Getest op: PS5
Ook beschikbaar op: Xbox Series/PC/PS4/Xbox One

From Software houdt zijn wiskunde het liefst simpel: bij een grootse game hoort een grootse uitbreiding. De game of the year van 2022 – ook door ons gelauwerd als “episch meesterwerk dat onze stoutste verwachtingen overtreft” – krijgt met Shadow of the Erdtree de meest uitgebreide DLC die de Japanse studio ooit gebouwd heeft. En tegelijk ook de meest gehypete. Terecht? (Alvast een kleine spoiler: JA.)

We schreven het al in onze hands-on preview, toen we in Parijs zo’n drie uurtjes mochten toeven in het duistere Land of Shadow: deze uitbreiding brengt gewoon meer Elden Ring, maar dan met de overdrive-knop helemaal opengedraaid. Nu we een veelvoud van die tijd gespendeerd hebben in het met evenveel schoon- als hopeloosheid overgoten spelgebied, kunnen we die voorlopige conclusie alleen maar dubbel en dik bevestigen.

Leugenaar

Dat Miyazaki een onverbeterlijke leugenaar is, wordt bij dezen óók bevestigd. Het immer in understatements sprekende studiohoofd gaf dan ook in een interview te kennen dat het Land of Shadow ongeveer zo groot zou zijn als Limgrave, het startgebied uit Elden Ring. Wel, dat was opnieuw een zuivere onderdrijving. Het spelgebied is een pak groter dan dat, enorm gevarieerd en je kan er gemakkelijk 30 à 40 uur in verdwalen. En al zeker als je de vele, soms goed verstopte kerkers en mijnen meerekent. Dus voor de enkelingen die het stevige prijskaartje van €39,99 laakten: geen zorgen, je krijgt méér dan genoeg content op je bord.

Opnieuw toont From Software zich heer en meester op gebied van leveldesign, met slim met elkaar verweven regio’s, boordevol shortcuts en ontdekkingen. Het is opnieuw een waar plezier om elk nieuw gebied te betreden, dat in essentie een beetje aanvoelt als een opgesmukte smeltkroes van landschappen uit de basisgame, ook al loert de dood achter ieder hoekje. Want ja, zoals ook bij de andere Soulsbornes het geval was: deze DLC slaat een pak harder toe, ook al is onze op pure kracht en holy damage geënte krijger voorzien van alle sterkste toeters en bellen.

Malenia = eitje

Hoewel we vrij makkelijk werk maakten van de in onze hands-on omschreven Divine Beast Dancing Lion en Rellana Twin Moon Knight, stootten we niet veel later in de DLC algauw op enkele muren. Zonder iets prijs te geven – want alles zelf ontdekken is natuurlijk grote deel van de charme: er zitten baasgevechten tussen die van rosse vonk Malenia – misschien wel de moeilijkste eindbaas in de hele From Soft-catalogus – een eitje maken. Toegegeven: op moment van schrijven zitten sommige van die bazen nog stééds op ons te wachten, allicht hoonlachend.

Shadow of the Erdtree kiest dan ook voor een Sekiro-achtige aanpak, waarbij de slagkracht van vijanden zich aanpast aan jouw stats, opdat zelfs de meest OP uitblinker stevige tegenstand mag verwachten. Om toch upgrades te kunnen voorzien, liggen her en der zogeheten Scadutree Blessings verspreid, die je de aanval én verdediging van je personage opkrikken. De Revered Spirit Ash Blessings vijzen dan weer jouw Spirit Ashes op, en ook trouwe viervoeter Torrent. Het hoeft dus geen verder betoog: het is broodnodig om die Blessings te gaan zoeken, of toch zeker voor hen die het met eerder matige skills zoals de onze moeten doen.

Wolverine

Het stokpaardje van Elden Ring, en bij uitbreiding alle Soulslikes, is natuurlijk de combat, en de daarmee gepaarde waaier aan aanvalsmogelijkheden. Die zijn stevig aangevuld met zo’n honderdtal nieuwe wapens in acht klassen – we hebben ze heus niet allemaal gevonden – en dus een veelheid aan nieuwe build-opties. Onze favoriet tot nog toe: de Beast Claws, die je strijder omturnen in een soort middeleeuwse, allesverscheurende Wolverine. Toegegeven: gezien de strakke deadline en dus eerder gefocuste playthrough hebben we het geëxperimenteer tot een minimum moeten beperken. Maar de goesting is er, en laat dat voor zich spreken.

Is er dan niks negatiefs te melden over Shadow of the Erdtree? Wel, sta ons toe even te haarkloven, maar From Software durft wel degelijk nogal wat vijand- en ook baastypes te herkauwen, maar dat is gezien de enorme schaal eigenlijk niet meer dan logisch. Ook de camera kan tijdens bepaalde boss fights, bovenal bij de kolossale gevaartes, nogal wat tegenwerken. Maar los van die details doet deze uitbreiding perfect wat we ervan verwachtten – en méér.

Sneu dat op dit moment slechts zo’n 40% van de 25 miljoen Tarnished effectief de DLC kunnen spelen. Je moet immers Radahn en Mogh verslagen hebben om meegezogen te kunnen worden naar het Land of Shadow. Behoor je tot die groep? Maak er snel werk van, want deze DLC mag en kan je niet missen.