Getest op: PS5
Een grafisch opgepoetste update van een drie jaar oude game? Dat riekt niet naar een ouderwetse cash grab! Is het niet, want Naughty Dog doet veel meer dan dat en levert zowat de ultieme, met veel liefde gemaakte director’s cut af die je abolsuut moet spelen.

Topervaring

Dat het origineel al een fenomenale ervaring was, helpt natuurlijk ook om de aankoop van deze remaster te rechtvaardigen. Heb je de PS4-game al? Dan kan je upgraden naar de PS5-versie voor slechts 10 euro. Een no brainer voor fans gezien de vele extra content. Maar ook nieuwkomers raden we aan de volle mik (nou ja, 50 euro) te betalen. Want met The Last of Us: Part 2 haal je zowat de ultieme versie van een al fenomenale game in huis waar Naughty Dog met extra veel liefde geslaagde extra’s heeft aan toegevoegd.

Schaduw en licht

Eerst en vooral: de grafische upgrade op PS5 is zichtbaar, maar enkel daarvoor hoef je deze remaster niet in huis te halen. Ellies post-apocalyptische overlevingstocht door het overwoekerde Seattle draaide drie jaar geleden immers al quasi naadloos op onze PS4 Pro.

Naughty Dog voorziet nu alle PS5-toeters en bellen die je na de remaster van de eerste The Last of Us gewoon bent. Een veel betere HDR-belichting waardoor er meer nuance zit in het donker en het licht van je zaklamp. Subtiel, maar stukken beter. Je voelt het hoefgetrappel van je hengst nu ook in je controller, net als de verbijsterende schreeuw van de rattenkoning.

Maar misschien nog de belangrijkste: Naughty Dog trekt de framerate naar wel erg vlotte hoogtes. Ellie, Dina en Abby denderen aan 60 of 120 fps door de wildernis. Wat er ook voor zorgt dat je het bloed en afgerukte ledematen nog dramatischer door de lucht ziet slingeren wanneer een clicker op je zelfgemaakte mijn trapt. Om maar te zeggen: het ziet en voelt alweer weergaloos op PS5.

Die verdomde skilodge

Waarom je als trouwe fan deze absoluut moet herspelen op je PS5 en dàt gruwelijke moment in de skilodge herbeleven? Omdat dit vervolg ook bij een tweede speelbeurt een onmetelijk diepe indruk achterlaat. Naughty Dog maakt controversiële keuzes die de speler dwingen om dingen te doen die hij/zij eigenlijk niet wil. Omdat Naughty Dog je met enkele onpopulaire keuzes duidelijk maakt dat acties altijd gevolg hebben en je het geweld vanuit een ander perspectief laat beleven.

Nee, beste nieuwkomer, deze The Last of Us: Part 2 is niet enkel een 26 uur durend overlevings- en best complex wraakverhaal van overlever Ellie. Het is een game die zijn medium haast overstijgt en je tussen het sluipen en meedogenloos slopen zo hard meetrekt in zijn wereld dat je ademloos en verweesd achterblijft na de eindaftiteling. En welke gamer wil dit nou niet?

Wat is nieuw?

Naughty Dog zorgt echter ook voor heel wat extra’s. Features die bijvoorbeeld vooral verstokte fans zullen interesseren. Zoals de uitgebreide audiocommentaar tijdens de cutscenes waarbij Druckmann en co allerlei behind-the-scenes details uit de doeken doen en je inzicht geeft in de monsteronderneming die het ontwikkelen van dit soort topgames is.

De Lost Levels vinden we een nog sterker staaltje fan service. Waar developers verwijderde gamecontent doorgaans nooit publiek maken, serveert Naughty Dog hier drie geschrapte en onafgewerkte levels in speelbare vorm. Via in-game audiopunten hoor je tijdens het spelen wat de bedoeling en waarom dat stuk uiteindelijk werd geschrapt. Dat claustrafobisch rioollevel waarbij Ellie enkele kortstondige Joel-flashbacks beleeft? Een must-play voor fans.

Geen terugkeer

Maar de belangrijkste toevoeging die deze remaster écht de moeite maakt is No Return. In de nieuwe roguelike survivalmodus moet je met je zelfgekozen personage een reeks steeds veranderende maar altijd lastiger wordende confrontaties zien te overleven.

Je wordt gedropt in kleine maps en moet sluipend, craftend en schuilend drie golven van vijanden zien om te leggen. Of een groep jagende Serafieten overleven. Tussen de rondjes door kan je in je hideout je arsenaal en skills uitbreiden en/of upgraden. En dat is broodnodig, want de druk wordt steeds verder opgevijzeld, met enkele pittige bossfights als hoogtepunt.

Met No Return slaagt Naughty Dog erin de brute en intense combat van de hoofdgame over te hevelen naar een niet aflatende ervaring waarbij het mes je voortdurend op de keel wordt gezet. Zo krijg je haast geen tijd om te craften en moet je na elke wave snel op zoek naar de nodige loot om de volgende wave te kunnen overleven. Stealth kills zijn goud waard en in andere gevallen moet je elke kogeldoen tellen. Intens, zenuwslopend en met een enorme herspeelbaarheid.

Hoe meer succesvolle runs je kan afwerken, hoe meer characters en skins je vrijspeelt. En dan zijn er nog de modifiers die deze modus een extra dimensie geven. Zo kan je allerlei parameters en spelregels gaan invoeren om je eigen unieke run te maken. En net die afwisseling zorgt ervoor dat je deze No Return kan blijven spelen, zelfs al komt er geen sikkepit verhaal aan te pas.

Niet nadenken, gewoon in huis halen als je een PS5 hebt.