Soulsborne games zijn een vaste waarde geworden. De gouden formule van ontwikkelaar From Software is zo populair dat talloze studio’s het succes proberen te evenaren. Ook OverBorder Studio waagt zich aan het genre met Thymesia, die de Victoriaanse elementen van Bloodborne met de uitdagende combat van Dark Souls combineert. Een geslaagde fusie? Niet helemaal…

Wereldboom

Wat Thymesia wel goed klaarspeelt, is het afleveren van een boeiend universum. Het verhaal speelt zich af in Hermes, een welvarend koninkrijk opgericht in een kolossale boom. Wanneer een plaag uitbreekt in de omringende landen, kunnen de inwoners zich aanvankelijk nog beschermen met alchemie, maar al snel valt het rijk ten prooi aan de plaag.

Terwijl Hermes langzaam in verval raakt, probeert hoofdpersonage Corvus de oorsprong van de plaag te ontrafelen. Hij lijdt echter aan geheugenverlies, dus moet hij diep graven in zijn herinneringen. Het avontuur brengt hem naar verschillende locaties, zoals de duistere sloppenwijken, de koninklijke tuinen met een schat van alchemische kennis en de machtige burcht in de kruin van de boom.

Opvallend genoeg heb je daarmee het gros van de wereld gezien, want Thymesia telt slechts vier levels. Oké, de locaties worden benut voor meerdere missies om het verhaal uit te diepen, maar de ervaring is niet erg lijvig. Al moet gezegd dat het design van de game, en vooral enkele boss battles, best uniek is.

Onberoerd

Een Soulsborne game staat of valt met feilloze combat en daar loopt het mis. Hoewel Thymesia een degelijke basis neerzet met allerlei combo’s en finishers, laat het vechtsysteem grote steken vallen. Zo bestaan de gevechtsanimaties van vijanden uit meerdere opeenvolgende aanvallen. Corvus kan wel vijandelijke aanvallen afweren, maar de animaties worden daardoor nooit onderbroken. Het enige wat je kan doen, is de volledige combo afweren, maar gezien de korte timing is dat niet evident.

De collision detection is ver zoek: je kan aanvallen nooit echt onderbreken eens die zijn ingezet. Als Corvus een combo start waarvan de eerste aanval niet raakt, dan kan de tegenstander zijn eigen combo inzetten. Beide personages hakken dan lustig op elkaar in tot hun aanvalsanimaties voltooid zijn. Uiteraard sterk in het nadeel van Corvus, aangezien hij soms maar drie hits nodig heeft om het loodje te leggen.

Wapenplaag

Eenmaal je het deflect-mechanisme onder de knie hebt, worden gevechten iets eenvoudiger. Maar zelfs dan zijn er gevallen waar de combat niet altijd consequent is. Het winnen van boss battles is vaker berust op geluk en toeval dan op vaardigheden. Iets waar zelfs de uitgebreide skill tree niks aan kan veranderen. Best zonde, want met enige verfijning zou de combat van Thysemia best te pruimen zijn.

Vooral dankzij de coole Plague Weapons, speciaal wapentuig dat je kan stelen van krachtige vijanden. Met een beetje moeite krijg je een uitgebreid arsenaal bij elkaar, gaande van twin blades en pijl-en-boog tot zelfs een gigantische zeis. Cool is dat de moordtuigen zich manifesteren als gifgroene, transparante fantoomwapens als je ze activeert. En dat ziet er in de donkere wereld van Thymesia best cool uit.

Grauwe sfeer

De wereld van Thymesia zit vol coole designs, maar die komen niet tot hun recht door de donkere en grauwe graphics. De overvloed aan grijs- en bruintinten lijkt ontsnapt uit het PS3-tijdperk en ook de fletse texturen horen echt niet thuis op een PS5 of Xbox Series X. De jongens van OverBorder hebben duidelijk de framerate zo vloeiend mogelijk willen houden en grafische offers moeten brengen. Spijtig, want een beetje meer kleur had de game al veel geholpen.

Ook de inkleding van het verhaal is minimaal. Zo wordt de voorafgaande historiek gepresenteerd via een inleidend scherm van het tutorial level. Hadden we trouwens al vermeld dat de game helemaal géén voice-overs bevat, buiten de doodsreutels van vijanden? Dialogen worden gepresenteerd via tekst. En vooral tijdens de snelle boss battles is dat nefast voor je gezondheid.

Ondanks onze kritische blik op Thymesia, geloven we oprecht dat deze Soulslike potentieel heeft. Hadden de makers te weinig tijd om de game te verfijnen? Of misschien te weinig budget? Dat weten we allicht nooit. Mits een paar doordachte updates kan Thymesia nog een degelijke game worden. Toegegeven, een Elden Ring zal het nooit worden, maar de poging mag er best zijn.