Getest op: Xbox Series X
Ook beschikbaar op: PC/PS5

Wij vroegen vriendelijk een reviewcode om Rennsport op PC aan ons spiedende oog te onderwerpen. Maar onze hoofdredacteur bezorgde er ons eentje voor Xbox Series X. Daarom geen testwerk met onze veel te uitgebreide cockpit. Een casual review met de controller dan maar? 3, 2, 1, valse start!

Rennsport heeft er op PC eigenlijk al een periode van ruim een jaar in early access opzitten. De game was bij aanvang zelfs gratis, met in-game aankopen om de ontwikkeling te financieren. Ondertussen investeerden de achterliggende geldschieters zwaar in eSports, met prijzengeld dat enkele miljoenen euro bedraagt.

Daarom wellicht dat er veel te dure microtransacties in het spel ingebakken zitten. Met alle bijhorende truken van de foor, zoals valuta die rekenkundig net niet overeenkomen met wat je kan kopen, zodat je onnodig diep in de buidel moet tasten. Bah, we krijgen een vieze smaak in onze mond, alsof we net een slok benzine in onze keel goten.

Een raadsel dat knaagt

Dat onderwerp hebben we weer gehad. We laten het ver in de achteruitkijkspiegel en richten onze blik op het asfalt. Daar is het een wisselvallige bedoening. Op zich sturen de auto’s wel scherp. Het zit snor met het overstuur en onderstuur. Je moet de bolides in balans houden, wil je succesvol zijn. Met een controller is het niet altijd even makkelijk, maar het lukt. Dus, zou je op het eerste gezicht zeggen: top!

Toch zaten we met een knagend gevoel. Er klopte iets niet, maar we konden er niet meteen de vinger op leggen. Er scheelde iets aan het weggedrag, waardoor het realisme ontbrak. Tot een ommetje bij Jardier, een gewaardeerde streamer, het mes recht in de banden zette. Rennsport rijdt alsof de racemachines net boven het wegdek zweven. Het gevoel van banden die zich schreeuwend in het asfalt graven, de connectie met die grijze lap grond: hij is er niet.

Het vreemde is dat de diverse wagens toch verschillend aanvoelen. Ze zweven niet identiek over het wegdek, zeg maar. Zelfs binnen dezelfde raceklasse zit er een wezenlijk verschil. In de GT3 is de Porsche vinnig en wegvast. De Aston Martin is logger en schakelt merkbaar anders. We moesten onze lijnen zelfs lichtjes aanpassen. Als ontwikkelaars Teyon en Competition Company die kenmerkende zweverigheid kunnen wegwerken, dan wordt het misschien nog iets.

Multiplayer werkt

Online is Rennsport duidelijk schatplichtig aan de blauwdruk die iRacing bijna twee decennia geleden in de markt zette. Je hebt twee aparte ratings. Eentje duidt aan hoe veilig je racet, de andere hoe snel jij bent. Dat zoiets werkt, is ondertussen duidelijk. In de online races die we betwistten, verschenen we gewoon in publieke lobby’s. De etiquette was er beter dan in allemanservers zonder soortgelijke ratings.

We moesten trouwens nooit lang wachten op een race. Of dat lag aan de versheid van deze racer of niet, zal de toekomst uitwijzen. Maar wie enkel online wil racen, zal momenteel niet op zijn honger blijven zitten. Ook al omdat alles crossplay verloopt. De netcode is niet perfect – tegenstanders maken soms visueel vreemde capriolen – maar ruim voldoende om aan close racing te doen.

Je merkt wel dat het publiek voor Rennsport wat meer casual is dan in de grote simracetitels. Met een controller wonnen we zowaar races. Dat is ondenkbaar in iRacing, Race Room, Le Mans Ultimate of een van de vele Assetto Corsa’s. Het zegt ook iets over Rennsport zelf, natuurlijk. Het toont aan dat het een stuk toegankelijker is.

Schizofrene marktpositie

Er zijn nog subtiele tekenen die weggeven dat Rennsport een iets minder serieuze aangelegenheid is. Racen in de regen is geen optie. Tarmac dat gaandeweg meer grip heeft en geeft, door laagjes opgestapeld rubber, hoef je niet te verwachten. Flatspots, een euvel na iets te enthousiast remmen, maken dan wel weer hun opwachting. Het is nogal schizofreen, hoe Rennsport zich in de markt zet.

Het is trouwens behoorlijk ontgoochelend hoe weinig content deze game heeft. Er zijn amper negentien wagens en veertien circuits. Van die circuits zitten er dan ook nog enkele fictieve exemplaren tussen. En van de wagens kunnen we over heel de lijn zeggen dat ze minder goed klinken dan Madonna die overmoedig a capella zingt.

De award voor het dieptepunt van Rennsport gaat naar de belabberde AI. Van kettingbotsingen bij het verlaten van de pitlane, tempowisselingen die lijken op die van zondagsrijders die gsm’en achter het stuur, tot ronduit knettergek kamikazegedrag: het zit er allemaal in. Om het nog erger te maken, kan je tegen amper twaalf andere piloten tegelijk racen. De singleplayer is daardoor zo goed als onspeelbaar.

Scorecorrectie

Hoe slecht je Rennsport vindt, hangt vooral van je verwachtingen af. Ben je een doorgewinterde simracer, dan haal je elders een veel realistischer fix. Hou je van de simcade van Gran Turismo of Forza Motorsport, dan krijg je daar veel meer waar voor je geld.

Rennsport zweeft er (letterlijk) tussen en biedt te weinig inhoud om je alle negatieve punten te doen vergeten. Laat ons zeggen dat het ergens tussen een vier en een zes op tien hangt. Je kan onze score dus zelf corrigeren.