fbpx

Days Gone

Na een klepper als The Last of Us ook een verhaalgedreven zombiegame maken voor PS4? Je moet wel gek zijn. Gestoord zelfs wanneer je als ontwikkelaar de afgelopen 10 jaar slechts een handvol middelmatige handheldgames hebt afgeleverd. We schatten de slaagkansen van Bend Studio’s niet bijster hoog in, maar wat waren we verkeerd. Met Days Gone leveren ze een uitermate geslaagde zombiesurvivalgame af die je gespeeld moet hebben.


Deacon en Boozer

Dat singleplayergames nog niet dood en begraven zijn, bewijst deze Days Gone opnieuw. Als stoere biker Deacon St. John heb je samen met je buddy Boozer de uitbraak van de zombiepacolypse overleefd en ga je op zoek naar wat met je geliefde Sarah precies gebeurde. Zonder veel tijd te verliezen droppen de makers je in een primitieve wildernis waar iedereen en alles jou dood wil. Van rondzwervende freakers en zombieberen tot andere overlevenden met minder goede bedoelingen. De wereld van Days Gone is bruut, somber en snoeihard. Het hoofdverhaal komt traag op gang, maar barst los vanaf het midden. Ook al wordt het nooit zo meeslepend als dat van The Last of Us, we hebben er écht van genoten.

Grand Theft Biker

Days Gone is een openwereldgame die – uitgezonderd de gigantische hoeveelheden snelle zombies – op gameplayvlak eigenlijk weinig nieuws aan tafel brengt. En dat vinden we helemaal niet erg. Brute combat, intense shootouts en vooral veel sluipwerk: net die afwisseling maakt van Days Gone een sterke game. Terwijl je rond een Ripper-kamp sluipt om de vele valstrikken onschadelijk te maken, slaat de missie plots om in een massaal vuurgevecht. En wanneer je even rustig een ritje denkt te maken, schiet een sniper je van je bike en is het knokken voor je leven. Stilletjes te werk gaan is altijd de aanrader in Days Gone. Zo trek je geen freakers aan en hou je de controle over je arsenaal. Want slagwapens breken en je munitie geraakt snel op. En om brandbommen en andere ongein te craften moet je veel looten. Of credits spenderen in kampen.

Op kamp

Hoewel je als rondzwervende biker niet echt een vaste uitvalsbasis hebt, kan je terecht in één van de kampen. Je bike is je beste vriend, dus moet je die goed verzorgen: met zeer vaste regelmaat volgieten, herstellen en zo snel mogelijk pimpen. Door missies en opdrachten te voltooien in dat kamp (of je verzamelde zombie-oren in te ruilen, jakkes!) stijgt je Trust level waardoor je steeds meer opties in dat kamp vrijspeelt. Je komt ook steeds meer van Deacon’s verleden te weten en hoe de zombie apocalypse zich ontrafeld heeft.

Niet onbelangrijk: de wereld van Days Gone zet je aan tot verkennen. Ook al doe je dat vaak met zweterige handjes. Net als Assassin’s Creed en Far Cry heeft elke regio een waslijst met taken en missies die je kan vervolledigen. Het in de fik steken van freakernesten bijvoorbeeld, Ripper-nederzettingen aanpakken of het uitroeien van horden freakers. Het voelt nooit alsof je een waslijst moet afwerken. De makers pakken het ook slim aan: tijdens je biketochtjes verschijnt net als in Assassin’s Creed vaak een vraagteken op de mini-map die hier snel terug verdwijnt. Waardoor je elke keer opnieuw getriggerd wordt om op onderzoek te gaan. Niet nieuw, maar het werkt. Dat de Noord-Amerikaanse wildernis er ook nog eens fantastisch uitziet is mooi meegenomen. Ook al kent de framerate soms een dipje.

Eigenaardige trekjes

Days Gone is een geslaagde openwereldgame, maar wel met enkele eigenaardige trekjes. Kleine dingen die verraden dat dit de eerste écht grote titel is van ontwikkelaar Bend Studio. Kleine slordigheden die je niet verwacht van een topproductie als deze. Die bruuske overgangen van cutscenes naar gameplay bijvoorbeeld: niet meer van deze tijd. Het gebeurt ook vaak dat de cutscenes gewoon niet aansluiten op jouw acties. Een verlaten dorp binnenrijden om erna toe te kijken hoe Deacon in de cutscene gewoon langs de andere kant het dorp binnenkomt. Het haalt je even uit de game-ervaring. En zo zijn er nog van die kleine onlogische elementen. Je geparkeerde bike die zich steevast magisch verplaatst naar zijn vaste stekje in het kamp. De paniekerige stem van een geredde NPC die helemaal niet bij zijn emotieloze gezichtsanimaties past. De jerrycans benzine die nooit ofte nimmer leeg geraken. Deacon die wordt overvallen, ontwapend en opgesloten, maar nog altijd zijn junglemes heeft om het slot van zijn primitieve cel open te wrikken. En zo kunnen we blijven doorgaan. Days Gone heeft niet de verfijnde graad van openwerelddetail van een GTA bijvoorbeeld, al staan die kleine lapsussen het spelplezier nooit echt in de weg.

Vette sfeer

Die imperfecties en ruwe kantjes worden gelukkig gecompenseerd door de griezelige sfeer. Days Gone is hoe een zombie survivalgame moet zijn: bij momenten verdomd beangstigend. Telkens je door een tunnel rijdt, knijp je toch even de billen dicht. Want een freaker kan je zo van je bike gooien. Een sniper die je plotklaps van je bike knalt, waarna je de belagers van je af moet slaan. Of wanneer je tijdens een onschuldig grotbezoekje (hey, kijk, een lijk!) plots tegenover honderd bloedlustige freakers staat. Op die momenten toont Days Gone zijn ware kracht: het uitroeien van zo’n rondzwervende horde Freakers is geen kwestie van vuurkracht, maar van planning. Eerst de omgeving verkennen, dan de route uitstippelen waarop je de meute gaat lokken en die ontploffing na valstrik gaan uitdunnen. Geloof ons, je eerste Freakerhorde zal je niet snel vergeten.

Wat anderen ook beweren: wij hebben ons écht vermaakt met Days Gone. Ook al doet Bend Studio niets revolutionair met het zombiegenre, toch weten ze een verdomd geslaagde zombiegame af te leveren. We zijn ontzettend benieuwd naar wat deze developer in de toekomst nog zal brengen.

8.8
  • druipt van de sfeer
  • Freakerhordes zijn awesome
  • verbluffend mooi
  • veel afwisseling
  • vreemde trekjes en slordigheden
  • framerate

BESLUIT

Met Days Gone leveren de jongens van Bend Studio een topzombiegame af. Misschien niet perfect, maar ontzettend vermakelijk en druipend van de sfeer. Een PS4 in huis? Dan moet je deze zeker spelen.

REACTIES (1)

  1. frank

    Ik ga ‘m sowieso kopen…ben echt benieuwd

Een reactie achterlaten