Hoe maak je een goeie en gigantische JRPG nog beter? Je verzint een ‘uitbreiding’ die eigenlijk een standalone prequel is en voert heel wat tweaks en aanpassingen door die zowel voor doorgewinterde fans als absolute nieuwkomers de ervaring beter maken. Ladies and gentlemen, deze Torna: The Golden Country is goed. Zeer goed.

Blades & Drivers

Deze prequel op Xenoblade Chronicles 2 speelt zich 500 jaar voor de hoofdgame af. Moet je de originele game dan gespeeld hebben? Nee, maar dan mis je wel veel verwijzingen en fijne knipogen naar de events uit de hoofdgame. Vergelijk het met de nieuwe Star Wars-films. De eerste 3 halen veel van hun charme uit het feit dat iedereen uit het oudere deel 4, 5 en 6 weet wat er met de personages gebeurt. Ook hier krijg je veel extra motivatie en context rond de plaatsen en de characters uit de hoofdgame. Je speelt als Driver Lora en Blade Jin om Malos, een supersterke Aegis-agent, een halt toe te roepen. Wie nu al de wenkbrauwen fronst, heeft een helse rit voor de boeg, want de hele game gaat net om de Drivers (vergelijk het met Pokémon-trainers) en hun Blades (of Pokémon, maar dan eerder als wapen).

De combat is een stuk beter dan in Xenoblade Chronicles 2. Nu kan je zowel als Blade als als Driver aan de slag. Meer nog, het switchen tussen beide triggert soms een Switch Art – vergelijk het met combo’s in andere games. En daar komen we meteen ook bij een negatief punt: er zijn zoveel mogelijkheden dat het bijna afschrikwekkend is. Wij gingen bijvoorbeeld een hele tijd aan de slag met de hoofdgame, maar ook nu weer hadden we echt wel de tutorials nodig om er wat in te komen. Gelukkig werd het eindeloze craften en levelen toch een beetje aan banden gelegd door het aantal Blades te beperken: je speelt met drie Drivers en die hebben elk twee Blades. Punt. Gedaan dus met het eindeloze verzamelen van wapens in de hoop op iets goeds te stuiten.

Neo Xeno

De ontwikkelaar heeft verder nog voor heel wat kleine verfijningen gezorgd. Je kan nu ook de moeilijkheidsgraad aanpassen, zodat je ook in de gebieden waar je nog niet voldoende sterk voor bent aan de slag kan. Zonder meteen om zeep geholpen te worden. Of gaan kamperen en zo alles verzilveren wat je pad kruiste, zonder eerst in een stad een inn te moeten gaan zoeken. Stuk voor stuk geslaagd verbeteringen aan een al zeergesmaakt recept. Doe daar nog eens een fenomenale soundtrack bovenop (die battle theme!), gigantische werelden die het verkennen waard zijn en helaas ook nog steeds texture issues die het geheel wat lelijker maken, vooral in handheld mode. Maar kom, er zijn ergere dingen in de wereld. Aanrader voor wie zin heeft in een oerdegelijke en niet al te dure JRPG’s!