Onze teller van Borderlands 2 stond op +120 uur. En dat was nog vóór 2K Games de remasters uitbracht. De mix van totaal van de pot gerukte humor, geschift geweld, een miljoen guns en de constante honger naar nieuwe loot, werkte bijzonder aanstekelijk op ondergetekende. Of Borderlands 3 die grote schoenen kan vullen? Meer dan dat. Wij speelden hem op PS4 Pro en vinden hem geweldig goed.

Strakker dan strak

De échte nieuwigheden in Borderlands 3, zijn op één hand te tellen. Dat klinkt verontrustend, maar dat is het juist niet. De Borderlands-formule zat namelijk al strak en je zou als developer gek zijn om het roer radicaal om te slaan. Nee, de jongens van Gearbox bouwen verder op de fundamenten, verfijnen de hele boel en introduceren hier en daar nieuwe elementen. Zo kan je nu met je ruimteschip Sanctuary III naar andere planeten reizen. Het maakt de game er een stukje groter op én het doet wonderen voor de afwisseling. Je ruimteschip doet dienst als hub. Een handig mobiel hoofdkwartier om gear bij te tanken en van waaruit de andere sleutelpersonages je missies aanreiken. En daarmee hebben we de échte nieuwigheden eigenlijk gehad.

Borderlands 3 schittert vooral in de manier waarop elk – meestal al uitstekend – onderdeel van de voorgangers naar een level of drie hoger getild is. De gunplay en actie. Die speelt nu zo intens, brutaal en vooral zo smooth als een knaller die het midden houdt tussen Black Ops IIII en Doom. Knallen, sliden, jumpen, groundslammen, schoppen,… een opeenvolging van gewelddadige rollercoaster-combatscenario’s die je alsmaar meer naar je individuele speelstijl pimpt. Op een machete-zwierende psycho afrennen, sliden en hem vervolgens met een shotgun de lucht in knallen? Fan-tas-tisch.

Wie van de vier?

De RPG-onderbouw is opnieuw helder, maar tegelijk diep genoeg dat onze Zane best anders zal spelen dan die van jou. De vier Vault Hunters zijn intrinsiek verschillend in skills, maar afhankelijk van welke skill jij verkiest (elke Hunter heeft er drie) en die vervolgens gaat upgraden, kan je jouw Vault Hunter helemaal naar je eigen speelstijl aanpassen. En god, wat werkt dit goed.

We zijn gestart met Operative Zane omdat we houden van snelle combat en gadgets. De granaten hebben we ingeruild voor een tweede actieve skill, zodat we vijanden kunnen misleiden met een kloon van onszelf én vervolgens onze moorddrone op de idioten kunnen afsturen. Het upgraden van je skills werkt verslavend. Zo verslavend dat we te weinig tijd hebben kunnen stoppen in de andere drie helden. Een tweede speelbeurt met de tragere beestentemmer FL4K staat next op de planning. De herspeelbaarheid, zeg je? Alweer torenhoog.

Deze gun … nee die … of nee die

Het lijstje met geweldige verbeteringen is lang. Zo is het ‘gazillion’ aantal guns opnieuw van de partij, maar hebben heel wat van die guns een secondaire fire mode. Dat kan een tracker zijn die je daarna blind de rest van je gewone magazijn naar dat slachtoffer laat sturen. Maar denk ook aan snipers die ook raketten kunnen afvuren. Of guns die je laten switchen tussen twee typen elemental damage. Afhankelijk van de wapenfabrikant, hebben ze vaak nog extra speciale eigenschappen. Van een extra schild als je inzoomt, tot ricochet-effecten en guns die je niet moet herladen, maar afkoelen met een waterpistooltje. Elk geweer heeft zijn eigen look en meer herlaadanimaties dan je ooit in een game zag. Een detail, maar het wijst op de liefde en het vakmanschap dat in Borderlands 3 zit.

Die liefde komt zelden of op heel vreemde manieren uit het verhaal. Dat is in zijn totaliteit minder sterk dan dat van de voorganger, maar de meest hoofdstukken waaruit het is opgebouwd, zijn dan op zichzelf wel super-vermakelijk. Fans zien heel wat bekende koppen opduiken, maar wie nog nooit een Borderlands speelde zit meteen op kruissnelheid. De humor komt in zo’n hoog tempo en in zoveel varianten dat je waarschijnlijk om de drie grappen zal grijnzen en om de tien, pakweg om het kwartier, luidop zal lachen.

Alleen of coöp?

Je kan de verhaalmodus van Borderlands 3 net zo goed solo als in coöp spelen. Die coöp met 2, 3 of 4 spelers is overigens ook onder handen genomen. Dat zie je bijvoorbeeld aan de slimme mechanismen waardoor spelers van verschillend level zowel vijanden als loot op eigen maat geserveerd krijgen. Dat zie je ook aan de vele skill augments die gericht zijn op ondersteuning van of synergie met je team. Zo kan je met Zane het schild van je medespelers buffen en als Moze andere spelers laten meerijden op je Iron Bear-mech.

Wij zijn misschien een buitenbeentje, maar we spelen Borderlands 3 graag in ons eentje. Op enkele retemoeilijke bossfights na (waar je extra vuurkracht écht kan gebruiken), is dat absoluut een optie. De end game uitdagingen zoals de horde-mode variant Circle of Slaughter of de raids die hier Proving Grounds heten, die zal je eerder in coöp willen spelen. Omdat ze verdomd pittig zijn voor einzelgängers. Al kunnen die na het einde gewoon verder met de True Vault Hunter mode (denk New Game Plus), werken aan hun Guardian Rank of wachten op de DLC die ontwikkelaar Gearbox belooft. Maar dan wel met de vinger op de trekker.