Getest op: Switch 2
Ook beschikbaar op: /

Kirby Air Riders is níet je doorsnee Kirby-avontuur. Vergeet de schattige roze bol die vijanden vrolijk opslurpt en door getekende werelden dartelt: deze Air Riders is een verraderlijk diepgaande vechtracer die meer wegheeft van Smash Bros. op wielen en Mario Kart met ADHD.

20 jaar later

Om te begrijpen waar dit concept vandaan komt, moeten we terug naar 2003. Toen verscheen op de GameCube het onderschatte Kirby Air Ride, een racer die alles met één knop deed en toch verrassend technisch was. Het was een absurde, flitsende mix van eenvoud en diepgang, uit het brein van niemand minder dan Masahiro Sakurai. Jawel, de bedenker van Kirby én van Super Smash Bros.

Sakurai – die al verschillende keren aangaf de druk van het developen beu te zijn – zit hier opnieuw in de regiestoel en lijkt weinig aan creativiteit te hebben ingeboet. Deze Kirby Air Riders voelt opnieuw als een kruising van Super Smash Bros., Mario Kart en een kilo peppillen.

Een waarschuwing is dan ook op zijn plaats: huiver je bij de idee van haast epileptische actie, een scherm vol chaos en een hyperresponsieve besturing die je timing en reflexen tot op de milliseconde test? Blijf hier weg. Aan alle anderen die dit soort extreme creativiteit wel weten te appreciëren: tijd om je tanden erin te zetten.

Eén knop? Geen probleem!

Want vergis je niet, hoe eenvoudig en toegankelijk deze Kirby Air Riders ook uitzien, de race- en combat mechanics reiken ontzettend diep. Want (1) je personage rijdt vanzelf vooruit, wat je toelaat om op andere zaken te concentreren en (2) de B-knop doet zowat alles: boosten, driften, powers jatten van je vijanden, npc inhaleren en noem maar op. O ja, enkel je Special Attack activeren doe je met de Y-knop.

Klinkt belachelijk eenvoudig, maar wat waren we verkeerd. De timing is zo cruciaal dat het beheersen van de perfecte drift, het uitvoeren van een plotse 180 of een perfecte air glide heel wat van je tijd zal opslorpen. Temeer omdat er een brede waaier aan verschillende Machines – lees: vehikels – die in tegenstelling tot een Mario Kart écht gigantisch van elkaar verschillen.

Er zijn zo’n dertig verschillende vehikels. Niet alleen hebben ze allemaal andere statistieken, per type hanteren ze ook een compleet andere besturingslogica. De Bulk Star? Ziet er cool uit, maar voelt als een kapotte auto als je niet weet hoe hij werkt. De tank laat dan weer toe om bochten van 90 graden als een te nemen. En met de vampierenwielen kan je abilities en items uit je rivalen happen.

4-in-1 betekent 75 op 100

Kirby Air Riders is eigenlijk vier games in één. Dat je elk van die vier modes moet spelen om alles te ontgrendelen, heeft zijn voor- en nadelen. Voordeel: anders hadden we nooit het fantastische City Trial opgegeven om het ogenschijnlijke saaie Road Trip te proberen. Nadeel: we worden ook gedwongen om het irritante Micro machines-achtige Top Ride te spelen. Nee, we hebben het niet voor dit soort top down racers.

We hebben het gelukkig wel voor de resterende 75%. Zo is Air Ride eerder de klassieke racemodus: zes rijders, geschifte circuits aan absurde snelheden en heel wat powers om je tegenstanders vakkundig in de pan te hakken. Als je op zoek bent naar Mario Kart op speed, dan kan je hier terecht, alvorens je wellicht definitief overschakelt naar City Trial.

Road Trip is dan weer een soort verhaalmodus die tijdens 11 verschillende stages allerlei mini-games, races en bossfights op weg dropt. Dat terwijl je jouw vehikel steeds beter maakt en upgradet. Erg toegankelijk in het begin, maar al snel schroeven de makers de moeilijkheidsgraad op en merk je dat de challenges je vernuft en besturing steeds verder op de proef stellen. Best vermakelijk, al voedt dat snelwegstramien iets te hard onze afkeer voor herhaling.

Welkom in ‘t stad

Onze favoriet en dé reden om deze Kirby Air Riders te kopen is City Trial, de meest ambitieuze mode die heel veel vechtspelelementen integreert. Eerst zwerf je door een open arena en moet je zoveel mogelijk upgrades en powers verzamelen om je Machine sterker te maken. Dat je daarbij nog eens opgejaagd en gedwarsboomd wordt door een half dozijn rivalen, maakt de chaos er enkel leuker op.

Nadat je bijzonder explosieve en chaotische strooptocht is geëindigd, krijg je een willekeurige einduitdaging voor de wielen. Een race, battle, glijwedstrijd, boss fight of een van de andere geflipte challenges. Je weet nooit wat je krijgt, en dat vinden we best geslaagd.

Zijn wij – samen met onze verzameldrang – ook fan van: Kirby bevat een fors achievement- en unlocksysteem dat je constant beloont met nieuwe racers, voertuigen, circuits en eerder onbenullige verzamelobjecten zoals stickers. Nog voor we onze eerste race waren gestart hadden we al een challenge voltooid. De overload aan challenges werkt overweldigend in het begin, maar zet je wel aan om zoveel mogelijk dingen uit te proberen. Hoe gek of onbenullig ze ook lijken.

Online of toch niet?

Je kan Kirby Air Riders perfect offline op je eentje spelen, maar online is zo’n knalfest als City Trial toch meer te genieten dankzij de extra tegenstand. Alleen: de matchmaking is soms bijzonder traag. Twee tot drie minuten wachten om een potje te starten is geen uitzondering. Een verplichte pauze die haaks staat op het hectische karakter van de game.

Ja, Kirby Air Riders is eigenzinnig en weird. En nee, het is absoluut geen Mario Kart voor kids. Deze game vereist een timing en precisie die wij sinds de 12-delige grapplecombo van King in Tekken 4 niet meer voor de dag hebben moeten leggen. Maar dat heb je ondertussen wel begrepen.

Wij zijn alvast helemaal gevallen voor Nintendo’s roze squishmallow op wielen en raden hem aan iedereen met een Switch 2 aan. Zeker als je op zoek bent naar een iets exotischere ervaring om je tanden op stuk te bijten. Of om je lichtgevoeligheid mee te testen.