan je verdienen door gewoon te spelen, maar ze zijn ook te verkrijgen via microtransacties. Dat blijven wij een kwalijk virus vinden dat we zo snel mogelijk moeten uitroeien.

March to October maakte zijn debuut in 2019. Voor editie 2020 bouwde San Diego Studio verder op de stevige funderingen. Je werkt nog altijd een volledig seizoen af in een gebald formaat, met enkele gescripte evenementen. De ruwe diamant werd verder geslepen. Nu kan je de strategie bepalen van jouw team. Welke posities wil je verstevigen, op wie mik je voor een trade en wie mag er de organisatie liefst zo snel mogelijk verlaten? Wat doet het er toe, als het maar over een seizoen gaat, denk je dan?

Als je March to October finisht, dan kan je jouw inspanningen verderzetten in de reguliere Franchise Mode. Die modus kreeg op zijn beurt één in het oog springende toevoeging. Je kan nu een eigen team creëren, zoals je dat al jarenlang kan in Diamond Dynasty. Als je de LA Dodgers dus wil terughalen naar Brooklyn, dan kan dat. Spijtig genoeg kan je geen extra team maken, je zal een bestaande ploeg moeten vervangen. Ook de selectie aan stadia is heel beperkt. Hier geen tool om er zelf eentje te bouwen. NBA 2K-toestanden, met uitstekende personalisatieopties en expansions drafts zal je hier dus niet tegenkomen. Een gemiste kans.

Verdienstelijke poging

Er valt zoveel te vertellen over MLB The Show 20, dat we niet eens over de gameplay begonnen zijn. Een mooie toevoeging is Perfect Perfect. Sla je met de sweetspot van jouw bat op de bal, dan is de kans op succes veel groter dan anders. Omdat dit helemaal niet zo eenvoudig is, kan je beter het verschil maken als je echt goed bent in deze game. Een aangenaam neveneffect van die Perfect Perfect is dat er nu verschillende geluiden voorzien zijn voor die feilloze acties. Als je net als ons het geluk hebt gehad in levende lijve enkele MLB-wedstrijden bij te wonen, dan zal die glasheldere ping je zo terugbrengen naar een stadion gevuld met hotdogs, pindanoten, nacho’s en niet te zuipen bier. Heerlijk!

De formule is ondertussen zo ijzersterk, dat ze moeilijk te verprutsen valt. Toch doet San Diego Studio een verdienstelijke poging met de wijzingen in de defensie. Van fielding maakten ze een risk-reward-affaire. Ook de kloof in vaardigheden tussen supersterren en gewone stervelingen werd uitgediept. In de praktijk resulteert het in een frustrerende aangelegenheid, omdat de nieuwe animaties werk nodig hebben.

Dit jaar stapelden we de fouten op, doordat onze positiespeler om onduidelijke redenen de bal niet oppikt. Je denkt dat hij stevig in de handschoen geklemd zit, maar plots rolt hij klungelig over de grond. Op een ander moment draait je speler dan weer als een Lara Croft uit de vorige eeuw rond zijn as, in plaats van zich zoals vroeger netjes te positioneren voor die routineuze fly ball. De balans zit op het moment van schrijven duidelijk niet goed. Al hebben we er, het track record van San Diego Studio in het achterhoofd houdend, een goed oog in. Dat neemt niet weg dat MLB The Show 20 dit jaar niet brengt wat we van deze reeks gewend zijn. Hopelijk pikt MLB The Show 21, dan voor het eerst niet exclusief op Playstation, de draad weer op.