Met de release van The Legend of Zelda: Skyward Sword in 2011 sloot Nintendo het Wii-tijdperk netjes af. Het spel was een commerciële hit, maar er was ook kritiek. In die mate zelfs dat Nintendo besloot om het beproefde concept jaren later op de schop te gooien. Maar is een re-release van Skyward Sword in een post-Breath of the Wild tijdperk nog de moeite waard? Wij zochten het voor je uit.

Het begin van de legende

Nintendo heeft Skyward Sword destijds in de markt gezet als het spel waar alles mee begon. In het boek ‘Hyrule Historia’ bleek immers dat alle avonturen met elkaar verbonden zijn in een mank geconstrueerde tijdslijn, waarin Skyward Sword dus het begin van de legende vertelt. Dat bleek meer dan een marketingpraatje, want het spel focust sterker op het verhaal dan alle andere Zelda’s samen.

Er valt veel te zeggen over Skyward Sword, maar de plot is één van de sterkhouders van deze titel. Verwacht geen meesterlijk geschreven dialogen, maar een degelijk avontuur dat niet gauw verveelt. Jammer dat Nintendo toen nog vasthield aan uitsluitend geschreven tekstkaders, want goed stemmenwerk had zeker bijgedragen tot de algemene sfeer. Gelukkig maakt de georchestreerde soundtrack heel veel goed op dat vlak.

Lineair avontuur

Skyward Sword was in zekere zin een verfijning van de bekende formule die Nintendo al sinds Ocarina of Time hanteerde. Avonturier Link puzzelt zich stilzwijgend een weg van kerker tot kerker, gebruik makend van de vele gebruiksvoorwerpen die hij op z’n pad vindt. Dit keer werden wel een heel arsenaal aan nieuwe en originele gebruiksvoorwerpen toegevoegd. Naast de traditionele pijl en boog, kon je hier ook aan de slag met een vliegende kever en een soort stofzuiger. Het zorgde voor enkele originele puzzelervaringen.

Hoewel het gevoel van een groots avontuur altijd wel de overhand blijft houden, kan Skyward Sword helaas minder goed zijn rechtlijnige karakter verstoppen. Niks mis mee – enkele huidige kleppers zijn vandaag nog steeds lineair qua opzet – maar vandaag de dag verwachten sommige fans meer vrijheid in een Zelda-game. Daarom: heb je enkel Breath of the Wild gespeeld en hoop je met deze Skyward Sword meer van hetzelfde in huis te halen? Dan staat je een kleine teleurstelling te wachten.

Bewegingsbesturing

Ook anders is de manier waarop je Link bestuurt. Vergeet niet: dit is een oud Wii-spel en bewegingsbesturing was toen een verplicht nummertje. Skyward Sword is doorspekt met bewegingsbestuurde acties: van het zwaaien met je zwaard tot vliegen op je Loftwing en zelfs tijdens het puzzelen. Eerlijk: wij hielden best van deze intuïtieve manier van spelen, omdat het je meer bij de game betrokken maakte.

Destijds was dit het grootste punt van kritiek op Skyward Sword, dus besloot Nintendo het spel ook speelbaar te maken met een gewone controller. Wij testten beide manieren van spelen uit en hoewel onze persoonlijke voorkeur toch uitgaat naar de bewegingsbesturing zoals het spel bedoeld was, is er ook niks mis met de nieuwe manier van spelen. Knap werk dus, en al zeker interessant voor spelers die een hekel hebben aan motion controls. Toch blijft het wennen en de eerste uren in Hyrule zal Link zeker een paar keer ongewild in de lucht zwaaien met z’n zwaard.

Prachtig schilderwerkje

Op grafisch vlak heeft Nintendo zijn best gedaan om de unieke grafische stijl verder in de verf te zetten. Waar voorganger Twilight Princess koos voor een meer realistischer uitstraling, lijkt deze Skyward Sword eerder op een prachtig schilderwerkje. Op de Wii kwamen de omgevingen niet echt tot hun recht in 480p, maar deze HD-versie laat zien wat de ontwikkelaars werkelijk voor ogen hadden in de ontwerpfase. Enkel de gezichten van de personages zien er soms vreemd uit.

Op de hub-wereld na die zich volledig in de lucht afspeelt, mag je je verder aan de klassieke Zelda-werelden verwachten zoals het bos, de woestijn, het vulkanische gebied, etc. Deze zijn nu echter veel groter en zelfs de weg naar de kerkers toe is bezaaid met hindernissen. Als er iets is wat Skyward Sword meesterlijk voor elkaar had, zijn het wel die kerkers.

Enkele voorbeelden? Op een bepaald ogenblik moet je in een kerker telkens heen en weer naar het verleden teleporteren om de puzzels op te lossen. Of elders ontdek je een eerder verkende kerker vanuit een heel ander perspectief als die door omstandigheden volledig onder water staat. Skyward Sword zit vol van dit soort genialiteiten en is op dat vlak ruim superieur aan de kerkers die Breath of the Wild ons bracht. We hopen dat de langverwachte sequel hier opnieuw wat meer aandacht aan besteed.

Quality of life verbeteringen

Brengt deze remaster naast een HD-jasje en nieuwe bewegingsbesturing ook iets nieuw op de tafel voor veteranen? Best wel, al gaat het enkel om kleine, maar welgekomen verbeteringen op het bestaande avontuur. Geen nieuwe content dus. We zijn best enthousiast over de 60fps die deze game vlotjes haalt, de camerabesturing is aangepast zodat je die de camera nu vrij kan bewegen en verder is het nu ook mogelijk om cutscenes te skippen.

De belangrijkste verbetering vinden wij echter dat je voortaan niet elke vijf minuten wordt lastig gevallen door Fi. Zij is je hulpje gedurende dit avontuur en in het origineel kon ze gewoon haar mond niet houden en onderbrak ze je spelervaring. Dit keer zijn haar tips optioneel, dus wie houdt van het geklets kan haar hulp nog steeds inroepen.

Veel rupees voor een remaster

Skyward Sword HD staat te koop voor €59,99 in de Nintendo eShop. Dat is evenveel als de originele versie destijds op de Wii. Ondanks de vele verbeteringen blijven we het veel geld vinden voor een game uit 2011. Was je grote fan van het origineel of stap je voor het eerst dit enorme avontuur in, dan is het die prijs waard. Voor sceptici zullen de veranderingen wellicht onvoldoende zijn om opnieuw de volle mep te betalen voor deze HD-remaster.

Daarnaast vinden we het bijzonder jammer dat Nintendo één van de grootste verbeteringen van deze HD-remaster achter een betaalmuur stopt. Vrij teleporteren van de wereld naar de Skyloft hub is immers een privilege dat enkel eigenaars van de Loftwing amiibo zullen ervaren. Andere spelers moeten daarvoor gebruik maken van de verschillende totempalen die de wereld rijk is, net zoals in het origineel. Een onbegrijpelijke zet, maar gezien de amiibo intussen overal uitverkocht is, blijkbaar wel één die Nintendo veel geld oplevert.