Niks te zien hier, mensen. Gewoon een remaster van drie iconische videogameklassiekers die in ieders geheugen gebrand staan. En allesbehalve een geslaagde. Of iemand eigenlijk iets als GTA: The Trilogy – The Definitive Edition écht nodig had? Niet echt, al bewees de hype rond deze herlancering van GTA III, GTA: Vice City en GTA: San Andreas wel dat heel wat gamers het zagen zitten om opnieuw in die drie crapuleuze klassiekers te duiken.

Helaas is deze remaster niet de nostalgische trip waar we op hoopten. Sowieso is het al een moeilijke opdracht om een trio 20 jaar oude games te herlanceren zonder dat het resultaat er hopeloos gedateerd uitziet. Maar Rockstar slaagt er ook nog eens er een volledig soepje van te maken dankzij luie outsourcing.

Als een (leegstaand) huis

We kunnen niet zeggen dat deze modernisering van de ‘originele’ Grand Theft Auto’s (niet de eerste, wel de eerste in 3D én diegene die de reeks op de wereldwijde popculturele kaart hebben gezet) compleet irrelevant is. Dankzij de wonderen der virtuele belichting heeft Grove Street Games – de in Florida gevestigde studio waaraan Rockstar Games deze drie remasters uitbesteedde – de ‘gloed’ van die klassiekers bewaard en zelfs verbeterd.

Liberty City uit GTA III baadt in een knapperig neonschijnsel, en de zonlicht wordt met een dromerige gloed over het Vice City en San Andreas gedrapeerd. Ook de games zelf staan ook nog altijd als een huis, beseften we toen we terug in de misdadige grootsteden doken: met veel missies, en de sujets die ze aangaven, is het best een prettig weerzien. Al moet je natuurlijk in het achterhoofd houden dat ze 20 jaar oud zijn en games ondertussen ontzettend hard geëvolueerd zijn.

Uit de haak

Maar tegelijkertijd zit er iets schrijnend onafgewerkts in deze nochtans Definitive Edition. Iets gekunstelds. Iets wat niet in de haak zit. Tijdens de cutscenes zijn de verbeterde personagemodellen van relatief dichtbij te zien, met meer details en dikkere zwarte contouren. Maar de vibe die ze daardoor uitademen doet deze voormalige toptitels eerder op hedendaagse indiegames lijken. Ook valt het enorm op hoe leeg de steden van deze klassiekers nog altijd zijn, zeker wellicht voor jongere spelers die alleen de bruisende metropolen van GTA V gewend zijn.

Rockstar maakte de game zelf niet, maar besteedde de ganse zwik uit aan ontwikkelaar Grove Street Games. Die heeft de laatste 14 jaar uitsluitend mobile ports gemaakt, en dat zie je eraan. Deze remasters hebben de afwerking van een doordeweekse mobile game. Er zijn de talloze bugs, en de pertinente vraag of die nog kunnen worden weggeplamuurd met patches. De verbeterde 3D-modellen en dito belichting op de nog relatief oubollige decors geeft alles ook een cartoonachtige vibe die zijn effect mist. Tijdens het autorijden dachten we bij momenten eerder aan The Simpsons: Hit & Run dan aan een GTA-game. En dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Bugs à volonté

En dan zijn er nog de vele onhandig geïmplementeerde visuele elementen – zoals de véél te hard plensende regen die San Andreas zelfs onspeelbaar maakt – die pijnlijk haastwerk verraden van ontwikkelaar Grove Street Games. Op PS5 en Xbox valt de schade het beste mee, maar op pc en de Nintendo Switch raden we deze trilogie gewoon af wegens te pijnlijk voor onze herinneringen. De pc-versie werd zelfs enkele dagen offline gehaald zodat Rockstar er de pijnlijkste fouten kon uithalen. Op Nintendo’s handheld duikt de framerate bovendien te vaak diep onder het aanvaardbare niveau, waardoor het geheel zo goed als onspeelbaar is.

Het lijkt erop dat vooral lui werk aan de basis ligt van de vele problemen. Zo ontdekte een dataminer dat zelfs de ophefmakende seks mini-game Hot Coffee – die Rockstar na de lancering van San Andreas in 2004 veel gerechtelijke miserie bezorgde – nog steeds in deze versie aanwezig was. Onbegrijpelijk. Het maakt van deze iconische GTA-heruitgaves een te vermijden remaster. Beter hadden ze meer tijd en energie gestopt in het opnieuw tot leven brengen van de spelwereld. Want dat is altijd de grote kracht van Rockstar-games geweest.