Getest op: PS5
Ook beschikbaar op: Xbox Series / PC

Als er één verhaal uitgemolken is tot in het oneindige, dan is dat wel dat van Robin Hood en zijn vrolijke schelmen. Groot was onze verbazing dan ook dat het Belgische Appeal Studios de rechtvaardige boogschutter in een dystopische cyberpunkwereld gooide en er een Devil May Cry-achtige brawler van maakte. Aparte combo, maar of het ook goed is?

Cyberpunk-liefdesbaby

We moeten het de jongens van Appeal Studios in Luik toegeven: qua originaliteit scoort Gangs of Sherwood. Koning Richard heeft van zijn kruistochten een met krachten gezegende Lionheart-steen meegebracht. Die krachten laten de middeleeuwse beschaving een plotse technologische vooruitsprong maken. Iets waar de immer slechte Sheriff of Nottingham misbruik van maakt om het arme volk uit te buiten en genadeloos af te slachten.

Voldoende reden voor de vrijheidsstrijder Robin Hood om het uit te vechten met de opperschurk in een futuristische brawlerversie van de Kevin Costner-film. Om de Sheriff een maagzweer of twee te bezorgen kan je aan de slag met boogschutter Robin, Vrouwe Marian die haar mannetje kan staan met zwaard en magnetische dolken, broeder Tuck die naast zijn knots ook de healer van de bende is, en Little John, de brawler van dienst. Originele opzet? Absoluut. Al laat de uitwerking alles te wensen over.

Vier keer raak?

Gangs of Sherwood is een actiebrawler waarbij je in co-op een leger vijanden tot moes mag meppen, knallen of steken. Het goede nieuws: het vechtsysteem is lang niet slecht en de vier personages hebben hun eigen speelstijl. Tuck is bijvoorbeeld de ijzersterke tank, Vrouwe Marian zorgt voor pijn en ellende op afstand. De hack’n slash-actie spat bij momenten van het scherm.

Gangs of Sherwood doet wat moet: je kan nieuwe moves unlocken, combo’s kopen, abilities vrijspelen en customizen. Rebel Instinct bijvoorbeeld brengt meer schade toe en je ontvangt HP bij elke hit. Je kan Robin van explosieve pijlen voorzien of Broeder Tuck van magnetische aanvallen. Ook cool is dat de stijlmeter je net als in Devil May Cry beloont voor waanzinnige combo’s en coole moves. Maar daar stopt het goede nieuws.

Pussy bosses

De intelligentie van de vijanden is zo ondermaats en voorspelbaar dat dat vechten na een half uurtje hopeloos eentonig wordt. Door het upgraden ben je ook vrijwel meteen overpowered waardoor er geen uitdaging is. De routineuze opzet helpt onze volkshelden ook al niet: generische vijanden om zeep helpen, daarna een boss battle die weinig om het lijf heeft en erna opnieuw beginnen.

De missies zijn te kort, de aanvalsroutines van de bosses te makkelijk doorzien en het verhaal is bijzonder zwakjes. De donkere toon en middeleeuwse elementen zoals de theaterstukjes met de nar kunnen we best smaken, al wordt die vaak verpest door de vreselijke dialogen, het tenenkrullende stemmenwerk of nutteloze zijmissies waar je voortdurend moet backtracken.

Bijzonder jammer, want je merkt dat de makers hun stinkende best hebben gedaan om Gangs of Sherwood te voorzien van een vechtsysteem dat afgestemd is op co-op teamwork. Ga je solo aan de slag, dan zijn bepaalde gebieden zelfs niet bereikbaar. Helaas te weinig body om deze aan de volle prijs in huis te halen. Next!