Met Pokémon Brilliant Diamond & Shining Pearl laat Nintendo alweer een remake op ons los. Dit keer van de populaire Nintendo DS klassiekers uit 2009. Omdat ontwikkelaar GameFreak druk bezig is met Pokémon Arceus, werd voor het eerst in de geschiedenis van de langlopende franchise een andere studio op een mainline Pokémon titel gezet. Benieuwd hoe nieuwkomer ILCA het ervan af bracht?

Welkom terug in Sinnoh

Ons avontuur speelt zich af in de Sinnoh regio. Bij aanvang heb je opnieuw de keuze uit drie starterpokémon. Ga je net zoals wij voor het vurige aapje Chimchar? Of val je meer voor de charmes van graspokémon Turtwig of de speelse waterpinguin Piplup? Kiezen is altijd een beetje verliezen, maar gelukkig kan je al snel een heleboel andere sterke Pokémon vangen. Gotta catch em’ all is nog steeds een bijzonder aantrekkelijke insteek.

En dat brengt ons meteen bij het sterkste aspect van deze remakes: de gameplay. Wie ooit een Pokémon RPG speelde, weet exact wat te verwachten. Fans kunnen intussen de vele sterktes en zwaktes van elk type Pokémon dromen. Onze Chimchar was bijvoorbeeld zwak tegen water, maar dan weer sterk tegen gras.

Tijdens je 30-uur durende avontuur probeer je een zo gebalanceerd mogelijk team samen te stellen. Geleidelijk aan overwin je zo elke gymleider die de Sinnoh regio rijk is en word jij de ultieme Pokémon kampioen. Opnieuw: de opzet is geniaal en ben jij één van de weinigen die nog niet bekend is met de reeks, dan raden we jou zeker aan om je eens aan zo’n trip te wagen.

Niks nieuw onder de zon

Maar laten we eerlijk zijn: die gameplay gaat nu al generaties mee. Brilliant Diamond & Shining Pearl doen absoluut niks om de steeds groeiende groep criticasters van antwoord te dienen. Integendeel. De remakes zijn nog trouwer aan het origineel dan een Duitse herder aan zijn baasje. Verwacht dus geen nieuwe ervaring, maar eerder een nostalgietrip voor de hardcore fans. Jazeker, er werden wel enkele minimale quality of life elementen toegevoegd.

Zo laat de game je weten welke moves sterk zijn tegen een bepaalde Pokémon als je die al eens eerder tegenkwam. En in de ondergrondse kerkers die de Sinnoh regio rijk is, kan je dan weer gerichter op Pokémon jacht. Het is namelijk de enige plek waar je de wezens op de map ziet rondlopen. Bovengronds wordt immers nog steeds gewerkt volgens het random encounter principe. Verder doen deze remakes bijzonder weinig om een aankoop te verantwoorden als je het origineel nog in de kast hebt liggen.

Nieuwe grafische stijl

Of toch: het meest opvallende is de nieuwe grafische stijl. En die zorgt voor verdeelde meningen. Enerzijds waren we de vorige games geen grafische meesterwerkjes en leunt deze artstyle meer aan bij het origineel. Tegelijk kunnen die chibi-uitziende karakters ons niet helemaal bekoren. Komt er ook nog eens bij: de makers durven niet voluit voor de aparte stijl te gaan. Tijdens de gevechten zien de personages er dan weer hetzelfde uit als in de twee vorige Pokémon-games op de Switch.

Door de eenvoudige grafische stijl draait de game wel erg soepel op de Nintendo Switch. Een schril contrast met bijvoorbeeld Shin Megami Tensei V die echt alles uit de Switch perste en daardoor geteisterd wordt door performantieproblemen. Niks van dat hier gelukkig, al vonden we dat de animaties die je van de overworld naar het gevecht brengen een stuk vloeiender mochten.

Kinderlijk eenvoudig

Een belangrijk deel van het spelplezier bestaat uit het samenstellen van je Pokémonteam. Al moeten we hier wel een kanttekening bij maken. Het spel is namelijk zo gemakkelijk dat het na een tijd helemaal niet meer uitmaakt welke Pokémon je opstelt. Zelfs Pokémon die in principe zwak zijn tegen een ander type kunnen die tegenstander makkelijk vloeren. Dat komt omdat je best snel enkele levels boven de tegenstander uitkomt. Nu kan je ervoor kiezen zoveel mogelijk gevechten te ontlopen, maar dan nog kom je nooit echt in de problemen. Omdat je in tegenstelling tot de meeste oude Pokémongames de experience deelt met je hele team. Er is geen mogelijkheid om dit uit te schakelen.

En wie het alsnog te moeilijk vindt – wat we ons echt onmogelijk kunnen voorstellen – kan alsnog ondergronds op Pokémonjacht. Daar kom je heel snel wezens tegen die je team onoverwinnelijk maken. We begrijpen dat Pokémon op kinderen is gericht, dus zou het niet helemaal eerlijk zijn om het spel op zijn lage moeilijkheidsgraad af te rekenen. Maar toch zou Nintendo moeten weten dat de games ook nog gesmaakt worden door de steeds ouder wordende fanbase. Voor hen zou een uitgebreide endgame zeker welkom zijn. Of de optie om verschillende moeilijkheidsgraden te kiezen. Of waarom geen moeilijker new game plus?

Uitkijken naar Arceus

Pokémon Brilliant Diamond & Shining Pearl zijn al de derde mainline Pokémon avonturen die op de Switch verschijnen. Hoewel de remakes zeker niet slecht zijn, voegen ze wat ons betreft weinig meerwaarde toe aan de twee vorige avonturen. “Let’s Go” had de insteek dat je met bewegingsbesturing je Pokémon kon vangen zodat spelers van Pokémon Go zich meteen thuis voelden. Sword & Shield brachten dan weer een gloednieuw verhaal & de toevoeging van de Wild Area. Die games kregen al kritieken omdat ze te weinig toevoegden, maar ontwikkelaar ILCA pakt het met Brilliant Diamond & Shining Pearl te voorzichtig aan. Het is dus vooral uitkijken wat GameFreak zal doen met het veelbesproken Pokémon Arceus begin volgend jaar.