fbpx

Hitman 2

De definitieve editie van de vorige Hitman ligt nog vers in ons geheugen. Danig vers dat we tegenwoordig elke verdacht uitziende biljartbal steevast controleren op een barcode-tattoo in de nek. Meneer de politieagent kon er alvast niet mee lachen, maar goed. Paranoia terzijde: nadat de Denen van IO Interactive een nieuw onderkomen gevonden hebben bij Warner Bros. en de episodische aanpak naar de prullenmand verwezen hebben, is er nu deel twee van hun Hitman-reboot. Al moet meteen ook gezegd: deze nieuwe aflevering voelt veeleer aan als een uitbreiding dan als een volwaardige sequel. Maar laat dat de moordpret niet bederven.


Op zijn slechtst

Het concept is nog altijd even eenvoudig als doeltreffend: doorkruis zes locaties, gids Meneer Propers dodelijke tweelingbroer naar zijn doelwit en executeer hem of haar het liefst zo stijlvol en/of vindingrijk mogelijk. Hitman 2 is op z’n slechtst als je een sterk verhaal verwacht. In plaats van de gebruikelijke cutscenes, wordt het speuren op de zogeheten Shadow Client en diens militia her en der onderbroken door stilstaande panelen die vergezeld worden van duffe dialogen. Ten tijde van de eerste Max Payne konden we zo’n narratieve structuur nog pruimen, anno 2018 verwachten we toch iets meer. Bovendien heeft de plot te weinig om het lijf om echt te boeien.

Op zijn best

Hitman 2 is dan weer op z’n best als je een creatieve killer bent (voor inspiratie bevelen we je Lars von Triers misselijkmakende ‘The House that Jack Built’ aan!) die graag zijn tijd neemt. Een glansrol is weggelegd voor de alweer gevarieerde locaties die meer als bruisende sandboxes fungeren dan als levels. Met stip onze favoriet: de woonwijk in het herfstachtige Vermont, alwaar je tussen de joggers en huisvrouwen moet zien in te breken in de woonst van je target. Uitmuntend net dankzij zijn mondaine sfeer.

Maar ook de racebaan in Miami of de sektebijeenkomst ergens in een kasteel in de Atlantische Oceaan zijn uiterst memorabel. Sterker nog, een missie meermaals doorlopen om allerlei verschillende moordmanieren uit te dokteren, zien wij als een absolute must. Er is altijd een ‘makkelijke’ manier om je missie te volbrengen, maar die is nimmer bevredigend. Extra pluimen in IO Interactives gat voor de sfeervolle, altijd perfect getimede muziek en geluidseffecten overigens. En de grote hoeveelheid NPC’s op je scherm blijft ook nog altijd een technisch huzarenstukje.

Volwaardige DLC

We hebben ons vermaakt, al moeten we ook kritisch zijn: Hitman 2 kampt met een acuut gebrek aan verrassing en vernieuwing. Wat je ziet, is wat je krijgt en alles ligt binnen de lijn der verwachting. Revolutionaire nieuwe items, wapens of gameplay hoef je hier niet te verwachten. En voor een game die zich profileert als volwaardige sequel is dit lichtjes teleurstellend.

Wij zien Hitman 2 dan ook eerder als DLC van zijn voorganger – die je overigens helemaal gratis mag downloaden wanneer je deze Hitman 2 koopt. Maar ook dan vinden we dat zes missies aan de erg magere kant is, ook al maakt de gigantisch hoge herspeelbaarheid natuurlijk veel goed. De jongens van IO Interactive proberen het nog goed te maken met de tijdelijke, zogeheten ‘Elusive Target’-missies waarin we dit keer zelfs Sean ‘Ned Stark’ Bean om zeep mogen helpen. Hopelijk brengt Ned nog wat extra entertainment met zich mee. Kop eraf!

7.9
  • fantastische locaties
  • technisch paradepaardje
  • duf verhaal
  • niets nieuws onder de zon

BESLUIT

Een nul voor originaliteit, een tien voor herspeelbaarheid. Hitman 2 is zoals verwacht een oerdegelijke stealthgame met gebreken die makkelijk overtroffen worden door het ingenieuze slachtwerk en de hopen sfeer.

Een reactie achterlaten