Getest op: Xbox Series
Ook beschikbaar op: PS5/PC

Voor leedgenieters die graag vele doden sterven zijn het al vette jaren geweest – en ze zijn nog niet voorbij. The First Berserker: Khazan geeft de Souls-niche alweer een taaie brok om hun tanden op stuk te bijten. En geloof ons: stuk zullen ze gaan.

Want mocht je er nog aan twijfelen: Khazan is een genadeloze actie-rpg die een haarfijne nauwkeurigheid van al wie het aandurft eist, en nog een flink stuk pittiger is dan de gemiddelde From Software-worp. Zélfs op de easy-modus is het vaak peentjes zweten. Kwestie van meteen duidelijk te zijn: ben je nieuw in de onvergeeflijke wereld der Soulslikes? Dan start je wat ons betreft toch beter elders. Doorzetters hebben aan deze game dan weer een behoorlijk vette kluif.

Anime en dark fantasy

In deze lineaire, in missies verdeelde Soulslike vertolk je de titulaire Khazan, een ooit glorieuze generaal die verraden en stevig toegetakeld is door zijn koning. Wanneer een bovennatuurlijke geest zich in ‘s mans gespierde lijf nestelt en hem opnieuw van krachten voorziet, sleurt hij hem mee in een wraakzuchtige queeste doorheen een sombere, vervloekte wereld.

Die lore en wereldopbouw – waarvan de roots liggen in de langlopende Dungeon & Fighter-beat-’em-up-reeks – mogen dan wel even duister als sfeervol zijn, het verhaal en personages blijven relatief aan de oppervlakte. Tussenfilmpjes worden vaak gepresenteerd in de vorm van bewegende stripverhalen, wat toch een beetje afbreuk doet aan die vrij unieke anime-meets-dark-fantasy-esthetiek.

Zestien hoofdmissies bevat deze kruistocht, hetgeen misschien behapbaar klinkt, maar in ware Souls-stijl doorspekt is met vertakkende wegen, shortcuts en geheimen, zodat je er véle uren in kan ronddolen. Móét ronddolen ook, want je zal geen upgrade willen missen om de vele eindbazen, welja, de baas te kunnen.

Bruut en vinnig

Zoals het hoort in dit genre ligt het zwaartepunt op de combat. Die is even bruut als vinnig en doet met zijn superstrakke parry-timing denken aan From Softwares meesterwerk Sekiro: Shadows Die Twice. Zo’n 90% van de aanvallen vallen te pareren. Dat leidt tot drainage van je tegenstanders stamina, wat op zijn beurt de deur openzet voor verwoestende counteraanvallen. Een defensieve mindset loont dus, en was onze voorkeursaanpak.

Naast pareren zijn precies getimede dodges en staminamanagement van levensbelang. Drie wapentypes – dual blades, speren en greatswords – bieden elk een andere speelstijl en skill trees. Met een speer heeft Khazan meer bereik, terwijl een greatsword vanzelfsprekend stukken trager maar des te destructiever is. In vergelijking met traditionele Souls-titels is het aantal wapens en vechtstijlen nogal aan de karige kant. Al zagen wij, immer geplaagd door keuzestress, dat snel door de vingers.

Ook hier vormen de baasgevechten het pompende hart van deze game. Ze zijn talrijk, kwalitatief en met momenten visueel verbluffend, al kunnen sommige bruten wel érg veel messteken verdragen, waardoor sommige confrontaties iets te veel als een uitputtingsstrijd aanvoelen. Maar zoals steeds is victorie kraaien immens bevredigend. En hoewel je wellicht vele malen de pijp aan Maarten zal geven, beloont Khazan gefaalde pogingen wel degelijk met weliswaar minieme XP-upgrades. Sympathiek!

Geesten oproepen

Hoewel Khazan grotendeels speelt als een rechttoe rechtaan Soulslike met een aan Nioh schatplichtig loot- en armoursysteem (zij het stukken minder complex), valt er toch een subtiele nieuwigheid te bespeuren. Zo leveren de zogeheten Phantoms wanneer ze (opnieuw) onder de zoden liggen geld op, waarmee je ze later kunt oproepen in het heetst van de strijd, en achteraf upgraden. Die hulp zal zelfs de grootste egotripper kunnen gebruiken, of toch zeker naar het einde toe.

Nee, The First Berserker: Khazan zet hoegenaamd geen revolutionaire stap voorwaarts in het Soulslike-genre, maar geldt desondanks als ijzersterke toevoeging in de catalogus. Als we dan toch even mogen vitten: qua levelontwerp moeten de Koreanen van Neople hun meerdere erkennen in Miyazaki en co., daar vele gebieden en ook vijandtypes nogal generiek ogen. Ook wordt er nogal wat herkauwd, hetgeen de spelduur kunstmatig opkrikt. En ook wat exploratie betreft, hebben we al beter gezien. Gelukkig smelten die klachten als sneeuw voor de zon dankzij de memorabele baasbattles. Hen die vele keren gestorven zijn, groeten u.