Wie dacht dat Narutogames stilaan zouden uitdoven, heeft het bij het verkeerde eind. De franchise, die zich terecht een tijdlang dé opvolger van Dragon Ball mocht noemen, kent nog erg veel fans. Dus we begrijpen volledig dat Namco Bandai geen kans onbenut laat om die fanbase te blijven benutten. Met Shinobi Striker begeeft de reeks zich op een pad dat we al wel vaker gezien hebben in recente jaren: dat van de “maak-zelf-je-eigen-held”. Hey, het heeft redelijk wat bijval gekregen bij Dragon Ball: Xenoverse, dus waarom niet bij de avonturen van ’s werelds bekendste ninja’s?

Boruto op je hoofd

Naruto is als concept inmiddels in die mate ingeburgerd, dat iedereen die nog maar vaag iets van anime weet, de reeks minstens wel zal kennen. We zijn inmiddels 15 jaar na de release van de allereerste Naruto videogame, dus zelfs niet-anime gamers hebben de naam al wel eens horen vallen. Maar nu dus Boruto? In 2016 werd er beslist om de avonturen van Naruto te vervangen door die van zijn zoon Boruto. Dat mocht wel eens, want de verhaallijn van Naruto was min of meer afgerond. Het gaf de makers ook een kans om terug te grijpen naar een luchtigere sfeer en een frisse start. Toch draait deze game niet echt rond de verhaallijnen uit de manga en anime. Een gemiste kans, als je het ons vraagt, want wat extra informatie over wat er zoal gebeurd is tussen het einde van Naruto en het begin van de nieuwe reeks, was zeker welkom geweest.

Ninjastijl

In plaats daarvan krijgen we een game die, zoals al gezegd, draait rond het customizen van je eigen ninja. Net als bij Xenoverse of het recente Sonic Forces, brengt dat een aantal voor- en nadelen met zich mee. Het voordeel: je krijgt de kans om stap voor stap je eigen personage op te bouwen, dankzij steeds vrij te spelen extra opties (kledij, haarstijlen, skills, etc.). Maar het grote nadeel? Dat jouw personage sowieso niet echt deel uitmaakt van de “echte” Narutowereld. Je weet dus, bij wijze van spreken, dat jouw acties en daden zich enkel en alleen zullen beperken tot deze ene game. Leuk voor wie de anime en zijn interessante wereld al vrij goed kent. Minder aangenaam voor zij die gewoon een meeslepend avontuur met een strakke verhaallijn willen beleven.

Narutionale Loterij

Hier begint Namco Bandai de bal mis te slaan. Dat vrijspelen van nieuwe gear, gebeurt via het kopen van Ninja Scrolls. Jawel: loot boxes, ahoy! Gelukkig bestaan er geen microtransacties met echte cash, en blijft de loterij beperkt tot virtueel geld dat in-game te verdienen valt. Toch stellen we ons de vraag: wat is de meerwaarde van dit random aan te bieden? Dit zorgt er enkel voor dat je soms uren moet spenderen om exact te vinden wat je voor jouw persoonlijke held(en) wil kopen. Dat is niet hetzelfde concept als bij Overwatch, of League of Legends. In dat soort games liggen de personages al vast, en willen talloze mensen dezelfde skins voor hun favoriete figuren bemachtigen. Daar snappen we de geluksfactor iets beter. Maar in een game waarbij de focus juist ligt op het zelf samenstellen van je eigen perfecte ninja? Nee, haal die rotzooi alsjeblieft uit mijn animegame, en biedt alle items aan via een eenvoudige winkel, of als beloning voor specifieke missies.

Teamvergadering

Pfoe, en dan hebben we nog niks gezegd over de gameplay. En wel om deze reden: het valt of staat volledig met jouw vriendenkring en/of bereidheid om online op zoek te gaan naar medespelers. De eigenlijke gameplay is fun, en ziet er zelfs vaak spectaculair uit. Als ninja heb je een ongeziene bewegingsvrijheid: je suist door de lucht, loopt over muren en plafonds, enzovoort. Dit alles gebeurt echter grotendeels in online teams van 4 tegen 4. Dit levert echt coole gevechten op die ons vooral deden denken aan Final Fantasy Dissidia. Doordat iedereen speelt met een zelf gemaakte ninja, is het wel erg moeilijk om een gebalanceerde wedstrijd te bekomen. Sommige teams zullen nu eenmaal sterker, sneller of beter georganiseerd zijn dan andere. Dit, gekoppeld aan een slechte camera, zorgt ervoor dat de flitsende actie van deze game vaak frustrerend en chaotisch aanvoelt.

Kop van Jutsu

Na verloop van tijd leer je hier beter mee omgaan, maar zelfs dan blijft er een game over die niet sterk genoeg op zijn benen staat om alle minpuntjes uit te vegen. De combinatie tussen de random loot en de sterk op vaardigheden gebaseerde gameplay lijkt ons geen goeie match. Bovendien moet je telkens een hele omweg maken om de skills van je personage aan te passen aan het missietype. De game zit tjokvol goeie bedoelingen, maar biedt niet genoeg speelcomfort om spelers aan te moedigen echt beter te worden. Het gebrek aan een heuse single player campaign zal voor velen misschien wel de doodsteek zijn, al hebben we er op zich geen probleem mee. In het kort: dit is een vreemde Narutogame. Eentje die duidelijk meer naar Overwatch en co. gekeken heeft, dan naar Ultimate Ninja Storm. Het proberen waard, maar zeker geen topgame.