Getest op: Switch 2
Ook beschikbaar op: Switch

Mario wordt 40 en dat zullen we geweten hebben. Niet alleen krijgen we een nieuwe Super Mario Bros film die zich in het Galaxy-universum afspeelt. Ook de originele Wii-kleppers maken hun comeback? Maar zijn die Wii-games na het sublieme Super Mario Odyssey nog relevant?

Toeters en bellen

Want laat ons eerlijk zijn: een game die bijna 20 jaar geleden vernieuwend was, is dat vandaag nog zelden. En kregen we die eerste Super Mario Galaxy niet al vijf jaar geleden in opgepoetste versie geserveerd als onderdeel van de Super Mario 3D All-stars collectie? Deze nieuwe remasterbundel met het best dure prijskaartje van €70 (of €40 voor de games apart) moet ongetwijfeld heel wat meerwaarde toevoegen, niet?

Niet zozeer. In het geval van de eerste Super Mario Galaxy krijg je vrijwel dezelfde game uit de gelimiteerde Switch-collectie van 5 jaar geleden. Heb je die al, dan zal je hier weinig nieuws onder de zon vinden.

Voor wat Super Mario Galaxy 2 betreft, ligt dat anders omdat die game nooit eerder opnieuw werd uitgebracht. We waren na al die tijd haast vergeten hoe magisch die Wii-klepper was. En da’s meteen de grootste reden om je opnieuw tussen de sterren van Galaxy te begeven. Dat deze versies zonder meer de beste zijn van twee steengoede Mario-games, pleit helemaal in het voordeel van deze bundel.

Grafisch enhanced

Om verwarring te voorkomen: deze Galaxy-bundel bestaat enkel in Switch-versie. Je kan hem vanzelfsprekend ook op je Switch 2 spelen, maar dan krijg je enkel een patch waardoor je beide games ook in 4K op het grote scherm kan spelen. Van een echte Switch 2 enhanced upgrade is hier dus geen sprake.

De grafische upgrade die beide Galaxy-games kregen is hier op zijn minst subtiel te noemen. Veel meer dan de originele kleurenpracht in de verf zetten, gebeurt er eigenlijk niet. Ook voor Switch 2-bezitters is er behalve een 4K-resolutie op het grote scherm maar weinig extra om die ‘free Switch 2-upgrade’ echt als verkoopspunte te gaan gebruiken.

En toch: de texturen ogen wat scherper, net als de cutscenes en dat alles zorgt ervoor dat de originele games nog meer tot hun recht komen.

Nog steeds kleppers

Op gameplayvlak scoren beide Galaxy’s nog altijd hard. Zo ervaar je hoe Nintendo zijn loodgieter letterlijk de ruimte in katapulteert en met zwaartekracht speelt. De sequel bouwt verder op die formule en bezorgt je nóg creatievere planeten met een strak leveldesign, uitdagende platforming en de comeback van Yoshi als speelbare sidekick.

Vroeg je je altijd al af hoe ‘Super Luigi Galaxy’ eruit zou zien, dan kan je hier ook helemaal losgaan. We gaan niet spoilen hoe je met Luigi kan gaan spelen, maar zijn speelstijl (en de vele subtiele kleine aanpassingen) zorgen wel voor weer een frisse nieuwe playthrough. Beide games ondersteunen ook amiibo, maar behalve wat extra energie of een 1UP, bieden die weinig meerwaarde.

Helende factor

Er werd ook extra hulp toegevoegd die het platformen een tikje toegankelijker maakt. Anno 2007 waren games immers net iets minder vergevingsgezind en dan helpt het bijvoorbeeld als even stilstaan een aantal van je hartjes laat healen.

Dat je ook de soundtrack kan beluisteren vanuit het hoofdmenu klinkt misschien maar lauwtjes, maar in een game als Super Mario Galaxy zorgen de deuntjes gewoon voor een groot deel van de ervaring. Lees: de orkestrale score die Nintendo hier uit zijn muzikale mouw weet te schudden, is beter dan in de doorsnee Hollywood-blockbuster.

Super Mario Galaxy 2 kreeg trouwens nog een leuke extra: de verborgen verhalen in het boek van prinses Rosalina uit deel 1 maken ook in de tweede game voor het eerst hun opwachting. De easter eggs laten je gegarandeerd even glimlachen bij momenten. Zeiden we al dat de game bol staat van de typische Nintendo-charme?

Spastische knuisten

Over de besturing zijn we minder enthousiast. Deze nieuwe Switch-versies behouden de motion controls van de originele Wii-games. Dat werkt nog steeds vrij goed met de Joy-Cons losgekoppeld, maar in handheld modus moet je dus afwisselen tussen je touch screen en de knoppen. Om best wel spastische knuisten van te krijgen dus. Gelukkig is er ook een optie om enkele signature moves zoals je spin ook met een knop te gaan doen.

Eigenlijk hadden we stiekem wel verwacht dat Nintendo in de Switch 2-versie gebruik zou maken van de unieke mogelijkheden van zijn nieuwste console. Maar helaas. Zo kan je wel de muisbesturing inschakelen om Star Bits te schieten, maar enkel als speler 2 in de co-opmodus. Een gemiste kans.

A galaxy far far away

Links laten liggen dan maar, deze remasters? Wel, eerlijk? Super Mario Galaxy 1 en 2 behoren bijan 20 jaar later nog steeds tot de beste Mario-games ooit gemaakt. De creativiteit spat van je scherm en zowel de sprookjesachtige sfeer van deel 1 als de heerlijke platformactie van de opvolger hebben nog niks van hun glans verloren.

Het leveldesign, de creativiteit om telkens nieuwe mechanics te introduceren en het spelen met de zwaartekracht als basis zorgen ervoor dat ook in 2025 deze games nog steeds erg vet zijn. Maar geloof ons vooral niet op ons woord: eens je door de honingraten gaat zweven als Bee Mario of wanneer je met Yoshi mag hoppen merk je dat de innovatie en afwisseling eindeloos is.

Kopen of hopen?

Moet je deze twee remasters dan in huis halen voor €70? Eigenlijk is het antwoord daarop gewoon ‘ja’. Nostalgische zielen die de games vroeger speelden zullen met plezier het heelal herontdekken. Nieuwkomers krijgen dan weer de beste versie van twee toppers die anno 2025 sterker zijn dan het 99% van alle platformers.

Maar het best dure prijskaartje en het feit dat Nintendo niet ‘all the way’ is gegaan op de Switch 2 vinden we een gemiste kans. Zeker in aanloop van de nakende Super Mario Galaxy-film. Beetje bummer dus, maar speel een kwartiertje één van beide games en je bent er zo weer bovenop.