Wie zijn grijns niet kan wegmoffelen bij het horen van bovenstaande subtitel – guilty – zal veelvuldig schuddebuiken met dit vervolg. De videogame-adaptatie van Matt Stone en Trey Parkers geesteskind is weerom een lang uitgesponnen liefdesbrief aan de broekhoest en soortgelijke platitudes. Eén probleempje: het tweetal was ditmaal minder nauw betrokken bij de ontwikkeling waardoor het algemeen humorniveau een serieuze knauw krijgt. Tenzij je lapdancende etterbakjes hilarisch vindt.
Cartman en zijn al even grofgebekte vriendjes zijn de op Tolkien geënte fantasywereld van The Stick of Truth beu en hullen zich ditmaal in de fleurige superheldenlycra van The Coon and Friends. Jouw naamloze en volledig aanpasbare evenbeeld vervoegt het groepje om een verdwenen kat te redden, in de hoop een heuse filmfranchise uit te bouwen met het vindersgeld. Uiteraard mondt dit schijnbaar onschuldige klusje uit in een grootschalig orgie van vunzigheden die de doe-het-zelf superhelden uit hun broek schudden. Hoewel South Park nooit vies geweest is van kakapipihumor, vliegen de allesvernietigende scheten je hier toch iets té vaak om de oren. Dat terwijl de messcherpe en vaak maatschappijkritische satire uit de tekenfilm tot een minimum beperkt blijft. Jammer, want Matt en Trey zijn tot véél meer in staat.
Gelukkig blijft The Fractured But Whole wel een oerdegelijke role playing game die dieper graaft dan zijn voorganger. Met het grid-based vechtsysteem en het veelvoud aan upgrades is meer strategie vereist om vijanden te vloeren, maar dat maakt de confrontaties er alleen maar geestiger op. En ook hier is de ‘quiet little white-bred redneck mountain town’ volledig te doorkruisen, al was een fietsje dan wel skateboard geen overbodige luxe geweest: er wordt héél erg veel afgewandeld. Het wildst zijn we dan nog over de look and feel: met fantastisch stemmenwerk en graphics die even craptacular ogen als de tv-serie, voelt alles wederom aan als één lange speelbare aflevering.
Wie gehoopt had op een revolutionaire omwenteling, komt dus van een koude golden shower thuis – kwestie van in de sfeer te blijven. The Fractured But Whole mag dan groter en langer zijn, veel nieuwigheden vallen er echter niet te bespeuren. De obscene schenenschopperij zal gegarandeerd monkellachjes ontketenen, al mocht het naar onze mening iets meer zijn.
