Getest op: PS5
Ook beschikbaar op: Xbox One/Xbox Series/PC

Bij Invader zijn we niet zo’n grote fan van politieke boodschappen in videogames. We gamen vooral om te ontspannen, te ontsnappen aan de dagelijkse sleur of te verbinden met vrienden. After Us brengt daar verandering in: de charmante indiegame van ontwikkelaar Piccolo brengt een gedurfde boodschap.

In After Us krijg je de controle over Gaia, een Spirit of Life, die de zielen van uitgestorven dieren moet verzamelen voor de Ark. De levenskracht van de beestjes zit nog opgesloten in hun lichaam, dat achtergebleven is op aarde. Aan jou om de desolate wereld te trotseren en het stoffelijke overschot op te sporen. Wees wel op je hoede, want The Devourers (lees: de mens) jagen ongestoord verder op het laatste levenslicht.

Ontroerend goed

After Us heeft een eenvoudige verhalende opzet tjokvol symboliek. De game confronteert spelers onbeschroomd met de ecologische vernielzucht van de mensheid en doet dat met krachtige en vaak ontroerende beelden. Onder andere de massaconsumptie komt aan bod, maar ook de ontbossing, de overbevissing, de onbeperkte stedelijke uitbreiding en meer. De game schetst een best ontnuchterend plaatje van de mensheid, dat lang door je hoofd blijft spoken.

We willen nog niet te veel kwijt omdat je het symbolische verhaal best zelf ervaart. Maar Gaia doorkruist bijvoorbeeld gigantische vuilnisbelten en vervuilde oceanen, maar ook steden bedolven onder smog en velden vol gekapte boomstronken. Cool is dat elk level je steeds weet te verbazen met straffe taferelen waar je stil van wordt. Tel daarbij nog de troosteloze soundscapes en de sfeerzetting is fenomenaal, op een gruwelijk confronterende manier.

Originele platformer

Hoe vertaalt een dergelijk concept zich naar gameplay? After Us si an sich een best klassieke platformer met middelmatige moeilijkheidsgraad. Als Gaia moet je talrijke constructies beklimmen en locaties verkennen, die vaak als exploratieve puzzel opgebouwd zijn. In de omgevingen zijn altijd een handvol levenslichten verstopt, die verschillende diersoorten symboliseren. Het gros van je tijd zal je doorbrengen met elke mogelijke ruimte uit te kammen, want je wil natuurlijk zoveel mogelijk dierlijke diversiteit verzamelen in de Ark.

Tussendoor krijg je het af en toe aan de stok met Devourers, die jouw licht willen kapen. Gelukkig beschikt Gaia over een lichtkogel, die ze kan afvuren om de corrupte mensen te zuiveren. De meest memorabele momenten beleef je echter op het einde van een level. Daar vind je altijd de restanten van het desbetreffende themadier. En elke keer opnieuw is dat einde een bijzonder mooi en ontroerend moment als Gaia de ziel van het beestje bevrijdt.

Sputterende performance

Het enige wat de meeslepende ervaring van After Us in de weg staat, zijn de soms stevige dippen in performance. Zo durft de framerate al eens een duik nemen in levels met hevige regenval. Of tijdens een confrontatie met een horde Devourers.

Storend wordt het pas wanneer het beeld voor twee seconden helemaal bevriest. Iets wat vaker voorkomt als je een onzichtbare grens tussen levels oversteekt. Of wanneer de game te veel moet inladen op korte tijd. Nu goed, het zijn kleine minpuntjes, maar ze vallen net iets te vaak voor om onopgemerkt te blijven. Hopelijk verhelpt Piccolo de euvels nog met een patch.