Capcom moet zowat de onbetwiste kampioen zijn van de fighting games… en van heruitgaves. We waren daarom extra voorzichtig toen we deze onder de neus geschoven gekregen: alweer een gerecycleerde verzameling van 2D-vechtspellen waar we ooit al eens in een andere vorm onze centen aan spendeerden?

The usual suspects…

Die twijfels vervagen al snel bij het opstarten. Deze verzameling van 10 knokspellen mikt op de meer obscuurdere parels van het vechtgenre, vergezeld van enkele oerklassiekers. Laten we beginnen met laatstgenoemde. Street Fighter II kent iedereen intussen, maar hier krijg je de Street Fighter II Hyper Fighting Anniversary Edition uit 2004. En ie game op zich is al een verzameling aan classics.

Zo kan je kiezen welk roster je wil gebruiken uit elke Street Fighter II-game, van het origineel tot Super Turbo. Je kan de snelheid van je keuze gaan instellen en het bovendien doorheen alle modes online gaan opnemen. De ultieme versie van de moeder aller vechtspellen. Even bekend is Puzzle Fighter II Turbo: een Tetris-kloon waarbij mini-fighters elkaar dwars over het scherm uppercutten of in lichterlaaie zetten met vuurballen.

Ook dolle pret: Super Gem Fighter Mini Mix (of Pocket Fighter in Japan). Hier speel je met miniatuurversies van knokkers uit Street Fighter en Darkstalker, maar dan met verschillende items en gems die je kan inzetten tijdens de gevechten. De Mario Kart van de vechtspellen, zeg maar.

Felicitaties ook aan Capcom: de presentatie van deze retrocollectie is top. Een snappy menu, geslaagde soundtrack, bij elke game de keuze tussen de Engelse en de Japanse versie en een museum vol vette art. En vooral: dat alles zonder veel gedoe meteen vanuit het hoofdmenu.

Red Earth opgegraven

Dé reden om deze collectie in huis te halen, is echter àlle Darkstalkers-games. Capcom haalde de vijf titels vanonder het stof en levert een nostalgiebommetje af. De visuals en gameplay zijn nog altijd even strak als voorheen en die hard-fans zullen maar wat blij zijn dat deze parels die altijd in de schaduw van Ryu en co gestaan hebben, eindelijk wat meer aandacht krijgen.

En Capcom graaft zelfs nog wat dieper in zijn archief. Van Cyberbots en Red Earth hadden we eerlijk gezegd nog maar weinig gehoord. Niet verwonderlijk, aangezien deze games niet ver buiten de Japanse speelhallen raakten. Terwijl Cyberbots: Full Metal Madness is een 2D-fighter met mechs, is Red Earth hier de aandachtstrekker. De obscure arcadegame uit 1996 diende vooral om het nieuwe moederbord van Street Fighter III te testen. Een fantasy vechtspel met RPG-elementen en slechts vier speelbare personages. Je neemt het op tegen een reeks kolossale fantasy-misbaksels, kan je aanvallen tweaken met orbs en je moet zelfs je personage levellen. Kortom: een exotisch en fantastisch bizar pareltje.

De grootste afwezige lijkt wel Street Fighter III. Toegegeven, die game werd niet al te best onthaald, maar opvolger Street Fighter III: Third Strike zou best wel cool geweest zijn met de vernieuwde online mogelijkheden in dit pakket. Maar niet getreurd: de geweldige bibliotheek aan games, de fighting challenges die het geheel wat extra pit geven en het museum met meer dan 500 kunstwerkjes aan art en soundtracks maken het geheel meer dan goed. Ook online speelt alles als een tiet, alleen spijtig dat er geen crossplatform-play voorzien werd.