Overdrijft Milestone niet wat met zijn racereeks Ride? Drie games in drie jaar tijd? Dat wij bij Invader niet meteen zaten te snakken naar een nieuwe editie, spreekt voor zich. We vroegen ons dan ook af of Ride 3 geen flauw doorslagje van zijn voorganger zou worden. De overstap naar de Unreal Engine en de bijhorende grafische upgrade – zo bleek uit de previewfilmpjes – haalden een deel van de twijfel weg, maar helemaal gerust waren we niet.

Plus en min

Ride 3 komt alvast met enkele nieuwigheden. De voornaamste: je kan eindelijk je bikes esthetisch pimpen dankzij de nieuwe livery editor. Met de editor die heel hard op die van Forza Motorsport lijkt, kan je elk onderdeel van de bike naar je hand zetten en flans je met enige moeite replica’s van bestaande motoren in elkaar. Of je bouwt iets dat aan jouw wildste fantasieën voldoet. Bak je er zelf helemaal niets van? Dan kan je de creaties van veel getalenteerdere Ride 3-spelers downloaden. De extra customization-opties juichen we toe, al hebben we tegelijk ook slecht nieuws: Milestone schrapte helaas de unieke ride editor waarmee je de rijstijl van jouw piloot kon boetseren. Een langverwachte feature introduceren, om er een andere uit te gooien? Wij begrijpen er niets van.

Wisselvallige AI

Ride 3 zou ook niet van Milestone zijn zonder de typerende problemen waarmee alle games van het Italiaanse softwarehuis kampen. De kunstmatige intelligentie en de daaruit voortvloeiende moeilijkheidsgraad is bijzonder wisselvallig. In MotoGP 18 was de AI in regenraces onverklaarbaar veel sneller. Deze keer zijn het de races met een supermoto die plots atyperend moeilijk zijn. Alsof ze die Thaise dame op haar scootertje plots vervangen met Valentino Rossi, zo voelt het. Bovendien rijden je computergestuurde rivalen op rails en trekken ze zich weinig aan van jouw aanwezigheid. Het resulteert meer dan eens in eenvoudig te vermijden crashes, omdat de computer per se zijn voorgeprogrammeerde lijn wil aanhouden. Waarom speel je geen multiplayer, horen we je denken? De multiplayer is naar goede Milestonegewoonte barslecht en hyperbeperkt.

Uitstekende wegligging

Maar goed. Genoeg gezeurd. De wegligging van de – en dat zeggen we vrij van enig sarcasme – werkelijk prachtige en heel lijvige selectie motoren is over het algemeen uitstekend. De vele machines zwiepen fijntjes heen en weer als je stevig in de remmen knijpt, de neuzen stijgen voorspelbaar op bij hard accelereren en achterbanden stappen fotogeniek opzij als je iets te enthousiast de gasknop indrukt. Er is evenwel een euvel dat alle tweewielers plaagt. Onderstuur is van nature te overdreven aanwezig. Je kan het min of meer elimineren met wat gesleutel aan de set-up, maar we betwijfelen of de typische consument van deze casual simcade racer zo diep in de menu’s zal duiken.

Onze onzekerheid over Ride 3 blijkt dus niet helemaal ongegrond. Op de keeper beschouwd is dit een best te pruimen racer. Als je hem naast zijn voorganger legt, dan ligt een lofzang minder voor de hand. Daarvoor zijn de verschillen met Ride 2 te klein. Upgraden zouden we alleen durven suggeren als je de volle prijs niet moet betalen. Heb je nog geen Ride in huis gehaald? Dan mag je zonder twijfelen voor deze versie kiezen.