Jawel, er is een nieuwe Medal of Honor! Van dezelfde jongens die Titanfall en Apex Legends hebben gemaakt! Wil je een domper op die feestvreugde? Medal of Honor: Above & Beyond is enkel te spelen in VR en je hebt er bovendien een verdomd stevige gaming pc voor nodig…

Huilen met een bril op

Weet je waarvoor VR-brillen vooralsnog niet voorzien zijn? Voor spelers die een potje zitten te grienen onder dat ding, en de lenzen van hun headset vertroebelen met hun zilte tranen. Ondergetekende hield het in ieder geval niet helemaal droog tijdens The Uniform, de aangrijpendste onder de minidocumentaires die de makers van Medal of Honor: Above & Beyond in de ‘Gallery’ van hun game hebben geparkeerd.

Het deels in VR vertoonde filmpje laat een zwarte Amerikaanse marinier zien die tijdens de Tweede Wereldoorlog even hard zijn leven op het spel zette als zijn blanke strijdmakkers, maar door systemisch racisme destijds niet hetzelfde blauwe uniform mocht dragen. The Uniform laat het moment zien waarop de kloeke negentiger, zeventig jaar na dato, toch nog dat pak aangemeten krijgt. En dat is mooi.

Maar dat zal jullie allemaal mooi aan jullie hol roesten, is het niet? Wanneer je de titel ‘Medal of Honor’ hoort, denk je natuurlijk in de eerste plaats aan andere dingen. Aan Nazi’s neermaaien, ratelende Tommyguns en blaffende M1 Garands, aan inslaande mortieren en rollende tanks, aan “Mutti, ich komme heim!”-doodsreutels van doorzeefde Krauts.

En wees gerust: ook dat krijg je allemaal met tonnen gepresenteerd in deze VR-game. Wat die tegenstelling tussen ernst en pret betreft, is deze Above & Beyond zonder meer een retour en forme voor de Medal of Honor-reeks, waarvan de allereerste game uit 1999 ook al bedoeld was om in evenredige delen bij te leren én te entertainen. Alleen gebeurt dat nu op iets wat je met recht en reden een compleet nieuw medium mag noemen.

Schietbarak

De systeemvereisten zijn alvast niet om mee te lachen. Het aanbevolen systeem is er een met een Intel i7 9700K-processor (of een AMD-equivalent, zeg maar een Ryzen 7 2700X), 16 GB DDR4-geheugen, een Nvidia GeForce RTX 2080-videokaart, en meer dan 170 GB opslagruimte. Een flinke knaap dus, en bij ook maar iéts minder dan dat (ondergetekende probeerde het) krijg je vrijwel gegarandeerd korte performanceproblemen.

Die hoge hardwaretol is er met een reden. Volgens Respawn Entertainment is het de bedoeling dat de game “VR-gaming naar nieuwe hoogten brengt.” Is dat gelukt? Wel, grotendeels. Visueel is Medal of Honor: Above & Beyond een overweldigende ervaring, met epische 3D-tableaus die je recht in de actie brengen, van het Franse verzet (fans van de reeks zullen zeker terugkerende verzetsstrijdster Manon Batiste herkennen) via de bestorming van Omaha Beach tot Noorse fjorden en Duitse kastelen.

Dit is, naast Half-Life: Alyx eerder dit jaar, dé game om de visuele kracht van VR mee te laten zien. En waarin de nieuwe mogelijkheden van het medium ook prima worden aangeboord: de haan van je wapens moet je bijvoorbeeld zelf aanspannen bij het herladen, wat aanvankelijk misschien wat op overkill lijkt, maar waarvan je na korte tijd al ontdekt dat het de immersie in de gebeurtenissen vergroot.

Alleen jammer van die nogal lukrake aanvallerschoreografie waarmee je geregeld bestookt wordt. Bij momenten voelt Medal of Honor: Above & Beyond – ondanks de pittige standaard moeilijkheidsgraad – eerder als een bewegende schietbarak dan als een videogame uit de reeks die de first person shooter (vòòr Call of Duty dat voorbeeld volgde!) verhief tot huiskamerentertainment.

Flink mottig

Dat komt voor een stuk ook door de misschien aanvankelijk wat bevreemdende structuur van de game. Medal of Honor: Above & Beyond is een VR-game waarin je los van je fysieke lijf door de wereld beweegt, en dat kan al snel tot fysieke ongemak leiden. Daarom ook zijn er tweaking-opties voorzien die verder gaan dan we al bij eender welke andere VR-game hebben gezien. Zo bestaat de game uit 54 los van elkaar staande vignettes of minilevels van telkens een minuut of tien, een structuur die het wat makkelijker maakt om geregeld (nodig) te pauzeren. Dat weerhoudt je er echter niet van om vrij snel flink ziekjes te worden als je toch eens een paar van die minilevels na elkaar speelt, want de actie is soms heftig.

Spelers met een zwak gestel moeten zich dan ook niet te veel aan de multiplayer wagen, die weliswaar evengoed in korte maar hevige matches wordt gepresenteerd, maar door de heftigheid van die korte shootouts is het risico nog steeds aanzienlijk dat je maag omkeert. Er zitten nochtans een paar frisse ideeën in: naast de verwachte deathmatch, team deathmatch en dominion-modi krijg je bijvoorbeeld ook twee multiplayerdisciplines – Blast Radius en Mad Bomber – waarin explosieven de boel flink kunnen opstoken.

Medal of Honor: Above & Beyond is een game die veel goed doet, zowel wat de aanpak van het nieuwe medium betreft als de details waarop de designers hebben gelet. Maar gezien de aanzienlijke investering in pc-hardware die de game vraagt, is het moeilijk om deze game aan te raden voor iemand die al geen bestaande VR-hardware heeft staan, en nog aan zijn VR-gamebibliotheek moet beginnen. Ik ga het gewoon zeggen: misschien moet men dat carrément niet meer doen, een first person shooter maken in VR.