Wie alle MCU-films heeft gebingewatched en klaarzat voor een rechtlijnige singleplayergame zoals Spider-Man, heeft zich ongetwijfeld verslikt toen hij deze Marvel’s Avengers opzette. Square Enix heeft zijn twee Amerikaanse topstudio’s ingezet om een eigen superheldenformule te bekokstoven. Een formule die we – in tegenstelling tot de Marvel-films dan – niet minder dan gedurfd mogen noemen.

Met Avengers probeert Square verhaal, co-op knokwerk, looter shooter mechanics én heel veel RPG-elementen te verenigen in één game. Een soort superheldenversie van Destiny, zeg maar, waarbij Square belooft de game jarenlang van verse, gratis content te voorzien. En alsof dat nog niet gedurfd genoeg is, koppelt Square ook nog eens een microtransacties en een battle pass aan het geheel. Voor we je ondertussen helemaal kwijt zijn: Marvel’s Avengers is een experimentele combinatie die net datgene heeft wat gefaalde soortgenoten als Anthem ontbraken: een sterk verhaal.

We Heart Kamala

Square Enix heeft het afgelopen jaar zo hard zijn best gedaan om het concept uitgelegd te krijgen aan het grote publiek, dat het haast vergat te vertellen dat de Avengers ook gewoon een singleplayer campaign heeft. En die blijkt een stuk beter én origineler dan we hadden verwacht. De vrijwel onbekende heldin Kamala Khan krijgt de hoofdrol toegeschoven en is uitgegroeid tot een van onze favoriete Avengers.

Het verhaal start op A-Day – de nationale dag waarop The Avengers worden gevierd – wanneer je als jonge, geeky Kamala de heldenviering bijwoont. Dat feestje ontaardt echter in een nationale ramp met duizenden burgerslachtoffers én de ontbinding van het superheldenensemble tot gevolg. Vier jaar later stoot Kamala – die aan het incident elastische superkrachten heeft overgehouden – op bewijs van een complot tegen de Avengers en probeert ze de helden terug bijeen te krijgen. Dik tegen de zin van AIM, het technologiebedrijf dat ondertussen een hiërarchie aan robotten (de zogenaamde synthoids) heeft uitgerold in de VS.

Kort en  krachtig

Als nieuwkomer weet de polymorfe Kamala op geestige manier de superhelden te benaderen en beleef je hoe ze van bange tiener evolueert tot een superheldin. Terwijl de verguisde helden één voor één hun weg terugvinden naar de opgeknapte Helicarrier, ontdek je ook wat er precies op A-Day en met Captain America gebeurde. Een ellenlange singleplayer meot je echter niet verwachten: na zo’n 10 à 12 uurtjes heb je het vliegende brein Modok tijdens de spektakelfinale de vernieling in geramd en staan de zes superhelden tot je beschikking voor de start van de multiplayer. De end game, zeg maar, al klinkt dat ondermaatser dan het is.

Ondanks de korte campaign slagen de jongens van Crystal Dynamics erin om naast die indrukwekkende set pieces tjokvol actie ook de tijd te nemen om aan sfeerzetting te doen én de relaties tussen de Avengers uit te diepen. De intrede van Black Widow, de memorabele ruimtemissie en dat epische eindgevecht dat alles uit onze PS4 Pro perste? We vinden het verrassend geslaagd. De occasionele framedrop en glitches nemen we erbij. Want wat tovert de game bij momenten indrukwekkende dingen op ons scherm. De verhaalcampagne mocht van ons part dan ook een flink stuk langer duren. Al begint de échte actie pas wanneer de eindtitels over het scherm rollen.

Boenk erop

Maar voor we de multiplayer tackelen, eerst even een rechtzetting. Terwijl we na de beta het gevoel hadden dat het vechtsysteem niet accuraat was en vooral aanzette tot button mashen, zijn we ondertussen een andere mening toegedaan. Marvel’s Avengers biedt het betere knokwerk, al moet je wat tijd investeren om de finesses ervan bloot te leggen. Zo heeft elke superheld zijn eigen powermoves en unieke intrinsieke ability. Zo kan je de Hulk zijn aanvallen versterken door R2 in te drukken, kan Cap zijn schild inzetten om te pareren en Kamala haar elasticiteit inzetten om te ontwijken en keihard terug te slaan. Daarnaast heeft elke held een supermove die ook het team ten goede komt. Zo kan Black Widow iedereen tijdelijk onzichtbaar maken en hangt Kamala de healer uit.

Elke superheld vecht anders en dat voel je. Thor kan net als Kratos zijn hamer uitgooien en hem terugroepen. Iron Man is de beste keuze om vliegend air support te bieden, terwijl de Hulk, tjah, de aangewezen held is om na een stresserende dag alles ongenuanceerd tot moes te kloppen. Ondanks de chaos die vaak gepaard gaat met co-op battles, vinden we het vechtsysteem sterk. En de makers bieden je de ruimte om je helden steeds verder te ontwikkelen via de skill trees.

Na de campaign heb je immers nog maar een klein deel van de skills vrijgespeeld. Terwijl de eerste basisskills vooral nieuwe aanvallen en combo’s ontgrendelen, is de derde skill tree (die je pas unlockt vanaf level 15) bedoeld om je vechtstijl te gaan tweaken. Hoe meer skills je unlockt, hoe meer je de verfijningen in de combat begint op te merken. En hoe groter het besef dat de scope van deze Marvel’s Avengers echt gigantisch is. Reken alvast op heel wat uurtjes knokken voor je alle moves voor jouw helden unlocked hebt.

Cijferfetisj

Mijn Captain America heeft een Spark Resonator shield waardoor hij 7% beter beschermd is tegen vuuraanvallen. Het Prismatic ISO-0 kristal in zijn achterzak zorgt er dan weer dat ijsaanvallen 5,5% minder schade toebrengen. Zijn Blitz Protector geeft zijn Power attacks 17,5% meer impact. Nog niet in slaap gevallen? Dan moeten we het even hebben over de lijvige RPG-injectie die Marvel’s Avengers kreeg. Zo lijvig dat we zelfs een zware vorm van cijferfetisj vermoeden bij de ontwikkelaars. En in een superheldengame kan dat best intimiderend werken.

Marvel’s Avengers stuurt zoveel statistieken en levels op je af, dat we twee dagen nodig hadden om de verschillende systemen te begrijpen. Zo heeft elke superheld naast een standaard Hero XP-level en een Factie-level, ook een apart Power-level dat grotendeels bepaald wordt door de sterkte van je gear. Wil je ook de lastigere missies tackelen? Dan moet je nieuwe gear gaan zoeken, vervangen of upgraden met resources, zodat je held steeds sterker wordt. Op die manier leggen de makers je een stevige brok gear management op, die hier wat zijn effect mist.

Het uiterlijk van je held verandert er immers geen sikkenpit door. Het gear-systeem is louter een spel van statistieken dat meer weg heeft van therapie voor obsessief-compulsieve stoornislijders. Dat die level 11 legendary armband je 2.5% meer schade geeft dan die casual level 10-versie, tjah, dat merk je niet eens tijdens het knokken. Maar de game maakt je voortdurend attent op het belang van je gear en het verzamelen van resources. Leuk voor wie houdt van statistiek, maar wij vinden het de minst geslaagde kant van Marvel’s Avengers. Handige tip: druk in het Gear menu gewoon op L2. Zo wordt je sterkste gear automatisch geselecteerd en hoef je niet als een gek zitten vergelijken, vervangen en ontmantelen. Zo, netjes opgelost, en kunnen we nu terug gaan knokken?

Review in progress

Na de campagne krijg je te maken met het tweede gezicht van deze Avengers-game: een multiplayer die hard lijkt op die van looter shooter Destiny. Inclusief een hub (eigenlijk twee) waar je kan ronddwalen, nieuwe gear kopen, beloningen oppikken en allerlei challenges aangaan. Via de War Table kan je vervolgens een smorgasbord van losse multiplayermissies starten. Van iconische heldenmissies met extra backstory, tot kortere Warzone-levels waarin je zones moet verdedigen, servers hacken of een gigantische spinnenmechs uitschakelen. Wat de opzet ook is, het vertaalt zich dorgaans in hetzelfde: het tot schroot meppen van horden robotten en mechs. Het uiteindelijke doel van al dat grinden: jouw superheld maxen, zodat je meer moves, meer gear en meer resources kan vrijspelen.

Is de multiplayer dan écht een hersenloos grindfest? Nee. Ook al zijn sommige missies best repetitief en ontaarden sommige battles door het grote aantal vijanden in een chaotisch ramfestijn. De grind bevalt ons écht en we herspelen met plezier missies om onze Captain America en Black Widow tot ultieme vechtmachines uit bouwen. Al moeten we toegeven: er is verdomd veel tijd voor nodig. Tijd die we nu nog – na anderhalve week spelen – willen vrijmaken. De vraag is echter: kan Square Enix het multiplayergedeelte voldoende gevarieerd houden zodat die grind geen sleur wordt? Onmogelijk te voorspellen op dit moment, dus is dit noodgedwongen een review in progress. Pas binnen enkele maanden zullen we de echte waarde van deze Avengers kunnen inschatten.

Marvel melkkoe of niet?

In bepaalde kringen wordt Marvel’s Avengers afgeschreven als een melkkoe. Met het live service model zou Square vooral Fortnite achterna willen en poen pakken met de verkoop van cosmetische items. Een maatpak met hoge hoed voor de Hulk bijvoorbeeld, Thor in een bonte kraag of een finisher waarbij de Hulk zijn vijand de lucht in mept in plaats van tegen de grond. Maakt Square zich schuldig hier aan uitmelkerij? Niet echt.

Ook al biedt de uitgever de zogenaamde Hero Challenge Cards aan (lees: Battle Pass die in een wip een horde aan cosmetische items unlockt), je kan alles ook gewoon vrijspelen door challenges te voltooien. Al is dat natuurlijk stukken tijdrovender dan gewoon €10 neer te tellen. Het betalingssysteem is helemaal optioneel en zolang Square Enix zijn belofte houdt en de game nog jaren voorziet van gratis personages, nieuwe verhaalhoofdstukken én co-opmissies, zien we er alsnog weinig graten in. Nu enkel hopen dat de uitgever woord houdt…