Getest op: PS5
Ook beschikbaar op: PS4/Xbox One/Xbox Series/PC

De teller van de speelminuten voor F1 22 bleef hangen op een uur of 10. Meer dan de helft daarvan spendeerden we aan het aan de praat krijgen van de game op pc. De rest was een gevecht met bugs en instellingen. Moegetergd door het probleemkind van 2022 gooiden we het deze keer over een totaal andere boeg. We speelden de game op console en – onze peperdure thuiscockpit mort op de achtergrond – enkel met een controller.

Gebald spektakelstuk

De verhaalmodus Braking Point maakt na een jaartje rust een welgekomen comeback. We bekennen meteen en zonder martelen: onze guilty pleasure van F1 21 is ook deze keer weer onze onbeschaamde favoriet. Ook al is het bijwijlen bijna een satire op de Netflixhit Drive To Survive. Zelfs al lijdt poster boy Aiden Jackson nog altijd aan het George Russel-syndroom en blijft hij een saaie, grijze kwast.

We verpinken niet eens wanneer we gezichtsanimaties aanschouwen die de memes van het befaamde LA Noire benaderen. Het maakt ons bovendien niet uit dat de raceclichés zich sneller opstapelen dan de overwinningen van Max Verstappen. En dat de plot voorspelbaarder is dan een romcom met Julie Roberts en Richard Gere in de hoofdrollen: welke haan kraait daar naar?

Waarom dan toch, die boon voor Braking Point? Het antwoord is even simpel als automatisch schakelen: Braking Point is en blijft pure fun. De korte scenario’s, de fratsen van Devon Butler en zijn uitzinnig genaamde vader Davidoff, het pick-up-and-playgehalte … Alles culmineert in een makkelijk speelbare kennismaking met deze supersonische sport.

De verhaalmodus balt het F1-circus in een spektakelstuk dat veel opwindender is dan het echte werk, dat vaak slaapverwekkend is om te volgen. En omdat je zelf in de virtuele cockpit zit, overtreft het ook nog eens het hypergestileerde Netflixvoorbeeld.

Hoogstaand alternatief

Hoe speelt het ding? Nu we beslist hebben om onze simracinghelm op stal te laten, zien we weer helder zonder dat beperkende vizier. We vermoeden dat de Engelsen de uitdrukking buttery smooth speciaal uitgevonden hebben om de stuurervaring met een controller in dit spel te omschrijven.

Zelfs met de standaardinstellingen denk je al na twee bochten op de Hungaroring dat je rondscheurt op het beste circuit ter wereld, ook al weet je dat het eigenlijk een rotbaan is. Waarom hebben wij al die jaren geklooid met de fletse force feedback in deze reeks, als het alternatief zo gebruiksvriendelijk en hoogstaand is?

Vorig jaar hoorden we veel geklaag over het weggedrag van de F1-bolides. Ze zouden ingestuurd hebben met te veel onderstuur en de bocht verlaten hebben met te veel overstuur. Dat ervaarden wij enigszins anders, maar dat is wellicht omdat wij gewend zijn om in serieuzere sims weerbarstige wagens te temmen.

Deze keer prik je de racepaarden wel scherp de bocht in. Het gaspedaal moet je niettemin vaardig en voorzichtig moduleren als je het aandurft om de hulpmiddelen wat te temperen. Maar het blijft ook dan goed controleerbaar. Allemaal heel degelijk, dus.

F1T

F1 23 puilt uit van de features en modi. De F1 Career blijft heel lijvig en ongeëvenaard in het genre. Zelfs F1 World, de opvolger van F1 Life, doet het deze keer goed. Het is een alternatief universum waarin je dankzij allerlei minder tijdrovende taken een wagen en rijder kan upgraden en uitdossen.

Maar het is ook overduidelijk een nog altijd premature poging van EA om deze franchise monetair uit te melken, zoals ze dat doen met de FUT’s van FIFA en de MUT’s van Madden. Omdat ze zichtbaar worstelen met hoe ze dat moeten doen, schiet F1 World voorlopig alle kanten uit. Het levert eigenaardig genoeg een genietbare afleiding op.

De grootste negatieve factor van F1 23 is eigen aan het bronmateriaal. Dan hebben we het over de stortvloed aan saaie circuits en de overontwikkelde eigenschappen van de wagens. Wie heeft er nu zin om in allerlei menu’s te duiken, terwijl je over het slaapverwekkende tarmac van het zoveelste door een oliestaat gesponsorde circuit rolt? Met een het trommelvlies teisterende V12 over Eau-Rouge en de Raidillon in Spa-Francorchamps rondscheuren: dat is Formule 1! Maar Zandvoort erover: daar kan Codemasters niets aan doen.

Op maat van de klant

Met F1 23 levert EA opnieuw een degelijke racegame. Het is toegankelijk maar opwindend, draait als een lier en houdt je bezig door je te overspoelen met aangename bezigheden. Aan de andere kant blijft het slechts een minieme bocht vooruit ten opzichte van de vorige jaargang. En die trage evolutie richting microtransacties zien we ook liever verdwijnen. Volgend jaar hetzelfde, of mogen we stilaan meer verwachten?