Terwijl concurrent Sony dit jaar drie singleplayer blockbusters op ons afvuurt, zet Microsoft zijn jaar in met de multiplayertitel Sea of Thieves. Na vele uren met de bèta waren wij niet helemaal overtuigd. “Te weinig om het lijf,” predikten we toen. Profetische woorden, want de full release valt over hetzelfde struikelblok.
In Sea of Thieves speel je een piraat op zoek naar avontuur, dat je vindt bij drie verschillende opdrachtgevers. Voor de Gold Hoarders mag je schatten zoeken, de Order of Souls stuurt je op pad om vervloekte piratenskeletten te verbrijzelen en via de Merchant Alliance moet je de koopvaardijroute op om kippen en andere prullaria na te jagen voor klanten. En dat somt de missiestructuur van Sea of Thieves zowat op. Oké, de queesten worden steeds uitdagender, maar dit aanbod kunnen we niet anders dan flauw noemen. Bovendien mist de game een gevoel van progressie. Verworven goudstukken kan je enkel investeren in nieuwe schietijzers, outfits of decoratie voor je sloep. Geen kaketoe op je schouders dus, maar ook geen upgrades voor je kanonnen of een betere romp voor drijvende zeepkist. Een gemiste kans.
Gelukkig is er nog exploratie, die vooral in het gezelschap van je online piratencrew erg vermakelijk is. Dat heeft alles te maken met de prachtige wereld die Rare ontworpen heeft. De zeven zeeën doorkruisen voelde nog nooit zo realistisch, vooral omdat de game een constante samenwerking vereist van jou en je vrienden. Die coöperatie bereikt zijn climax tijdens een zeegevecht (de Kraken!) of als je in storm terecht komt, want dan doet iedereen zijn uiterste best om het schip drijvende te houden. Ook schatten zoeken of een ondode piratencrew neerhalen is geslaagd, want elk lid van je crew houdt er een eigen strategie op na om de zaakjes aan te pakken. Leuk met vrienden dus, enkel jammer dat de game uiteindelijk zo weinig om het lijf heeft. Meer content en substantiële beloningen waren mooi geweest.
