Het gebeurt niet vaak dat we tijdens het seriebingen een krop in de keel moeten wegslikken. En zeker al niet bij eentje gebaseerd op een game. The Last of Us doet echter het ondenkbare: trouw blijven aan het bronmateriaal en tegelijk zijn eigen weg inslaan. Een weg die je ongetwijfeld opnieuw kippenvel zal bezorgen.

Geen zekerheden

Dat de HBO-serie – bij ons te zien op Streamz – in tegenstelling tot recente miskleunen als Resident Evil, evenveel kwaliteit heeft als de game, heeft zo zijn redenen. De belangrijkste: dit was geen louter gevalletje licentie-overdracht aan Hollywood. Naughty Dogs eigenste Neil Druckmann – die de game mee bedacht en regisseerde – hield ook hier zijn poot stevig aan de regietafel.

Druckmann (her)schreef niet alleen het tv-scenario – samen met Craig Mazin van het ijzingwekkend sterke Chernobyl – hij reisde ook mee met het filmcircus om de kwaliteit te overzien. Voor de momumentale tweede episode nam hij zelfs plaats in het klapstoeltje. Kwestie van niets aan de Hollywoodmachine over te laten.

Want we hebben het al zo vaak gezien: zelfs ijzersterk bronmateriaal is in Hollywood géén garantie op een goede serie. Gelukkig weten Druckmann en Mazin het DNA van de game te bewaren en zelfs sterker te maken. Negen afleveringen lang slagen ze erin ook fans van het eerste uur – waaronder ik mijzelf reken – een nieuwe, beklijvende rit door de post-apocalyptische VS te bezorgen.

Netwerken, verdomme!

Dat doen ze door vaak genoeg van het gekende pad af te wijken en de serie zo zijn eigen smoel te geven. Neem nu dé oorzaak van alle ellende: de cordyceps-parasiet die het grootste deel van de menselijke bevolking heeft omgevormd tot halsbijtende schimmelzombies. Waar die parasiet zich in de game via de lucht verspreidt, werd dat aangepast voor de serie. Omdat het stukken lastiger is om emoties over te brengen met gasmaskers op.

Dat Corydceps-virus verspreidt zich nu ook via tentakels, wat geen goed nieuws vormt voor smokkelaar Joel (Pedro pascal) en zijn cargo Ellie (Bella Ramsey). De grotere tentakels vormen zelfs een netwerk die geïnfecteerden alarmeren voor aanwezig gastheermateriaal. En ze in de juiste richting stuurt. Best cool gevonden – helaas niet zo voor Tess – en wij zien nu al de gameplaymogelijkheden in The Last of Us: Part 3. Als die er ooit komt.

Frank en Bill

Voor gamers zit de serie tjokvol momenten van herkenning. Het onderwater gelopen hotel dat exact is nagebouwd of shots die rechtstreeks uit game lijken geplukt. Maar daar waar de serie afwijkt van de game of onbekende pagina’s invult, daar hebben wij echter het hardst genoten. De episode waarin het verhaal van survivalist Bill en zijn Frank wordt herschreven: aangrijpend en gewaagd. Want tussen de angstaanjagende clickers en kannibalistische raiders, zo’n 90 minuten tijd maken voor een romantische tranentrekker die geheid voor controverse zal zorgen? Puur Naughty Dog-DNA.

Zonder te veel te spoilen: persoonlijk bleef de snoeiharde episode van Henry en zijn dove broertje het hardst aan onze ribben kleven. Net als het winkelcentrumuitje van Ellie en Riley. Zo weggeplukt uit de game-uitbreiding, maar toch anders verteld. Herkenning en verrassing zij-aan-zij. “Ik heb maar één regel,” zegt Druckmann in de making of-video. “We doen enkel aanpassingen als het verhaal van de game er nog beter op wordt.” Het heeft alleszins een diepere impact. Met de finale als bewijs: daar waar we in de game Joels acties zelf uitvoerden en daarom ook rechtvaardigden – moeten we nu enkel toekijken. En dat laat een smeriger en verdeelder gevoel over.

Muren slopen

Toegegeven, het was even wennen aan die cast van vlees en bloed. Temeer omdat de gamepersonages na al die speeluren, op ons netvlies gebrand stonden. Terwijl Pedro Pascal (The Mandalorian) zich al snel de rol van Joel toe-eigent, duurde het bij Bella Ramsey (Game of Thrones) langer. Misschien omdat ze net die fysieke guitigheid van game-Ellie mist. Dat beiden echter klassebakken zijn, bewijzen de gastrolletjes van de stemacteurs uit de game. Het verschil met die zoutloze vertolkingen spreekt boekdelen.

In lang vervlogen tijden, toen we als jonge gamejournalist Naughty Dog bezochten, vertelde Druckmann ons dat hij de muur tussen games en films wou slopen. Van beide kanten. Dat HBO al na twee episodes groen licht gegeven heeft voor seizoen 2, lijkt zijn succes te bevestigen. Hopelijk schrijven Sony, Naughty Dog en HBO hiermee ook de handleiding voor toekomstige gameverfilmingen. Waarvan de eerste regel ongetwijfel leest: geef je developers genoeg tijd, budget en creatieve vrijheid. Sterke IP’s moet je cultiveren en kan je niet zo maar kopen.

The Last of Us is nu te bekijken op HBO Max en Streamz