Klaar om je vislijn in VR uit te gooien? Da’s jammer. De titel van deze game doet misschien anders vermoeden, maar wie hoopt om met A Fisherman’s Tale lekker achterover te gaan hangen in een denkbeeldig opklapstoeltje, die euh, vist hier achter het net.

Bob jij of Bob ik?

Niet getreurd, er is meer in het leven dan vissen. Vraag dat maar aan Bob, een bebaarde vuurtorenwachter in gele regenjas, waar jij de controle over krijgt. Bob doodt zijn dagen met het bouwen van een poppenkast. Niet zomaar een poppenkast, maar een waarheidsgetrouwe replica van het krappe decor waarin jij je bevindt. Fascinerend genoeg tref je ook een mini-versie van Bob in de poppenkast aan. Nog intrigerender wordt het wanneer blijkt dat boven jou een reusachtige Bob op je neerkijkt. En al helemaal betoverend wordt het wanneer je door hebt dat je eigenlijk elke gedaante van Bob op hetzelfde moment bestuurt. Tussen de verschillende niveaus kun je objecten doorgeven, waarna ze van grootte veranderen.

Hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat en wat dat als gevolgen kan hebben, gaan we niet beschrijven. Niet omdat we lui zijn, maar omdat het op je eentje ontdekken nu eenmaal leuker is. Heb je hulp nodig, dan kan je die overigens altijd krijgen van de geanimeerde verteller, die tijdens je avontuur niet alleen een leuk verhaal voor je in petto heeft, maar ook een karrenvracht aan hints. O ja, die tips kun je ook gewoon uitschakelen, Einstein.

Kort, maar krachtig

Een voorbeeld van de puzzels die je dankzij de bijzonder clevere level design voorgeschoteld krijgt, ga ja hier ook niet vinden. Daarvoor zijn er net iets te weinig, zo bewijst de circa twee uur durende speelduur. Of sneller als je geen moeite ondervindt met de pittige en ietwat frustrerende hersenbreker in het vierde en laatste hoofdstuk. Damn you, lucifer. Toch valt die korte speelduur ergens te rechtvaardigen, als je weet dat A Fisherman’s Tale gelanceerd werd aan zo’n 15 euro. Nóg meer als je begrijpt dat het een ervaring is die je nog wel even zal bijblijven. In dat opzicht valt het dan ook te vergelijken met andere unieke puzzlegames in VR zoals I Expect You To Die.

Alleen is het jammer dat ook hier de herspeelbaarheid gering is. Je kunt bijvoorbeeld nog wat parels verzamelen of aan wat andere ludieke bezigheidstherapie doen voor Trophies of Achievements, maar daar ga je de speelduur niet in die mate mee verlengen zoals in pakweg de VR-referentietitel bij uitstek Astro Bot. Wat je wel meer gaat doen dan in Astro Bot is vloeken. Net zoals een tegenspartelende vis, durven de Move-controllers namelijk ook geregeld vreemde capriolen maken. Dat maakt het verplaatsen van objecten niet altijd even evident. Zo gebeurde het meer dan eens dat een item verdween in het decor.Gelukkig heeft dat niet als gevolg dat je het spel moet herstarten, aangezien de van de aardbol verdwenen items relatief snel terug tevoorschijn komen op hun originele locatie. Een beetje zoals wij behoorlijk snel terugkeerden naar de echte wereld.