Tenzij je je de laatste weken in een galaxy far, far away bevond, heb je ongetwijfeld iets van EA’s loot crate meltdown opgevangen. In een notendop: EA werd te hebberig met zijn microtransacties, het volk protesteerde en Disney floot EA terug. Resultaat: voorlopig geen microtransacties in Star Wars Battlefront II. Maar hoe zit het nu eigenlijk met de game zelf?
De eerste Battlefront viel wat mager uit en dat zet deze sequel alvast recht. Eindelijk serveren de jongens van DICE ook een verhaalcampagne. En hoewel je na zo’n vijf uurtjes de credits over het scherm ziet rollen, is die best vermakelijk. Al is het maar omdat je in de huid mag kruipen van Imperial Special Ops-agent Versio, die wat meer licht werpt op de Dark Side. De plottwist is bijzonder voorspelbaar, maar de geestige dialogen, het optreden van vele iconische personages en de epische ruimtebattles maken veel goed. Al had dit verhaal gerust wat dieper mogen graven en langer mogen duren.
Maar laat ons wel wezen, de focus ligt overduidelijk op de multiplayer. Of je nu met de bekende koppen aan de slag gaat, grootschalige oorlogen uitvecht met het voetvolk in Galactic Assault of de ruimte doorkruist in kenschetsende Starfighter-battles, EA DICE slaagt er alweer in om een authentieke en enorm gedetailleerde Star Wars-ervaring uit de grond te stampen. Extra kudos voor de jongens van het geluid: de ‘pew pew pews’ en implosiegranaten die je om de oren vliegen, wekken de illusie dat je zelf aan het ruimtefront staat.
Maar dan is er één grote adder: juist ja, het compleet verneukte progressiesysteem. Om tal van unlockables vrij te spelen, dien je loot crates te openen en EA maakte het levelen ontzettend langdradig om spelers aan te zetten tot het kopen van zo’n crates met echte centen. Hoewel EA na een storm van protest de microtransacties tijdelijk offline gehaald heeft, blijft de game opgescheept met een progressiesysteem dat eeuwen lijkt te duren. Onrealistisch lang grinden is de boodschap en dat vinden we not done. Te kopen op eigen risico.
