Een stelletje tieners, een skihut en een gemaskerde seriemoordenaar: het klinkt als een recept voor een kleffe slasherfilm uit de jaren 90, maar vormde de spil voor Until Dawn, de flink onderschatte horrorhit op PS4. Met de succesvolle spin-off Rush of Blood – lees: een VR-achtbaanrit from hell – leverden de Britten van Supermassive Games misschien wel de beste launchtitel af voor Sony’s VR-bril. Perfect excuus om nog een poging te wagen.
The Inpatient speelt zich weerom af in het Until Dawn-universum, maar draait de klok zo’n zestig jaar terug. Jij bent een wandelend tabula rasa die zich om God weet welke reden in het Blackwood Sanatorium (lees: gekkenhuis) bevindt. Hier moet je beetje bij beetje je herinneringen ontrafelen door gesprekken aan te knopen met psychiaters, verplegers en andere halvegaren. Opvallend: bij dialoogopties kun je je echte stem gebruiken dankzij de ingebouwde microfoon van de PlayStation Camera, wat het inlevingsvermogen behoorlijk opkrikt. Al krijgt die horrorbeleving een stevige deuk wanneer het echt akelig begint te worden: als speler kan je dankzij enkele weirde designbeslissingen de vaak welgemikte jump scares enkel met een slakkengangetje ondergaan, in plaats van gillend het hazenpad te kiezen. Zoals wij ongetwijfeld zouden doen mochten wij ons in dit pikdonkere spookgesticht bevinden.
Op enkele subtiele knipogen na is de grootste verwantschap met Until Dawn het zogeheten Butterfly Effect: jouw acties hebben gevolgen voor het verhaal. Al zijn die hier in tegenstelling tot het origineel behoorlijk miniem. Hier is van karakterontwikkeling amper sprake is en eigenlijk kan je het geen zier schelen wie al of niet het loodje legt. Spannend is deze The Inpatient zéker, al neigt het laatste deel van deze drie à vier uur durende thriller eerder naar het saaie, te wijten aan de krakkemikkige besturing (de Move-controllers zijn in dit geval echt géén aanrader) en een duffe plot met te veel blabla en amper boemboem. Behalve in de speakers van je headset: de imposante geluidseffecten, gaande van krakende vloeren tot schreeuwen in de verte, verdienen de perfecte score.
The Inpatient is hoegenaamd geen snertgame, maar laat ons op vele op onze honger zitten en verbleekt naast zijn voorgangers. Nee, wie over loden kloten beschikt, zoekt dan beter zijn gading bij Resident Evil VII, nog steeds dé VR-horrorervaring bij uitstek.
