Evenveel Rayman Origins als Tony Hawk’s Pro Skater: dat is in een notendop OlliOlli World, een fleurige skateplatformer waarin flow, hachelijke stunts en snelheid centraal staan.

Boomer vs Zoomer

Ordinair straatvandalisme zegt de boomer, kunst op 50mm-wieltjes zegt de zoomer. Hoe dan ook: skateboarden is groter dan ooit. Het is godbetert zelfs een olympische discipline, al zijn snelwandelen en curling dat natuurlijk ook. Terwijl wij reikhalzen naar Skate 4 (komt-ie nu dit jaar of niet, EA?!) lost ontwikkelaar Roll7 de zoethouder OlliOlli World.

Deze nieuwe aflevering neemt krek hetzelfde concept van diens voorgangers OlliOlli (2014) en OlliOlli 2 (2015), maar laat de gepixelde artstyle in het verleden, blaast de zwik op en dompelt het onder in een bad vol eenhoornkots – om het ietwat plastisch voor te stellen. Ja, het Radlandia waarin jouw zelfgebricoleerde shredder het moet zien te schoppen tot heuse legende, is een heerlijk kleurrijke fantasiewereld die meteen doet denken aan Ooo uit Adventure Time. Geen Finn of Jake te bespeuren, maar wel een bonte cast van misfits, de ene al wat doldwazer dan de andere. Al moet ook gezegd: de witzen, wijsheden en woordspelingen die je continu om de oren vliegen, zijn niet altijd even geslaagd.

Pelgrimstocht

In de verrassend uitgebreide en diverse character creator (hidjabs en boomercoupes incluis) maak je eerst jouw cartoonesk evenbeeld om niet lang daarna deel te nemen aan een van de vele challenges die de vijf subregio’s in Radlandia je voorschotelen. Er komt zelfs een plot aan te pas, al hoef je uiteraard geen Naughty Dog-epos te verwachten. De ultieme Skate Wizard, Chiffon genaamd, is op zoek naar een opvolger.

Maar om die status te bereiken moet je in een soortement pelgrimstocht indruk zien te maken op de Skate Gods, die ieder gebied overzien, en elk over een eigen unieke stijl en techniek beschikken. Ook de gebieden zelf zijn distinctief, gaande van een oldskool California-achtig skatewalhalla over een industrieel wasteland tot een bijna sprookjesachtig bos (en ja, bomen zijn grindbaar).

Wall rides

Indruk maken doe je in de vorm van fliptricks, grabs en spins aaneen te rijgen in een schijnbaar eindeloze 2D-sidescroller vol rails, stairsets en quarterpipes waardoor je met een rotvaart heen sjeest. Zoals in de meeste genregenoten voer je stunts uit met beide knuppels, hetgeen voor ons intuïtief aanvoelt. Nieuw in deze aflevering: wall rides, die wonderwel werken en nog meer dynamiek toevoegen, en vertakkingen, die voor een pak meer potentiële routes en dus diepgang zorgen.

Interessant aan deze OlliOlli World is dat je eigenlijk zelf de moeilijkheidsgraad bepaalt. Louter het einde van een level halen is voldoende om progressie te maken. Maar wil je écht scoren, en cosmetica, skateboards of verborgen levels vrijspelen, dan kan je extra uitdagingen aangaan, genre specifieke trucs landen op specifieke locaties. En voor wie de lat graag wat hoger legt, uitdagend wordt het zéker.

Voor platformerrotten

De bevrediging is groot wanneer je de eindmeet haalt na een vloeiende aaneenschakeling van gnarly combo’s. Daarin schuilt de kracht van OlliOlli World,die op dat vlak erg doet denken aan het beste van Rayman Origins. Want hoewel de game zich in de markt zet als skate-ervaring, geloven wij dat ook hardcore platformerrotten hier een vette kluif aan zullen hebben.

Voor wie de hoofdmissies niet genoeg biedt, zijn er ook nog zijsporen te bespeuren, die je vrijspeelt door NPC’s in bepaalde levels te vinden – onder wie ook de onsterfelijke Danny Trejo(!). En voor wie dat nog niet genoeg is, zijn er ook nog de procedureel gegenereerde levels, die weliswaar verbleken naast de hoofdparcoursen, maar toch plezant genoeg blijven om te blijven gaan met die banaan.

Als we eerlijk moeten zijn: we verwachtten een geestig kleinood, maar kregen een ambitieuze, even toegankelijke als uitdagende en verrassend verslavende rollercoasterrit waarin skill en experimenteren stevig beloond worden.