Getest op: PC
Ook beschikbaar op: PS5

Eerlijk is eerlijk: we begonnen zonder veel verwachtingen aan deze review. Een leuk tussendoortje dachten we, net als zijn voorganger. Tot we enkele slapeloze ‘nog één potje’-nachten later, moesten toegeven dat Helldivers 2 zowat de meest entertainende game was sinds lang. Hoe komt het dat deze sequel nu al zowaar de sleeper hit van 2024 is?

Starship Troopers

Waar je in deel 1 nog strategisch alien gespuis aan gort moest knallen vanuit topdown perspectief, veranderden de Zweedse jongens van Arrowhead voor deel 2 het geweer van schouder. Hier ga je in third person-perspectief aan de slag. Een goeie beslissing, want de actie voelt zo meteen meer in-your-face.

De vergelijking met de scifi cultfilm Starship Troopers uit 1997 is onmogelijk te negeren. Ook hier wordt het summiere verhaal verteld met een heerlijk satirische propagandavideo dat recht uit Paul Verhoevens cultklassieker lijkt geplukt. Als nieuwe rekruut van het leger van Super Earth word jij naar allerlei buitenaardse planeten getransporteerd om dat tuig wat aardse democratie bij te brengen. Juist, door ze uit te roeien.

Skill based exterminator

Veel meer verhaal moet je echter niet verwachten. Op de intergalactische slagvelden vind je hier en daar documenten bij verlaten ruimtebasissen, maar daar houdt het op. En dat gebrek aan plot vinden we eerlijk gezegd helemaal niet erg. Helldivers 2 focust immers voluit op de gameplay die niet alleen intens en uitdagend is, maar ook nog eens helemaal stoelt op jouw skills als intergalactische Terminator.

Zo word je bij elke missie vanuit je ruimteschip gedropt op een planeet, in het beste geval samen met drie online strijdmakkers. Hoewel knallen de hoofdbrok van jouw opdracht is, zijn de missies best gevarieerd. Zo moet je SSSD’s (kort voor Super Solid State Drives) gaan oppikken en afleveren, satellieten of superkanonnen heractiveren of simpelweg Terminids-holen en broedplaatsen totaal vernietigen. En daarvoor moet je altijd samenwerken.

Op je eentje spelen, raden we daarom sterk af. Omdat bepaalde missies vaak simultane acties van spelers vereisen (zoals samen een satelliet in de juiste positie brengen), maar vooral omdat de numerieke overmacht van de oprukkende vijanden te overweldigend is.

Niet zo hersenloos

Helldivers 2 ziet er misschien uit als een hersenloze knaller waarin je tonnen explosieven op je vijanden kan droppen. Maar dat is het niet. Deze shooter voelt door zijn mate van vrijheid en realisme best strategisch aan. Zo moet je opletten voor friendly fire, de juiste wapens voor elke situatie inzetten en tegelijk aan kogelmanagement doen. De munitie is beperkt, herladen van zware wapens duurt even en in tegenstelling tot pakweg Call of Duty ben je de resterende kogels die in je net weggesmeten munitieclip zaten, effectief ook kwijt.

Helpt de gemoedsrust op het slagveld ook niet: de snelle, insectachtige Terminids vallen in zo’n grote zwermen aan dat ze jouw positie in geen tijd overspoelen. Ze dichtbij laten komen, raden we ook ten stelligste af: een lijfelijke confrontatie met de oversized sprinkhanen leidt altijd tot een snelle dood. Waarna je makkers je terug met een pod op de planeet moeten laten droppen. Als Helldiver moet je strategisch te werk, want anders zijn je aantal revives er meteen door.

Vermakelijke genocide 

De confrontaties voelen heerlijk. Net omdat ze zo uitdagend en gevarieerd zijn. Het is even schrikken wanneer je plots voor het eerst zo’n zuurspuwende tank bugziet opduiken, of een Titan die tientallen meters boven je uittorent. Elk type Terminid vereist een andere aanpak en hetzelfde geldt voor het legertje Terminator-vijanden op de andere planeten. Die bieden meer weerstand en riposteren met even zwaar geschut.

Alle hulp is welkom, en die komt er in de vorm van de Stratagems. Dat zijn air drops in de vorm van support wapens of luchtaanvallen die je kan oproepen om de strijd in je voordeel te doen keren. Er zijn er een heleboel om te ontgrendelen: van extra munitiedrops, zwaar geschut en automatische turrets tot een waaier aan luchtaanvallen en bombardementen. Best cool: die Strategems moet je oproepen door de juiste bijhorende D-pad combinatie in te voeren. Lekker oldschool en tegelijk best intens in het heetst van de strijd.

Blijven grinden, grunt!

Het moeilijkheidsniveau stijgt aanzienlijk en de chaos op je scherm is bij momenten enorm, maar nooit hebben we onze dood als onrechtvaardig ervaren. Omdat doorgaans een domme beslissing van onszelf de reden is. Door ons team even snel te verlaten en plots in een hinderlaag te lopen bijvoorbeeld, op het verkeerde moment zonder munitie te vallen of simpelweg op het juiste moment de verkeerde Stratagem aan te vragen.

Helldivers 2 vereist concentratie, skills en tactiek, en daarom blijven we spelen. Ook omdat het er een heleboel te unlocken valt en de game best karig is met het uitdelen van XP en currency. Maar net omdat de te unlocken Strategems zo geniaal zijn, wil je net blijven grinden.

Helldivers 2 biedt ook microtransacties aan in de vorm van cosmetische outfits, nieuwe helmen en meer van dat ongein. Helemaal niet hinderlijk en de filosofie van Arrowhead is alvast hoopgevend: het aanbieden van microtransacties moet volgens de Zweedse baas altijd optioneel zijn. En enkel wanneer de gameplay bijzonder goed zit, zullen spelers de makers financieel willen steunen met cosmetische aankopen.

Na Suicide Squad: Kill the Justice League en de vele andere live service games met peperdure battle passes, is dit een bijzonder verfrissende aanpak. Dat Helldivers 2 ook nog eens voor de erg schappelijke prijs van 40 euro in de markt werd gezet, vinden we helemaal mooi.

Serverproblemen

De extra fondsen van de microtransacties mag Arrowhead van ons meteen investeren in betere servers. Want dat is het grote minpunt van deze Helldivers 2. De matchmaking loopt op dit moment niet zoals het hoort. Het joinen van andermans ruimteschip of missie mislukt of duurt erg lang. Een random missie joinen om toch maar te kunnen spelen, is lastig, want je krijgtvoortdurend de melding dat verbinding maken niet lukt.

Tijdens het reviewen hebben we noodgedowngen zelfs vaak Easy missies op ons eentje getackeld, maar dat bleek ontzettend pittig. En het blijft niet bij lange wachttijden door sputterende mathhmaking. Zo ervaarden we ook verschillende harde game crashes nadat de host de missie had verlaten. Of net wanneer ons reddingschip ging landen na een bijzonder heftige extractiebattle. De serverproblemen zijn bijzonder jammer voor een online only co-opgame en we vinden het sneu dat Arrowhead geen splitscreenoptie heeft voorzien.

Al begrijpen we het best: Arrowhead had het succes van zijn Helldivers 2 niet zien aankomen (op Steam wordt hij massaal gespeeld), waardoor we hopen dat een crisisingreep snel komt. Want als er één game is die het verdient om helemaal kapot te worden gespeeld, is het wel deze Helldivers 2.