Weinig videogame-franchises die ons met zulke gemengde gevoelens opzadelen als NBA 2K. Enerzijds krijgen we sinds jaar en dag steevast de meest gepolijste virtuele basketbalervaring. Maar helaas walmt daar te allen tijde de indringende beerputgeur van microtransacties rond. Je kan het wellicht al raden: dat is dit jaar niet anders.

Next-gen

Vorig jaar waren we nog redelijk hard omvergeblazen door de grafische opwaardering die de next-genversie met zich meebracht. Daar zijn we ondertussen al aan gewend – het is de jammerlijke realiteit van eye candy – al blijft NBA 2K22 een ab-so-lu-te oogstreling. De vele NBA-velden blinken weer als nooit tevoren met hyperrealistische licht- en schaduweffecten dankzij de ray tracing-technologie.

De arena’s zitten tjokvol uit hun dak gaande fans, securityguards, stafleden, coaches, enzovoort, die voor een keertje persoonlijkheid lijken te hebben. En wat de NBA-sterren betreft, is de grens met fotorealisme net dat tikkeltje vager. Van LeBrons haarplugs over Westbrooks spleetje tussen zijn voortanden tot Anthony Davis’ borstelige unibrow: geen detail zag 2K Sports over het hoofd. Reken daarbij ook het audiogedeelte, met zijn even informatief als hilarisch commentaar, en veelzijdige soundtrack.

De-fense! De-fense! De-fense!

Ook gameplaygewijs hebben we weinig te klagen. De verdediging werd dit jaar wat opgevijzeld, dus het is knap lastiger geworden om een speler verweesd achter je te laten na een killer cross-over, maar die extra uitdaging is welgekomen. Bovendien word je zo aangemoedigd om meer in teamverband te spelen – iets redelijk essentieels in basketbal. Ook shotblockers zoals Rudy Gobert komen meer tot hun recht, in die mate dat ze meer dan ooit als doelgericht wapen ingeschakeld kunnen worden onder de ring.

De shot meter kreeg ook een lichte make-over, die dan weer in het voordeel van de aanval pleit. Dat je ook dunks en lay-ups minutieus moet timen vinden we minder intuïtief, maar gelukkig valt dat toemaatje uit te vinken in de – zoals steeds belachelijk uitgebreide – menu’s. Hoe je teamgenoten zich off-bal vrijlopen is ook alweer een pak realistischer geworden: groot was onze glimlach nadat we Klay Thompson langs een pick zagen snijden naar de hoek om ‘m met spelverdeler Curry pijlsnel de bal te bezorgen voor een perfect drietje.

The City is kinda sh…

We lieten het woord al vallen: uitgebreid; dat is zowat het kernwoord voor NBA 2K22. Alle modes uit de voorgaande edities – MyNBA, MyTEAM, Pro-Am,… – zijn in vol ornaat aanwezig en marcheren goeddeels als vanouds. De grote toevoeging waar 2K Sports sinds vorig jaar mee uitpakt, is The City, een grote urbane open wereld waarin jij jouw zelfgebricoleerd evenbeeld naar de top moet zien te shotten in een soortement RPG-MMO. Uiteraard vormt basketballen de spil van dat alles, maar er valt ook naast het veld genoeg te beleven, gaande van je persoonlijke merk in de markt te zetten, jezelf een unieke stijl aanmeten of zelfs racen met rollerskates.

Jammer genoeg voelt veel van dat alles gewoon niet goed aan, en is het begeleidende verhaaltje, dat focust op de oppervlakkige wereld der influencers, een van de meest ongeloofwaardige sinds jaren. De stad is op zich indrukwekkend groot, maar het is nimmer plezierig om je erin voort te bewegen, zelfs al kan dat per skateboard (!). Bovendien wordt de product placement je zodanig in de strot geramd dat we ons voorgenomen hebben om nooit Gatorade te drinken, mochten we dat in deze contreien überhaupt ergens tegen het lijf lopen.

Kies er een: geld of tijd

Maar bovenal, zoals we helemaal in het begin schreven, is alles binnen The City (en datzelfde geldt enigszins ook voor MyTEAM) weer zodanig ontworpen om je zuurverdiende centen afhandig te maken. Tenzij je bereid bent om veel, héél véél tijd te pompen in deze grootstad, is het gewoonweg frustrerend jouw middelmatige nozem richting sterrendom te loodsen. Een probleem dat we al lang kennen, maar kennelijk zomaar kan blijven voortbestaan.

Is NBA 2K22 daarom een flop? Geenszins. Alles hangt ervan af hoe je deze game wilt beleven. Ben je een aspirant-GM die graag seizoen na seizoen doorploegt met je favoriete squad, of daag je graag je beste kompaan uit in vriendschappelijke partijtjes – zowel on- als offline -, dan kan je zonder verpinken naar de gamesboer hollen, ook al zijn de grote gameplaywijzigingen eerder subtiel van aard. Wie zich daarentegen het liefst in The City verdiept – de meesten van jullie klaarblijkelijk – heeft hopelijk tijd te veel of spaargeld op overschot, anders valt deze nieuwste aflevering veel moeilijker aan te bevelen. We zeiden het toch al? Gemengde gevoelens.

Is de tijd rijp?

Hoe het ook zij, NBA 2K mag wat ons betreft eens beginnen na te denken over een ander verdienmodel, misschien iets à la Pro Evoluti… – excuseer – eFootball, dat free-to-play aangeboden wordt, gaandeweg (al dan niet betalende) content implementeert, in plaats van ieder jaar een licht opgesmukte versie van de vorige game uit te brengen. Op die manier zouden onze frustraties een pak minder prominent zijn, en vallen die microtransacties veel beter te rechtvaardigen. Deze reeks is gewoon té prestigieus om zich te laten vangen door dit soort lamme geldklopperij.