Getest op: Nintendo Switch

We hoopten op de glorieuze onthulling van Metroid Prime 4, maar moesten het met een troostprijs stellen op Nintendo’s jongste Direct. Metroid Prime, het allereerste 3D-avontuur van premiejager Samus Aran uit 2002, kreeg een fikse opblinkbeurt en werd zelfs, zonder enige aankondiging vooraf, per direct op Ninty’s onlinewinkel gepleurd. Toegegeven, zelden begeestert zo’n remaster ons écht. Maar kijk, onze cynische zelve krijgt hier dik ongelijk.

Nostalgie

Het is al van 2017 – zés jaar! – geleden dat de Japanners deel vier in de Prime-reeks aankondigden. Sindsdien is het project van ontwikkelaar veranderd, die gelijk helemaal opnieuw mocht beginnen. Stinkt naar development hell. Maar goed, we kregen in tussentijd Metroid Dread, een uitstekend vervolg op de mainline-reeks, waarvan de kiemen gezaaid werden op de NES. En nu dus alweer een zoethouder van de fraaiste soort: een remaster van het alom gelauwerde Game Cube-avontuur, waarin de speler voor het eerst alles vanuit Samus’ vizier beleefde, in plaats van in zijaanzicht.

Van alle sentimenten is nostalgie nog een van de verraderlijkste. Ja, twintig jaar geleden, in onze slaapkamer van de ouderlijke woonst, omringd door chipsresten en krokante sokken, genoten we met volle teugen van deze ruimtewandeling. Maar we hebben de Prime-reeks sinds het laatste derde deel uit 2007, subtitel Corruption, onaangeroerd gelaten. En dus vroegen we ons oprecht af: staat deze klassieker anno 2023 nog steeds overeind?

Schoolvoorbeeld

Zoals verwacht blijft de plot helemaal intact in deze remaster. Wanneer Samus een energiestoring onderzoekt, veroorzaakt door ruimtepiraten, stort ze neer op planeet Tallon IV. Terwijl de protagoniste probeert te ontsnappen, komt ze in een complot terecht rond de zogeheten Metroids – zeg maar een soort allesverwoestende biowapens. Aan jou dus om die hardnekkige plaag een halt toe te roepen. Simpel, maar doeltreffend.

Het is misschien een open deur intrappen, maar deze editie is verreweg de beste manier om Metroid Prime te ervaren. Sterker: het voelt als een schoolvoorbeeld voor remasters, wat we best frappant vinden, gezien de toch wel verouderde hardware waarmee Retro Studios het moest stellen.

De artistieke visie is ongewijzigd gebleven, maar vrijwel elk visueel element is opnieuw gemodelleerd of herschapen in een hogere resolutie met een pak meer detail dan het origineel – duidelijk een huzarenstukje waarvoor de makers kosten noch moeite gespaard hebben.

De toon en sfeer van het origineel krijgen op die manier een totaal nieuw elan, dat anno 2023 nog steeds indrukwekkend oogt. Vooral de licht-, schaduw- en explosie-effecten wekken indruk. We zeggen het nogmaals: op de Switch nota bene! En last but not least: de game loopt op rolletjes met 60 frames per seconde, zonder noemenswaardige haperingen.

Groter publiek

Met zijn strakke, gemoderniseerde besturing – voor de puristen onder jullie zijn de originele controls ook van de partij – en een nieuwe casual-moeilijkheidsgraad die inkomende schade beperkt, wil Nintendo duidelijk een nieuw, groter publiek aanboren. En dat juichen wij alleen maar toe, want ook op gameplayvlak staat Prime nog steeds als een huis.

Voor wie de reeks compleet gemist heeft, even deze waarschuwing: hoewel Metroid Prime de uitstraling heeft van een first-person shooter, is het eigenlijke schieten ondergeschikt aan het exploreren, backtracken en upgrades verzamelen. Want ja, vanzelfsprekend gaat het hier om een volbloed MetroidVania-game, een inmiddels gekend subgenre waarbij verkenning van verbonden ruimtes centraal staat, dat zijn naam dan ook deels te danken heeft aan de originele Metroid-games.

Stop-en-scan

Tallon IV is een boeiende, sfeervolle wereld om in te patrouilleren, vol stijlvol vormgegeven buitenaardse fauna en flora. Telkens je een nieuwe power-up vrijspeelt, krijg je de mogelijkheid om nieuwe paden te ontdekken in eerder bezochte gebieden. Het blijft ongelooflijk bevredigend om Samus gaandeweg sterker en flexibeler te maken, al is de gameplayloop minder aan te bevelen voor luitjes die zich liever rechttoe rechtaan van A naar B naar C begeven.

Samus’ vizier stelt je onder meer in staat om de omgeving te scannen – van levensbelang om je volgende stap in te calculeren bij sommige baasgevechten, maar evenzeer bij puzzels. Deze stop-en-scan-aanpak haalt wel het tempo serieus naar beneden, dus nogmaals een waarschuwing: als je continu spetterende actie wenst, dan zoek je beter elders je ding. Metroid Prime blijft een relatief gezapige ervaring, al zorgen enkele memorabele set-pieces en grootse schietpartijen voor voldoende tegenwicht.

Hamsterbal

Ook Samus’ vaardigheid om per direct in een soort hamsterbal te veranderen, opdat je door smalle gangetjes kunt rollen en ook innovatieve puzzels kunt oplossen, blijft een vernuftige toevoeging die bijdraagt aan Primes unieke identiteit. Nee, ronduit verbaasd waren we hoe goed een game twee decennia later nog steeds kan zijn.

Als we dan toch even kritisch mogen zijn, dan vinden we enkel de slotsequentie, waarbij het backtracken nogal de spuigaten uitloopt, iets minder geslaagd. De reden: het tot dan toe mooi uitgebalanceerde tempo krijgt een serieuze knauw. Maar eerlijk, dat is slechts een klein smetje op een voor de rest fel blinkend blazoen. Ontwikkelaars die oude klassiekers nieuw leven willen inblazen: kijk en leer.